Το τελευταίο πρόσωπο που δήλωσε τον εαυτό του ως Βυζαντινός Αυτοκράτορας ήταν ο Οθωμανός Σουλτάνος Β', τον οποίο γνωρίζουμε ως Φατίχ Σουλτάν Μεχμέτ . Είναι ο Μεχμέτ. Του δόθηκε επίσης ο τίτλος Kaiser-i Rum (Ρωμαίος Αυτοκράτορας) και επίσης Basileus, που σημαίνει Ρωμαίος Αυτοκράτορας στα αρχαία ελληνικά.
Ωστόσο, ξεκινώντας από το γεγονός ότι η Βυζαντινή (Ανατολική Ρωμαϊκή) Αυτοκρατορία καταστράφηκε ως αποτέλεσμα της κατάκτησης της Κωνσταντινούπολης, ο τελευταίος Βυζαντινός Αυτοκράτορας πριν από την κατάκτηση, XI. Θα μιλήσουμε για τον θάνατο του Κωνσταντίνου . Είναι γνωστό ότι ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, που ήταν ο ενδέκατος (ή και ο δέκατος τέταρτος σύμφωνα με άλλη αφήγηση), ο Κωνσταντίνος ή ο Κωνσταντίνος Δραγώσης με το επώνυμο της μητέρας του, έζησε ακριβώς 49 χρόνια, 3 μήνες και 20 ημέρες. Η ηλικία του Μεχμέτ του Δεύτερου, που πήρε το όνομα του Φατίχ Σουλτάν από εκείνη την ημέρα, είναι 21 ετών, 2 μηνών και 1 ημέρας, σύμφωνα με την ισχυρότερη φήμη.
Όπως θα δείτε σύντομα, όσοι θεωρούν αυτό το κατακτητικό γεγονός ως γιορτή και περηφάνια για τον εαυτό τους, παρόλο που έχουν περάσει περισσότερα από πεντακόσια χρόνια, είναι αρκετά μπερδεμένοι.
Η πρώτη σύγχυση βιώνεται στην ακριβή ημερομηνία της κατάκτησης . Σύμφωνα με τις πιο αξιόπιστες πηγές, η Κωνσταντινούπολη κατακτήθηκε το 857ο έτος της Hegira, στις 20 του μήνα Juma' del-ûla και το 1453 μ.Χ., την Τρίτη 29 Μαΐου, μεταξύ 7 και 8 μ.μ. Ωστόσο, υποστηρίζεται επίσης ότι αυτή η ημερομηνία είναι λάθος.
Οι διάφορες αφηγήσεις για το πώς πέθανε ο αυτοκράτορας είναι αμέτρητες. Συγκεντρώσαμε μερικές από αυτές τις αφηγήσεις από διαφορετικές πηγές για εσάς:
1. Σύμφωνα με τη φήμη, ο Αυτοκράτορας, που βρισκόταν στο πλευρό του Τοπ Καπί, όταν ύψωνε τις τουρκικές σημαίες από τον Εντιρνεκάπι, πήγε προς εκείνη την πλευρά για να καταλάβει την κατάσταση και όταν είδε τους Τούρκους να μπαίνουν από εκεί, επέστρεψε στο Τοπ Καπί πάλι. Όταν είδε ότι έμπαιναν Τούρκοι στρατιώτες από εδώ, κατέβηκε από το άλογό του και χάθηκε ενώ έκανε οδομαχίες με λίγους από τη συνοδεία του .
2. Μια πιο αναλυτική κατάληξη της πρώτης αφήγησης έχει ως εξής: Τούρκος στρατιώτης γκρέμισε τον Αυτοκράτορα σε μάχη δρόμου, ο Κωνσταντίνος προσπάθησε να σηκωθεί, αλλά ένα δεύτερο χτύπημα έβαλε τέλος στη ζωή του.
3. Σύμφωνα με άλλη φήμη, ο τελευταίος Βυζαντινός Αυτοκράτορας καταπλακώθηκε μέχρι θανάτου κάτω από τα πόδια των Ελλήνων στρατιωτών που έφευγαν από τα τείχη.
4. Σύμφωνα με μια φήμη που ταιριάζει στην πολεμική ταυτότητα του παλιού δεσπότη της Πελοποννήσου, ο Αυτοκράτορας ρίχτηκε στον Τούρκο στρατιώτη κουνώντας ένα μαχαίρι και πέθανε πολεμώντας.
Σκοτώθηκε από δύο Τούρκους στρατιώτες που τον αναγνώρισαν στη μάχη της 5ης οδού και αφού το κομμένο κεφάλι του εκτέθηκε στην Κωνσταντινούπολη, ταριχεύτηκε και εστάλη στην Ανατολία και εκτέθηκε εκεί .
6. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή της παραπάνω αφήγησης, αφού σκοτώθηκε από τον Τούρκο στρατιώτη, στάλθηκε στην Ανατολία με σαράντα αγόρια και σαράντα κορίτσια, των οποίων τα κομμένα κεφάλια επιλέχθηκαν από τους Βυζαντινούς αιχμαλώτους και επιδείχθηκαν ως ένδειξη νίκης.
7. Ένας Τούρκος στρατιώτης έφερε το κομμένο κεφάλι του αυτοκράτορα στην παρουσία του σουλτάνου και αφού ο Φατίχ αναγνώρισε αυτό το κεφάλι από τους Έλληνες αιχμαλώτους, τον φίλησε για να εκτιμήσει τον ηρωισμό του και μετά τον έστειλε στο πατριαρχείο.
8. Σύμφωνα με μια φήμη σχετικά με τον τόπο ταφής του αυτοκράτορα, το κομμένο κεφάλι του θάφτηκε κάτω από το βωμό της Αγίας Σοφίας σε ασημένιο περίβλημα και το σώμα του θάφτηκε επίσης χωριστά.
9. Ένας Τούρκος στρατιώτης πήρε το κεφάλι του αυτοκράτορα στο Φατίχ και είπε: «Μακαριστέ μου Σουλτάνε, εδώ είναι το κεφάλι του πιο τρομερού εχθρού!». πετάχτηκε μπροστά στα πόδια του και όταν διαπιστώθηκε από τους αιχμαλώτους ότι αυτό το κομμένο κεφάλι ανήκε πραγματικά στον Αυτοκράτορα, ο Τούρκος στρατιώτης διορίστηκε σε ένα πριγκιπάτο σαντζακιών στην Ανατολία.
10. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή της πρώτης αφήγησης, όταν ο Αυτοκράτορας είδε τους Τούρκους να μπαίνουν στην πόλη από το Eğrikapı ή το Topkapı, «η πόλη χάθηκε, είμαι ακόμα ζωντανός;». φώναξε και μπήκε στη μάχη του δρόμου με λίγα άτομα. Όλοι οι άντρες του Κωνσταντίνου χάθηκαν ένας-ένας και τελικά ο Κωνσταντίνος, που έμεινε μόνος, υπερασπίστηκε βήμα βήμα την πατρίδα του και πέθανε με τιμή και δόξα όπως κάθε αξιότιμος στρατιώτης.
11. Σύμφωνα με μια φήμη που συναντάται σε ορισμένες οθωμανικές ιστορίες, όταν ο Αυτοκράτορας είδε Τούρκους στρατιώτες να μπαίνουν στα τείχη, δέχτηκε ότι δεν είχε άλλη επιλογή από το να φύγει. Ενώ επρόκειτο να ανέβει στο άλογό του και να πάει προς τον Κεράτιο Κόλπο, ένας τραυματισμένος στρατιώτης του Αζάμπ εμφανίστηκε μπροστά του και ήθελε να τον σκοτώσει, αλλά αυτός ο τραυματίας Αζάμπ πήδηξε ξαφνικά από τη θέση του και γκρέμισε τον Αυτοκράτορα από το άλογό του. έκοψε το κεφάλι του, και μετά πέθανε και έγινε μάρτυρας. Αφού το πτώμα του αυτοκράτορα παρέμεινε εκεί για λίγο, αναγνωρίστηκε από τα ρούχα που είχαν κρατήσει για τους κάιζερ.
12. Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις, ο Πορθητής έψαξε για το πτώμα του Αυτοκράτορα, και αφού το κεφάλι του κόπηκε και το κεφάλι του ήταν καλυμμένο με λάσπη αίματος, μπορούσε να βρεθεί μόνο με την ταυτοποίηση των κόκκινων παπουτσιών του με έναν χρυσαετό , τα οποία ήταν δεσμευμένα για τον Αυτοκράτορα . Αυτή η φήμη βρίσκεται και σε δυτικές πηγές.
Το ενδιαφέρον είναι ότι η μόνη πλευρά που είναι πολύ μπερδεμένη για τον θάνατο του τελευταίου Βυζαντινού Αυτοκράτορα δεν είναι μόνο η τουρκική πλευρά που πραγματοποίησε την κατάκτηση. Μερικές αφηγήσεις Ευρωπαίων ιστορικών και κληρικών μπορούν να απαριθμηθούν ως εξής:
1. Η πιο ευρέως αποδεκτή αφήγηση είναι ότι το σώμα του Κωνσταντίνου δεν βρέθηκε από τους Τούρκους και πιθανότατα θάφτηκε σε έναν από τους ομαδικούς τάφους μη μουσουλμάνων που πέθαναν κατά τη διάρκεια του πολέμου .
2. Σύμφωνα με ένα μύθο που αποδέχονται χριστιανικοί κύκλοι με ισχυρές θρησκευτικές πεποιθήσεις, όταν είδε τους Τούρκους να μπαίνουν στα τείχη, η ψυχή του Κωνσταντίνου υπέστη αφόρητο μαρτύριο και στη συνέχεια ανυψώθηκε στον ουρανό από έναν άγγελο . Το σώμα του, που έπεσε άψυχο, έγινε μάρμαρο και περιμένει σε μια σπηλιά με χρυσή πόρτα να ξυπνήσει την ημέρα που θα κατακτηθεί η Κωνσταντινούπολη από τους χριστιανούς.
3. Σύμφωνα με διάφορες πηγές, ο θρύλος αυτού του μαρμάρινου βασιλιά και η επιθυμία να τον δουν, έκαναν πολλούς ριψοκίνδυνους Έλληνες νέους να συρρέουν στο μέτωπο κατά τους Οθωμανοελληνικούς πολέμους τον 18ο αιώνα και τους Βαλκανικούς Πολέμους τον 19ο αιώνα.
4. Αν και οι φήμες δεν τελειώνουν εδώ, σύμφωνα με μια πρόσφατη φήμη που διαδόθηκε από δυτικές πηγές, για την οποία θα μιλήσουμε, ο Αχμέτ Πασάς, που έγινε Ρώσος πρεσβευτής το 1834, παρουσίασε στον Ρώσο Τσάρο Νικόλαο το ξίφος, το οποίο πήρε από ο τάφος του βασιλιά Κωνσταντίνου και διακοσμημένος με πολύτιμους λίθους, καθώς και πολλά δώρα.
ΠΗΓΗ https://liberteryen.org/2010/07/son-bizans-imparatoru-nasil-oldu/
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου