ΟΘΩΜΑΝΙΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΟΥ 1666 ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΑ ΦΑΡΣΑΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΜΟΚΟ ΚΑΙ ΔΥΟ ΑΠΟ 1662

 


19 [Muharrem] 1077 (22 Ιουλίου 1666).

 εγγο.138. 'Sürsat emridir'357 

Προς τον καδή των Φαρσάλων, μαζί με τον ναχιγιέ του Δομοκού, τον καδή του Cuma που υπάγεται στη Λάρισα, και τους καδήδες του Badrecik και του Yaç Agaç, ας γίνει γνωστό ότι επειδή ο σταθμός στην άκρη του ποταμού, που βρίσκεται κοντά στο Yaç Agaç, όπου θα καταλύσει ο στρατός, είναι τόπος ανάπαυσης (haliva asker-i islam nflzûl idecek Yaç Agaç kurbünde vaki olan nehri kenari menzili oturak olmagla). πέραν του sürsat zehiresi, για τον σταθμό της ανάπαυσης, απαιτείται η προμήθεια και αγορά zehire. Για τον λόγο αυτό (imdi), όταν, Θεού θέλοντος, φτάσουν εκεί, με τον όρο τα χρήματα να δοθούν από τη πλευρά του δημοσίου, μαζί με την μεταφορά του στο μέρος του, δίνοντας για κάθε κιλό Κωνσταντινούπολης κριθαριού 20 άσπρα, για κάθε κιλό αλεύρι 30 άσπρα και για ένα φόρτωμα (yük) otluk 20 άσπρα, από μεν τον καζά των Φαρσάλων και το ναχιγιέ του Δομοκού 2000 κιλά κριθαριού, 200 κιλά αλευριού και 170 φορτώματα otluk, από το ναχιγιέ του Cuma που υπάγεται στον καζά της Λαρίσης, 500 κιλά κριθαριού, 50 κιλά αλευριού και 50 φορτώματα otluk, από τον καζά του Badrecik, 800 κιλά κριθαριού, 100 κιλά αλευριού και 100 φορτώματα otluk, από τον καζά του Yaç Agaç 700 κιλά κριθαριού, 80 κΛά αλευριού και 100 φορτώματα otluk και, ξανά από τον καζά αυτό, 200 φορτώματα ξύλα προς 20 άσπρα κάθε εκατό, να φροντίσουν να τα αγοράσουν γρήγορα, να τα προμηθευτούν και, πριν την άφιξη του στρατού στο κατάλυμα αυτό, να τα έχουν έτοιμα και να τα παραδώσουν στον niizl emini, να πάρουν πιστοποιητικό (temessûk) και να το καταχωρίσουν στα κατάστνχα του mevkufat, και να ολοκληρώσουν την υπηρεσία. Γι αυτό εκδόθηκε η διαταγή και διατάσσεται, χωρίς καμιά καθυστέρηση, μόλις φτάσει η διαταγή, τον Ν zehire που διατάχθηκε να αγοραστεί για τον σταθμό αυτό στον καζά της δικαιοδοσίας τους, όπως ορίστηκε και εξηγήθηκε πιο πριν, να τον αγοράσουν γρήγορα και να τον ετοιμάσουν και πριν την άφιξη του στρατού, να τον έχουν έτοιμο και να τον παραδώσουν στον nOzl emini, παίρνοντας αποδεικτικό και καταγράφοντας το στα κατάστιχα του mevkufat. 14 Muharrem 1077/20 Muharrem 1077 (17 Ιουλίου 1666/ 23 Ιουλίου 1666),Στο στρατόπεδο της πεδιάδας της Λαρίσης (Be yurd-u sahra-yi Yeniçehir).

EΠΊΣΗς ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ


εγγρ.8, 'Suret-i berat-i serif-i âlisan 'Tibk-I aslihi 1 muta harrerehü el fakir aleyhitaalâ Abdullah el molla hilâfe ...mahkeme Mahmud pasa bimedine-i Kostantiniye el mahmive'36 Επειδή, μετά τον θάνατο του Mehmed, που κατείχε fmutasarrif plan) τιμάριο 3000 άσπρων στο χωριό Aya Triyada και αλλού, στο ναχιγιέ του Δομοκού, στο σαντζάκι του Înebahti, το τιμάριο του κατέστη 'αδέσποτο', και επειδή ο κάτοχος της υψηλής αυτοκρατορικής γραφής Ahmed, που έχει διαταγή για τιμάριο αξίας 3000 άσπρων από το βασικό μέρος του τιμαρίου (iptidadan) όταν στο παρελθόν παρουσίασε την ανδρεία του, είναι άξιος και ικανός (bundan akdem vararhgi arz olindikda iptidadan ûç bin akce timara emri olan karagdzlfl açtk kaslu orta boylu rafi-i tevki-i refi-il san-i hakanî Ahmed mahal ve müstahak olmaSIa), επειδή εκδόθηκε το διοριστήριο γράμμα του ftahvii mektubu) την 20 του μηνός Rebiülahir 1073, το αναφερόμενο τιμάριο των 3000 άσπρων, λόγω της αλλαγής (tahvilinden) του αποθανόντος, istihkaki bedeli, παραχωρείται στον Ahmed που αναφέρθηκε, με τον όρο να παίρνει μέρος στις εκστρατείες με την σημαία του alaybeyi37 του και να κατοικεί στο σαντζάκι που βρίσκεται το τιμάριο του, σύμφωνα με αποδεικτικό του καπουδάν και βεζίρη Mustafa pasa, και διατάσσεται, από σήμερα, να ασκεί την tasarruf. 3 Cemaziülewel 1073 / 18 Receb 1073 (14 Δεκεμβρίου 1662/ 26 Φεβρουαρίου 1663), Kostantiniye. ενγρ.9. 'Zabt-i Ava Trivada benam-i SOleyman afea"8 Ο λόγος της σύνταξης του εγγράφου είναι ο εξής (veçh-i tahrir-i huruf budur ki): για την είσπραξη της, λίγης και πολλής, προσόδου, όποιας κι αν είναι, που υπάρχει το έτος 1073 από το τιμάριο που κατέχει με βασιλικό βεράτιο στο χωριό Aya Triyada και αλλού, στο ναχιγιέ του Δομοκού, στο σαντζάκι του tnebahti, ο υπογράφων Ahmed, ορίζει faasb ve tavin) ως εκπρόσωπο του (yekil) τον Süleyman aga Γράφτηκε και δόθηκε στα χέρια του αυτό το σφραγισμένο πιστοποιητικό (mühürlü temejsük). Με την άφιξη του, ας εισπράττει την δεκάτη Çâsar-i serive) του τιμαρίου αυτού και τους υπόλοιπους φόρους της κατηγορίας bad-i hava. Κανείς τρίτος ναμην αναμιγνύεται, α' δεκαήμερο του Cemaziüleweli 1073 /18 Receb 1073 (12-21 Δεκεμβρίου 1662/ 26 Φεβρουαρίου 1663). Υπογραφή: Ahmed. σελ 4 εγγρ.10. 'ΑνΒΤΐΗ^ον Προς τον καδή της [ ], ας γίνει γνωστό ότι ο κάτοχος της διαταγής Ahmed, ήλθε στην πρωτεύουσα και ανέφερε ότι ο Mehmed, που κατείχε τιμάριο (timara mutasamf olan) 3000 άσπρων στο χωρώ Aya Triyada και αλλού, στο ναχιγιέ του Δομοκού, στο σαντζάκι του Inebahti, απεβίωσε, και το τιμάριο του κατέστη 'αδέσποτο', και ότι στο παρελθόν, παραχωρήθηκε σ' αυτόν και είχε εκδοθεί βεράτιο. Για τον λόγο αυτό, αποφασίστηκε να επιτραπεί να ασκεί την κατοχή σύμφωνα με το βεράτιο που έχει στα χέρια του και διατάσσεται, να έχει την zabt ve tasarruf στο τιμάριο αυτό, όπως πάντα (kemakân), σύμφωνα με το βεράτιο που έχει στην κατοχή του, και να εισπράττει την πρόσοδο που υπάρχει. Στο εξής, να μην επιτρέπει κάποιον από άλλη πλευρά να επεμβαίνει. Αν έχει υπάρξει επέμβαση και έχουν πάρει κάτι τι, λίγο ή πολύ, από την πρόσοδο του που αναλογεί μέχρι την ημερομηνία της αλλαγής (ve dahl olunub tahvil ve tarmine düsen mahsulünden cûzi ve kullî nesnesin dahi almislar ise), μετά από έλεγχο, να την ορίσει και να την εισπράξει γρήγορα πίσω, χωρίς υπόλοιπο, α' δεκαήμερο του μηνός Cemaziüleweli 1073 /18 Receb 1073 (12-21 Δεκεμβρίου 1662/ 26 Φεβρουαρίου 1663), Kostantiriiye.





Διαμαρτυρίες κατοίκων για φορολόγηση και διαφθορά Στους κώδικες υπάρχουν καταχωρημένες αρκετές διαταγές οι οποίες εκδόθηκαν ύστερα από τις διαμαρτυρίες των κατοίκων χωριών του καζά της Λαρίσης. Τα θέματα για τα οποία οι κάτοικοι διαμαρτύρονται προς τις αρχές αφορούν στο ύψος του φόρου που καλούνται να πληρώσουν, αλλά και σε αυθαιρεσίες εκτελεστικών οργάνων κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, κυρίως στην είσπραξη των φόρων. Οι διαμαρτυρίες των Οθωμανών υπηκόων, στη διάρκεια του 17°° αι., για υπερφορολόγηση και καταπιέσεις θεωρήθηκαν πάντα ως μια ακόμη απόδειξη της παρακμής της αυτοκρατορίας. Επειδή αντίστοιχα αρχεία με παράπονα κατοίκων από τον 15° αι. ή την εποχή του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς δεν έχουν διασωθεί, βγήκε το συμπέρασμα πως τα θέματα για τα οποία παραπονούνταν οι φορολογούμενοι τον 17° αι., δεν υπήρχαν τότε ή δεν ήταν σημαντικά480 . Όμως η εμφάνιση ή ή αύξηση των διαμαρτυριών δεν οφείλεται κατ ανάγκη στη διαφθορά των κυβερνητικών υπαλλήλων. Οι δημογραφικές και οικονομικές αλλαγές που είχαν ήδη επέλθει ήταν αρκετά σοβαρές ώστε από μόνες τους να προκαλέσουν αύξηση τους ακόμη και χωρίς την ύπαρξη άλλων αιτιών m . Αν θεωρήσουμε ως δεδομένο την γενικότερη αύξηση του πληθυσμού και μια σχετική ευημερία κατά τον 16° αι., οι Οθωμανοί φορολογούμενοι είχαν συμφέρον να μην απογράφονται και να εξακολουθούν να πληρώνουν φόρους σύμφωνα με τις παλιές κλίμακες, για όσο το δυνατόν περισσότερο χρονικό διάστημα. Από την άλλη μεριά, αν οι κάτοικοι μιας περιοχής έβλεπαν πως λιγόστευαν σε αριθμό ή ελαττώνονταν οι οικονομικοί τους πόροι, είχαν συμφέρον να ζητήσουν και την ανάλογη μείωση της φορολογίας τους όσο το δυνατόν πιο σύντομα. Τα περισσότερα παράπονα ανήκουν σ αυτήν την κατηγορία. Οι Οθωμανοί σουλτάνοι, ακολουθώντας στο σημείο αυτό την ισλαμική παράδοση, ήταν υποχρεωμένοι να ακούν και να δίνουν λύσεις στα παράπονα των υπηκόων τους. Η κυρίαρχη αντίληψη ήταν πως δικαιοσύνη ήταν η δυνατότητα του κόσμου να εκθέτει τα παράπονα του και να αναμένει την διευθέτηση τους 482 . Οι αιτήσεις γίνονταν δεκτές στην Αυλή, στο Διβάνιο, όπου μια μέρα την εβδομάδα ήταν αφιερωμένη για τον σκοπό αυτό, αλλά και στο ύπαιθρο όταν ο Σουλτάνος περιόδευε έφιππος ανάμεσα στον κόσμο. Η αίτηση εξετάζονταν εξονυχιστικά και γινόταν έλεγχος στα αρχεία για την εξακρίβωση των στοιχείων που αναφέρονταν. Η απάντηση δινόταν με την μορφή διαταγής που απευθύνονταν στους αξιωματούχους στις επαρχίες στους οποίους και δίνονταν οδηγίες περί του πρακτέου. Αρχεία με διαταγές που εκδόθηκαν σε απάντηση αιτήσεων, στα οποία εμπεριέχονται και οι αιτήσεις, υπάρχουν στα λεγόμενα mûhimme defteri, το κατάσηχο δηλ. των σημαντικών υποθέσεων, που τηρούνταν από τους γραφείς του μεγάλου βεζίρη. Από τα μέσα του 16ου αι., τις αιτήσεις για φορολόγηση και άλλα οικονομικά θέματα, τις χειρίζονταν και ο bas. defterdar ο οποίος, παράλληλα με τα αρχεία mühimme κρατούσε και τα δικά του αρχεία με τις διαταγές που εξέδιδε, τα λεγόμενα maliye ahkam defterleri. 

Share on Google Plus

About kalimerisnikos

Author Details