«1906» Το Ολοκαύτωμα της Αγχιάλου σε cd από τον Ανδρέα Κατσιγιάννη



Με αφορμή τη συμπλήρωση 110 χρόνων από το Ολοκαύτωμα τηςΑγχιάλου της Ανατολικής Ρωμυλίας που έγινε στις 30 Ιουλίου 1906, το Δ.Σ. του Συλλόγου Αγχιαλιτών της Αθήνας «Η Αγχίαλος» αποφάσισε να δημιουργήσει ένα ιστορικό, μουσικό, λογοτεχνικό έργο με το χρονικό του ολοκαυτώματος και τη διαδρομή των προσφύγων μέχρι την εγκατάστασή τους στη Νέα Αγχίαλο.

Τα κείμενα και οι στίχοι είναι των Γεωργίου Σουρή, Κώστα Βάρναλη, Αργύρη Χατζηνάκη, Δράκου Μαυρομάτη και του Απόστολου Ζαφειρόπουλου, πρόεδρου του Συλλόγου Αγχιαλιτών της Αθήνας. Ο Ανδρέας Κατσιγιάννηςέγραψε τη μουσική και τα τραγούδια του ντοκιμαντέρ, που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες σε ένα βιβλίο με cd, με τίτλο: «1906 - Aγχίαλος - Ανατολική Ρωµυλία - Βόρεια Θράκη».

Αφηγητής είναι ο Νίκος Ξανθόπουλος και τραγουδούν ο Μανώλης Μητσιάς, ηΕλένη Βιτάλη, ο Κώστας Μακεδόνας, ο Δημήτρης Μπάσης και η παιδική χορωδία του Σπύρου Λάμπρου. Σολίστ στο βιολί είναι ο Λευτέρης Ζέρβας.

Τα κομμάτια του cd


1) 1906 / Εικόνες - Ορχηστρικό
2) Πρόλογος - Αφήγηση
3) «Σαν να ήταν χθες μα πάει καιρός» - Αφήγηση
4) Ανθεμώεσσα - Αφήγηση
5) Σαν την πατρίδα εκείνη (στίχοι: Αργύρης Χατζηνάκης) Κώστας Μακεδόνας
6) Η αρχή του ξεριζωμού - Αφήγηση
7) Το ολοκαύτωμα της Αγχιάλου - Αφήγηση
8) Μάταια (στίχοι: Κώστας Βάρναλης) Μανώλης Μητσιάς
9) Γεώργιος Σουρής - Αφήγηση
10) Στους πρόσφυγες της Μακεδονίας (Καλώς τους) (στίχοι: Γεώργιος Σουρής) Ελένη Βιτάλη
11) Εγκώμια - Αφήγηση
12) Η φυγή και η εγκατάσταση - Αφήγηση
13) Νόστος - Ορχηστρικό, σόλο βιολί: Λευτέρης Ζέρβας
14) Στο ακρογιάλι του ουρανού (στίχοι: Αργύρης Χατζηνάκης) Δημήτρης Μπάσης, Παιδική Χορωδία Σπύρου Λάμπρου
15) Επίλογος - Αφήγηση

Έπαιξαν οι μουσικοί


Ανδρέας Κατσιγιάννης (σαντούρι, πιάνο), Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος (κλαρίνο, καβάλι), Σωτήρης Μαργώνης (βιολί), Πάνος Δημητρακόπουλος (κανονάκι), Απόστολος Βαλαρούτσος (κιθάρα), Geo Teo (συνθετικούς ήχους), Γιάννης Πλαγιανάκος (κοντραμπάσο), Κώστας Μερετάκης (κρουστά), Νίκος Μέρμηγκας (λάφτα, λαούτο), Απόστολος Βαγγελάκης (soprano σαξόφωνο).

Η ηχοληψία, η μίξη και το mastering έγιναν από τον Γιάννη Μπαξεβάνη στο studio Antart. Η φωνή της Ελένης Βιτάλη ηχογραφήθηκε στο studio Odeon από τον Ηλία Λάκκα. Υπεύθυνος της παραγωγής, που πραγματοποιήθηκε από το Σύλλογο Αγχιαλιτών της Αθήνας «Η Αγχίαλος», ήταν ο Απόστολος Ζαφειρόπουλος.

Λίγα λόγια του Ανδρέα Κατσιγιάννη


Όσο και να θες να ξεχάσεις, δεν γίνεται να μη θυμάσαι. Η Ελλάδα στον προηγούμενο αιώνα ήταν ένα σώμα, ανοιχτές πληγές. Τα σημάδια και αν έκλεισαν, αυτές οι πληγές έχουν μείνει. Το 1922 ήταν ίσως, η μεγαλύτερη πληγή. Η αρχή όμως έρχεται από εκεί, κάπου στο 1906.

Με την ματιά του δημιουργού, προσπάθησα και εδώ, να κινηματογραφήσω μουσικά, την ιστορία της Αγχιάλου. Εδώ και χρόνια, νιώθω τυχερός που ταξιδεύω μέσα στην ιστορία αυτού του τόπου, από την Ίμβρο και την Τένεδο στην Σμύρνη μέχρι το Καστελόριζο και τώρα στην Αγχίαλο. Ομολογώ ότι σε αυτό το ταξίδι είχα αρκετούς συνοδοιπόρους που με τις γνώσεις τους, το πάθος τους και το ταλέντο τους μου έδωσαν δύναμη και έμπνευση. Θέλω να ευχαριστήσω το Σύλλογο των Αγχιαλιτών της Αθήνας και ιδιαίτερα τον Απόστολο Ζαφειρόπουλο, που μέσα από τα μάτια του, είδα τι σημαίνει να αγαπάς και να φροντίζεις τον τόπο σου και τις ρίζες σου.

«Συναντήθηκα» με τον σπουδαίο ποιητή Αγχιαλίτη Κώστα Βάρναλη, αλλά και τον Γεώργιο Σουρή.

Είχα την τιμή να με ακολουθήσουν οι φίλοι μου, σπουδαίοι τραγουδιστές Κώστας Μακεδόνας και Δημήτρης Μπάσης και να έχω την τιμή να τραγουδήσει η Ελένη Βιτάλη ένα πολιτικό κείμενο του Γεωργίου Σουρή και ο Μανώλης Μητσιάς το καταπληκτικό ποίημα του Κώστα Βάρναλη με τον τίτλο «Μάταια».
Ευχαριστώ τον Σπύρο Λάμπρου και την χορωδία του με τις αγγελικές φωνές, τον Αργύρη Χατζηνάκη για τους στίχους του στα δύο τραγούδια. Τους μουσικούς για το μεράκι τους και τον ηχολήπτη Γιάννη Μπαξεβάνη για την φροντίδα του.

Αυτό όμως που με συγκλόνισε και θα αφήσει αιώνια το στίγμα του σε αυτό το έργο είναι η προσφορά του Μυθικού Συμβόλου, του Συμβόλου της Προσφυγιάς, του Σπουδαίου Έλληνα, ενός φωτισμένου ανθρώπου. Του Νίκου Ξανθόπουλου. 

Κύριε Νίκο Ξανθόπουλε, η τιμή που μας κάνατε, δείχνει ακόμα μια φορά πώς ο καλλιτέχνης, όσο ψηλά και εάν φτάσει, το μεγαλείο του θα υπάρχει, μέσα στην προσφορά για την πατρίδα, για τον άνθρωπο, για την ιστορία.

Οι στιγμές μαζί σας, θα είναι για μένα εφόδια ζωής. Τις κρατώ για πάντα στην καρδιά μου. Σας ευχαριστώ.

Το έργο μου αυτό το «1906» το αφιερώνω στις ψυχές που τότε χάθηκαν, αλλά και στις ψυχές που καθημερινά χάνονται στα κόκκινα πλέον νερά του Αιγαίου.

«Γιατί είναι πρόσφυγας παντού, αυτός που λησμονάει»

Ανδρέας Κατσιγιάννης
Νοέμβριος 2016

Λίγα λόγια του Νίκου Ξανθόπουλου


Φίλες και φίλοι μου
Βίωσα την προσφυγιά και δεν θα μπορούσα τώρα να λιποτακτήσω από το ιερό προσκλητήριο της ιστορίας και της μνήμης, που με κάλεσε να συμμετάσχω ο εμπνευστής του, ο Σύλλογος των Αγχιαλιτών της Αθήνας, με αφορμή τα 110 χρόνια από το Ολοκαύτωμα της Αγχιάλου της Ανατολικής Ρωμυλίας - Βόρειας Θράκης στις 30 Ιουλίου 1906.

Στο κάλεσμά του η ψυχή μου, φτερούγισε στο τότε. Τότε που η ζωή έγινε εφιάλτης και θεριστής ο θάνατος. Τότε που στέρεψαν τα δάκρυα για το στερνό αντίο κι ο ήλιος πια, δεν ζέσταινε κανέναν. Τότε που οι κυνηγημένοι πρόγονοί μας, παρέπαιαν σε άγνωστες στεριές, με το μαχαίρι της άδικης ιστορίας στο κορμί και στην ψυχή τους.

Νίκος Ξανθόπουλος
katksanthop.jpg

Μια έκδοση «κόσμημα»


Στην πιο δημιουργική φάση της καριέρας του, ο Ανδρέας Κατσιγιάννηςέρχεται να προσθέσει άλλη μια δισκογραφική δουλειά στο ενεργητικό του, την πέμπτη μέσα στο τελευταίο πεντάμηνο. Μετά το ορχηστρικό «Εuphoria», το «Της καρδιάς τα πάθη» με τον Μπάμπη Τσέρτο, το «Πες το για μένα» με τον Γιώργο Νταλάρα και τον «Αρχάγγελο» με την Βασιλική Χατζηαδάμου, που κυκλοφόρησε στην Κύπρο, εκδίδεται αυτή η πλούσια έκδοση, με το «ειδικό» περιεχόμενο, που αποτελείται από δύο μέρη. Το πρώτο είναι ένα 80σέλιδο, δίγλωσσο βιβλίο με τα κείμενα και τους στίχους των τραγουδιών, σημειώματα των συντελεστών και πλούσιο αρχειακό, φωτογραφικό υλικό. Το δεύτερο είναι το cd με τις δραματικές αφηγήσεις του Νίκου Ξανθόπουλουκαι τα τραγούδια. Όπως φαίνεται από το σημείωμα του Κατσιγιάννη, ο συνθέτης πρέπει να αισθάνεται ιδιαίτερα υπερήφανος - και δικαίως - που μια από τις ζώσες, θρυλικές, μορφές του ελληνικού πολιτισμού συμμετέχει σε αυτή τη δουλειά. Προσωπικά, έχοντας παρακολουθήσει μετά «μανίας» όλες τις κινηματογραφικές ταινίες με τον Ξανθόπουλο (δεν θα ξεχάσω ποτέ το «σοκ» που έπαθα σε μικρή ηλικία με την «Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου»), συγκινήθηκα, ακούγοντάς τον να διαβάζει και να συγκινείται στο τέλος του έργου, με τους στίχους του Κωστή Παλαμά:

«Το σπίτι που γεννήθηκα κι ας το πατούν οι ξένοι, στοιχειό είναι και με προσκαλεί, ψυχή και με προσμένει».
kats122.jpg
Μαζί με τις αφηγήσεις, το cd περιλαμβάνει τέσσερα ξεχωριστά τραγούδια με ερμηνευτές εγνωσμένης αξίας καθώς και δυο οργανικά, με το γνώριμο πλέον ήχο του Ανδρέα Κατσιγιάννη, όπως αυτός διαμορφώθηκε τα τελευταία είκοσι χρόνια, κυρίως στους δίσκους με τη μουσική για ντοκιμαντέρ, που είναι κατά βάση ορχηστρικοί, αλλά και σε δουλειές όπως η «Εικόνα αχειροποίητη», με τη μελοποίηση των ποιημάτων του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και η «Σμύρνη», με τη μουσική και τα τραγούδια από τη θεατρική παράσταση της Μιμής Ντενίση.

Αν υπάρχει ένα «κέρδος» από αυτή την ιστορία, θαρρώ πως είναι η γνωστοποίηση, σε όσους τουλάχιστον μπουν στη διαδικασία να ασχοληθούν, μιας από τις άγνωστες σχετικά, τραγικές στιγμές της ελληνικής ιστορίας. Δεν ξέρω καν αν στα σημερινά σχολικά βιβλία της ιστορίας, υπάρχει το Ολοκαύτωμα της Αγχιάλου. Θα ήταν «ευχής έργον» αν αυτή η δουλειά κατάφερνε να φτάσει στα ελληνικά σχολεία…

Γιατί: «Όταν ένα έθνος βρίσκεται σε πτώση, όταν μια κοινωνία καταρρέει, μια παράμετρος μπορεί να βρεθεί πάντα: έχουν ξεχάσει από πού έρχονται. Έχουν χάσει επαφή με αυτό που τους ένωσε στην αρχή».
Carl Sandburg (1878 - 1967)

VIDEO

Share on Google Plus

About kalimerisnikos

Author Details