Πως ο Ε-65 πήγε δυτικότερα και η Θεσσαλία έχασε την ευκαιρία της ανάπτυξης...

Η ιστορία λέει ότι πριν από μερικές δεκαετίες ο ΠΑΘΕ διερχόταν από Φάρσαλα και Δομοκό. Χιλιομετρικά η απόσταση Αθήνας - θεσσαλονίκης ήταν πολύ πιο σύντομη από την παραθαλάσσια χάραξη μέσω του πετάλου του Μαλιακού... Μία απίστευτη ιστορία συμφερόντων μελετητικών εργολάβων και διοδίων, που στο τελος για να "χρυσώσει το χάπι" από τους δυτικοθεσσαλούς που δικαίως διαμαρτυρόταν ότι μένουν στην οδική απομόνωση, κατέληξε στην εμβαλωματική λύση του Ε-65, ενώ άφησε τη Λάρισα 50 χιλιόμετρα μακρύτερα από την Αθήνα και τα Φάρσαλα στο περιθώριο της ανάπτυξης...

  .O πολύπαθος Ε-65 μπαίνει στην τελική ευθεία καθώς αναμένεται να παραδοθεί σε χρήση το Μάρτιο του 2017, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα κατασκευής του. Ωστόσο και το έργο αυτό είναι «τυφλό» στο βόρειο τμήμα του καθώς αφορά τη σύνδεση της Δυτ. Θεσσαλίας με Αθήνα … Για λόγους κόστους, αλλά και απαιτήσεων των κονσόρτσιουμ που εκμεταλλεύονται τα διόδια στον ΠΑΘΕ, έχει μείνει εκτός του νέου ΕΣΠΑ η σύνδεση με την Εγνατία (από την Παναγιά Τρικάλων μέχρι Εγνατία) και άρα με το λιμάνι της Ηγουμενίτσας και με τη Θεσσαλονίκη…

 Ήταν οι ίδιες οι κοινοπραξίες που απαίτησαν μάλιστα η χάραξη να μη γίνει κεντροβαρική αλλά δυτικότερα (να περνά δηλαδή από Ανάβρα και το οροπέδιο της Ξυνιάδας) ώστε να μην αποτελεί εναλλακτική εθνική οδό σύνδεσης της Αθήνας με τη Θεσσαλονίκη, να μην στρέφει την κυκλοφορία των οχημάτων από Λάρισα προς Δομοκό, αλλά να εξακολουθεί η περιδίνηση στο πέταλο του Μαλιακού… 

 Σημειωτέον ότι αν προκρινόταν η παράκαμψη Δομοκού, τότε η απόσταση Λάρισα - Αθήνα θα συντόμευε κατά 40 χιλιόμετρα ενώ θα είχε προχωρήσει και η κατασκευή του δρόμου Λάρισα - Φάρσαλα, που όπως αναφέραμε σε πρόσφατο σημείωμά μας καθυστερεί εξ αιτίας της απαίτησης των κοινοπραξιών που εκμεταλλεύονται τα διόδια στον ΠΑΘΕ στην κεντρική Ελλλάδα...
 Η  χάραξη της ΠΑΘΕ μέσω Δομοκού είναι η συντομότερη οδός και απόδειξη τούτου είναι ότι όλα τα υπόλοιπα δίκτυα, πλην του οδικού, δηλαδή σιδηρόδρομος, φυσικό αέριο και ηλεκτρικά δίκτυα δεν διέρχονται από το Μαλιακό, αλλά από το Δομοκό.  

 Είναι προφανές ότι το παιχνίδι της ανάπτυξης στη χώρα παίζεται για τις περιοχές που βρίσκονται κατά μήκος της ΠΑΘΕ  
 Ο πολύχρονος αγώνας των δυτικοθεσσαλών και ιδιαίτερα της εφημερίδας "ΝΕΟΣ ΑΓΩΝ" της Καρδίτσας  απέδωσε καρπούς όταν τελικά η πολιτεία και ο πανίσχυρος υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κώστας Λαλιώτης ανακοίνωσε το 1994 στην Καρδίτσα τη χάραξη του Ε-65 δείχνοντας όμως έναν χάρτη όπου ο άξονας ήταν πιο κεντροβαρικός παρέκαμπτε το Δομοκό, εγγύτερα προς Φάρσαλα και Λάρισα και άνοιγε ακόμη μία προοπτική χάραξης του νότιου άξονα Ηγουμενίτσας – Βόλου, βάζοντας στο «σταυρό» των κύριων εθνικών οδικών δικτύων την Καρδίτσα, τα Τρίκαλα και φυσικά τη Λάρισα και τα Φάρσαλα, ενώ αναβάθμιζε και την πρωτεύουσα της Μαγνησίας αναδεικνύντας το λιμάνι της ως πύλη ανάμεσα στη Δυτική Ευρώπη μέσω της Ηγουμενίτσας και τη Μέση Ανατολή μέσω του Βόλου (ο δρόμος του "μεταξιού")... 

 Τελικά επικράτησε η λογική των εργολάβων παραχωρησιούχων, επελέγη η ζεύξη Μαλιακού (και μάλιστα υποθαλάσσια) έργο φαραωνικό που δεν προχώρησε ποτέ και έτσι στη συνέχεια έγινε η δυτικότερη χάραξη για να μη χαθούν έσοδα από τα διόδια…Κάποια μελετητικά γραφεία εισέπραξαν σημαντικές αμοιβές για μελέτες που τελικά εγκαταλήφθηκαν και από τη λύση των υποθαλάσσιων ζεύξεων που ήταν φασόν κια copy paste από μελετητικά γραφεία που έφτιαξνα τηο υποθαλάσσιο τούνλ στη Μάγχη, τελικά έγινε μόνο η ζεύξη Άκτιου - Πρέβεζας...

 Η χώρα όμως έχασε από αυτή την ιστορία σημαντικούς πόρους, αφού οι λύσεις των σηράγγων που επελέγησαν τελικά στο Μαλιακό κόστισαν πολύ περισσότερο από ότι η ανοιχτή διώρυγα στο Δομοκό, που ούτως  ή άλλως βρίσκεται στο σχεδιασμό του σιδηροδρομικού δικτύου (άρα οικονομίες κλίμακας , λιγότερες απαλλοτριώσεις, ή όπως λέει ο λαός με ένα σμπάρο δυό τρυγόνια).. Πόροι τους οποίους καλύπτουν καθημερινά οι χρήστες με δυσβάστακτα διόδια. Κυρίως όμως έχασε η χώρα πολύτιμο χρόνο, η ανάπτυξη των οδικών δικτύων καθυστέρησε δύο δεκαετίες (θα μπορούσε να είχε ολοκληρωθεί από τη δεκαετία του ’90 αν είχε προκριθεί η παράκαμψη Δομοκού) και φυσικά καθυστέρησε άλλο τόσο η ανάπτυξη και η άρση της οδικής απομόνωσης τηςδυτικής Θεσσαλίας. 

 Κάλιο αργά παρά ποτέ όμως. Έστω και με αυτή την λύση από την άνοιξη του 2017, αίρεται η οδική απομόνωση της Κεντροδυτικής Θεσσαλίας  με την Αθήνα. Ο αγώνας δεν σταματά φυσικά εδώ, μέχρι να ολοκληρωθεί και το βόρειο τμήμα του Ε-65, να γίνει πραγματικό διευρωπαϊκό δίκτυο που θα συνδέει μέσω της Εγνατίας τη Δυτική Θεσσαλία και την κεντρική Ελλάδα με δύο λιμάνια – πύλες: Τη Θεσσαλονίκη και την Ηγουμενίτσα…
Share on Google Plus

About kalimerisnikos

Author Details