Μέσα σε λίγες μόνο ημέρες, η Αίγυπτος απασχολεί διπλά την αρχαιολογική κοινότητα και τους διευθυντές των μουσείων διεθνώς. Στις αρχές του μήνα, όταν αποφάσισε να διακόψει κάθε συνεργασία με το Λούβρο στον αρχαιολογικό τομέα, όσο δεν επιστρέφονται τα τμήματα μιας φαραωνικής στήλης. Τώρα, ο γεν. γραμματέας του Ανωτάτου Συμβουλίου Αιγυπτιακών Αρχαιοτήτων, ο δημοφιλής Ζάχι Χαουάς επανήλθε. Αφορμή, η προτομή της Νεφερτίτης που παρουσιάζεται στο Neues Museum της γερμανικής πρωτεύουσας, στο οποίο οι Βερολινέζοι σχηματίζουν τεράστιες ουρές για να τη θαυμάσουν.
Ο Χαουάς δήλωσε πως ανήκει στη χώρα του, κι αν μάλιστα διαπιστωθεί ότι βγήκε παράνομα, «τότε θα ζητήσουμε επισήμως την επιστροφή της».
Το Neues Museum, που χτίστηκε μεταξύ του 1843 και 1855 και τώρα ανακατασκευάστηκε από τον Βρετανό αρχιτέκτονα Ντέιβιντ Τσίπερφιλντ, έχει στην κατοχή του την προτομή πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη διάρκεια των βομβαρδισμών του Βερολίνου -μεταδίδουν τα διεθνή Μέσα- ο ίδιος ο Χίτλερ διέταξε να μεταφερθεί το αντικείμενο για λόγους προστασίας, σε ορυχείο της Θουριγγίας.
Ολα αυτά βέβαια δεν θα τα συζητούσαμε 15 χρόνια πριν. Ούτε η Αίγυπτος με τον Ζάχι Χαουάς θα έπαιρνε τέτοια ηχηρή θέση. Σήμερα το ισχυρό κατεστημένο των διευθυντών κορυφαίων μουσείων του κόσμου, που το 2002 συναντήθηκε στο Μόναχο αναζητώντας λύσεις στις αυξανόμενες απαιτήσεις για επιστροφές αρχαιοτήτων, έχει κλονιστεί αρκετά. Η σκληρή διακήρυξη που υπέγραψαν τότε, σήμερα είναι συζητήσιμη.
Το προηγούμενο του Γκετί
Υπεύθυνη η ιταλική κυβέρνηση με τους δυνατούς τριγμούς που προκάλεσε στην υπόθεση Γκετί και τη διεκδίκηση αρχαιοτήτων από το Μετροπόλιταν, καταφέρνοντας να τις επιστραφούν εντυπωσιακά αντικείμενα όπως ο περίφημος κρατήρας του Ευφρονίου.
Με τη δικαστική διεκδίκηση κατάφερε να προκαλέσει ρωγμές στο προφίλ των δύο διεθνώς αναγνωρισμένων μουσειακών ιδρυμάτων. Ηταν η εποχή που μπήκε στον χορό των διεκδικήσεων -λιγότερο συντονισμένα βέβαια- και η Ελλάδα.
Την εποχή της δικαστικής περιπέτειας του Γκετί με τους Ιταλούς, ο τότε υφυπουργός Πολιτισμού, Π. Τατούλης, έκανε τη σωστή κίνηση. Στη συνέχεια ο Γ. Βουλγαράκης κατάφερε αυτό που ζητούσε δέκα χρόνια το ΥΠΠΟ διά της διπλωματικής οδού. Την επιστροφή από το Γκετί τεσσάρων αντικειμένων.
Την τακτική των επαναπατρισμών, σαν επικοινωνιακό χαρτί στο ελληνικό αίτημα της επιστροφής των γλυπτών από το Βρετανικό Μουσείο, στήριξαν και ο Μ. Λιάπης και ο Αντ. Σαμαράς. Οι εντυπώσεις από το νέο Μουσείο της Ακρόπολης λειτούργησαν υπέρ του αιτήματος, το οποίο θα επαναφέρει συντονισμένα και ο νέος υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος. Ενώ οι θέσεις που είχε εκφράσει χρόνια πριν ο Ευάγγελος Βενιζέλος προτείνοντας την έκθεση των γλυπτών που βρίσκονται στο Λονδίνο «ως ένα ιδεατό παράρτημα του Βρετανικού Μουσείου», εξετάζονται πια με νηφαλιότητα.
Στον χορό και η Κίνα
Oι διεθνείς πιέσεις, αλλά και ο δρόμος που άνοιξε η Ιταλία και ακολούθησε η Ελλάδα, έχουν αλλάξει το κλίμα. Ολο και περισσότερα κράτη ζητούν τα δικά τους αρχαία. Η Αίγυπτος σήκωσε ανάστημα. Στον χoρό μπαίνει και η Κίνα. Τα αιτήματα των διεκδικήσεων πια συζητιούνται.
Ο Χαουάς δήλωσε πως ανήκει στη χώρα του, κι αν μάλιστα διαπιστωθεί ότι βγήκε παράνομα, «τότε θα ζητήσουμε επισήμως την επιστροφή της».
Το Neues Museum, που χτίστηκε μεταξύ του 1843 και 1855 και τώρα ανακατασκευάστηκε από τον Βρετανό αρχιτέκτονα Ντέιβιντ Τσίπερφιλντ, έχει στην κατοχή του την προτομή πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη διάρκεια των βομβαρδισμών του Βερολίνου -μεταδίδουν τα διεθνή Μέσα- ο ίδιος ο Χίτλερ διέταξε να μεταφερθεί το αντικείμενο για λόγους προστασίας, σε ορυχείο της Θουριγγίας.
Ολα αυτά βέβαια δεν θα τα συζητούσαμε 15 χρόνια πριν. Ούτε η Αίγυπτος με τον Ζάχι Χαουάς θα έπαιρνε τέτοια ηχηρή θέση. Σήμερα το ισχυρό κατεστημένο των διευθυντών κορυφαίων μουσείων του κόσμου, που το 2002 συναντήθηκε στο Μόναχο αναζητώντας λύσεις στις αυξανόμενες απαιτήσεις για επιστροφές αρχαιοτήτων, έχει κλονιστεί αρκετά. Η σκληρή διακήρυξη που υπέγραψαν τότε, σήμερα είναι συζητήσιμη.
Το προηγούμενο του Γκετί
Υπεύθυνη η ιταλική κυβέρνηση με τους δυνατούς τριγμούς που προκάλεσε στην υπόθεση Γκετί και τη διεκδίκηση αρχαιοτήτων από το Μετροπόλιταν, καταφέρνοντας να τις επιστραφούν εντυπωσιακά αντικείμενα όπως ο περίφημος κρατήρας του Ευφρονίου.
Με τη δικαστική διεκδίκηση κατάφερε να προκαλέσει ρωγμές στο προφίλ των δύο διεθνώς αναγνωρισμένων μουσειακών ιδρυμάτων. Ηταν η εποχή που μπήκε στον χορό των διεκδικήσεων -λιγότερο συντονισμένα βέβαια- και η Ελλάδα.
Την εποχή της δικαστικής περιπέτειας του Γκετί με τους Ιταλούς, ο τότε υφυπουργός Πολιτισμού, Π. Τατούλης, έκανε τη σωστή κίνηση. Στη συνέχεια ο Γ. Βουλγαράκης κατάφερε αυτό που ζητούσε δέκα χρόνια το ΥΠΠΟ διά της διπλωματικής οδού. Την επιστροφή από το Γκετί τεσσάρων αντικειμένων.
Την τακτική των επαναπατρισμών, σαν επικοινωνιακό χαρτί στο ελληνικό αίτημα της επιστροφής των γλυπτών από το Βρετανικό Μουσείο, στήριξαν και ο Μ. Λιάπης και ο Αντ. Σαμαράς. Οι εντυπώσεις από το νέο Μουσείο της Ακρόπολης λειτούργησαν υπέρ του αιτήματος, το οποίο θα επαναφέρει συντονισμένα και ο νέος υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος. Ενώ οι θέσεις που είχε εκφράσει χρόνια πριν ο Ευάγγελος Βενιζέλος προτείνοντας την έκθεση των γλυπτών που βρίσκονται στο Λονδίνο «ως ένα ιδεατό παράρτημα του Βρετανικού Μουσείου», εξετάζονται πια με νηφαλιότητα.
Στον χορό και η Κίνα
Oι διεθνείς πιέσεις, αλλά και ο δρόμος που άνοιξε η Ιταλία και ακολούθησε η Ελλάδα, έχουν αλλάξει το κλίμα. Ολο και περισσότερα κράτη ζητούν τα δικά τους αρχαία. Η Αίγυπτος σήκωσε ανάστημα. Στον χoρό μπαίνει και η Κίνα. Τα αιτήματα των διεκδικήσεων πια συζητιούνται.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου