Μιά Μπάμπου Θρύλος της Ρωμυλίας!!

Ένας από τους πιο διάσημους θρύλους στο χωριό Ak Bunar (ΑΚ μπουνάρ δηλαδή άσπρο πηγάδι και σήμερα general Intzovo στη Βουλγαρία , που πέρασε από τους πατέρες στους γιους και τα εγγόνια, ήταν ο θρύλος της γιαγιάς Σρεμπρά ή μπάμπους Στρέμπους στα Ελληνικά. (Srebra Atanasova Balkanlieva-γεννημένη το 1810 στα Ελληνικά Αργυρώ Αθανασιάδου) Μετακόμισε με τον αδελφό της Georgi Balkanliya από το χωριό Έλενα, το Gabrovsko στα μέσα του 19ου αιώνα στο χωριό Ak bunar.

Από εκεί ήρθαν κυνηγημένοι, αφού ο πατέρας τους αρκετά πλούσιος την εποχή εκείνη μπήκε στο στόχαστρο των Τούρκων . Ο ίδιος το κατάλαβε και αφού έδωσε αρκετά φλουριά στα παιδιά του τα έδιωξε με την ευχή, να σταματατήσουν ,μόνο εκεί που δεν θα τους ξέρει κανείς. Το μέρος αυτό ήταν κοντά στην Πόλη Γιάμπολη σε ένα μικρό χωριό το Ακ Μπουνάρ.

Κατά την ενηλικίωση της , το Άγιο Πνεύμα με ένα όνειρο της έδειξε ότι θα γινόταν διορατική , και έπρεπε να πάει σε χωριά και πόλεις και να πει στους ανθρώπους τα διάφορα γεγονότα που επρόκειτο να συμβούν. Όλες οι προβλέψεις της έχουν μετατρέψει τη λαϊκή μνήμη σε υπέροχους θρύλους.

Οι θρύλοι τους είναι τόσο γνωστοί , ειδικά σε όλους του Ανατολικορουμελιώτες και πιο πολύ στους κατοίκους του Μοναστηρίου του Καβακλί και του Αιγίνιου πιερίας.

Από τις αναμνήσεις κατοίκων , είναι γνωστό ότι οι άνθρωποι του χωριού δεν πίστευαν τις προβλέψεις της. Ονομάστηκε "τρελή", "τρελή" γιαγιά. Ο σύζυγός της, Ατάνας Ντιμόφ(Στην Ανατολική Ρωμηλία λέγεται ότι λεγόταν Αθανασιάδης και ήταν ή από το Ακ Μπουνάρ ή από το Μεγάλο Μοναστήρι), συχνά διαμαρτύρονταν, αλλά δεν τολμούσε να την αντιμετωπίσει, επειδή πίστευε στη δεισιδαιμονία και φοβόταν ότι κάτι κακό θα συνέβαινε στην οικογένειά του. Ακόμη και στις κρύες παγωμένες μέρες, η γιαγιά Σρέμπρα(στρέμπου στα Ελληνικά) πήγαινε στο Καβάκλι (Topolovgrad), απο το πρωί και επιστρέφοντας το βράδυ. Ταξίδευε επίσης τη νύχτα και παρόλο που υπήρχαν πολλά κοπάδια άγριων σκύλων στους αγρούς, αυτή τα προσπερνούσε και δεν την πείραζαν.

Το μικρό μωρό της κοιμόταν , και αυτή το άφηνε να φροντιστεί από τις μεγαλύτερες κόρες και τους γείτονες της και ξεκινούσε το ταξίδι της.

Ένας από τους χωριανούς της, η Costa Chicosta, μίλησε για το πώς ταξίδευε κάποτε με τη μπάμπου Srebra σε ένα χωριό το χειμώνα. "Παρακολουθούσα αυτή τη γυναίκα και αναρωτιόμουν πού αυτή η μεγάλη γυναίκα θα περπατούσε μεγάλες αποστάσεις χωρίς να κουραστεί ."

Η μπάμπου Στρέμπου την εποχή εκείνη ήταν περίπου 60 ετών. Αυτή μαζί με τους φίλους της ταξίδεψαν μαζί της στο χωριό Γκολιάμ Μαναστιρ (περιοχή Γιαμπόλ- Ελληνική Ονομασία Μεγάλο Μοναστήρι).

Η γιαγιά Αργυρό περπάτησε πολύ ελαφρά και πήγε μέσα στα αγκάθια. Είπε στους φίλους της: "Κάτι μέσα μου , μου δίνει δύναμη, γι 'αυτό βαδίζω ελαφρά και πηγαίνω πολλές φορές χωρίς να κουραστώ."

Εκείνη την εποχή, η διάβαση του ποταμού Τούντζα από πεζούς γινόταν μόνο από μια στενή ξύλινη γέφυρα που πλημμύρισε το χειμώνα. από τα ρέοντα νερά του ποταμού. Η γιαγιά Αργυρώ ταξίδευε συχνά στην εκκλησία της Αγίας Spas "στη κορυφή του Bakadzhik, και περνούσε την γέφυρα του ποταμού καθημερινά ,και όταν οι άλλοι δεν τολμούσαν η δεν μπορούσαν λόγω των καιρικών συνθηκών.

Μετά από χρόνια που η Αργυρώ ¨΄εκανε τις βόλτες της¨, η Ζέλα και ο Πάσκο, τα παιδιά της, άρχισαν να ντρέπονται για τη μητέρα τους, επειδή οι άνθρωποι συχνά την κορόιδευαν .

Αυτό γινόταν γιατί περπατούσε με παλιά και κουρελιασμένα ρούχα, την χαρακτήριζαν τρελή γιατί παρατούσε τα παιδιά της και τον άντρα της .

Τα παιδιά της άρχιζαν να πιέζουν τον πατέρα τους να σταματήσει την μάνα τους να περιφέρεται. Ο άντρας της την μάλωσε να σταματήσει και τότε αυτή του είπε: «Εσύ, Αθανάσιε, δεν με αφήνεις να πάω στο δρόμο μου , αλλά να ξέρεις ότι θα υπάρξει κακό στην οικογένειά μας και τότε θα το μετανιώσεις» . Το επόμενο πρωί, ο σύζυγός της βρήκε ένα βουβάλι νεκρό. Ήταν πολύ αναστατωμένος και η γιαγιά Σρεμπρά του είπε: «Αυτό το κακό δεν θα συνέβαινε εάν με είχες αφήσει να πάω στο δρόμο μου»..

Ο άντρας της όμως επέμεινε. Τότε αυτή πήρε ένα τσεκούρι και έκοψε μπροστά του, το ένα δάκτυλο της ,αμέσως μετά το πήρε και το ξανά κόλλησε . Μετά από αυτό το γεγονός ο άντρας της δεν της ξανά απαγόρευσε ποτέ τίποτα.

Κάποτε, όταν το μικρό παιδί της ήταν τριών ετών, προσπάθησε να φύγει για το Καβάκλι (Topolovgrad). Η κόρη της η Μάρω έφερε το πιο μικρό παιδί (αδέλφάκι της) στην αγκαλιά της ,και αυτό έκλαιγε γιατί δεν ήθελε να αποχωριστεί την μάνα την Στρέμπου..

Τότε η Στρέμπου είπε στην μεγάλη κόρη της: «Μάρω, δεν έχεις έλεος στην καρδιά σου, ποτέ δεν θα παντρεύεις και δεν θα δεις ένα παιδί στα χέρια σου ». Αυτή η κατάρα της πραγματικά έγινε πραγματικότητα και η κόρη της παρέμεινε άτεκνη!

Κάποτε, η γιαγιά Σρέμπρα πήγε μαζί με τον γαμπρό της στο χωριό Γκολιάμ Μαναστίρ (Μεγάλο Μοναστήρι). Καθώς περπατούσαν κατά μήκος του δρόμου, ο γαμπρός της την κορόιδευε με τις λέξεις: "Γιαγιά, δεν μπορείς να με φθάσεις, είσαι γριά τώρα, δεν μπορείς να παραβγείς μαζί μου . " Όταν σταμάτησαν στην δασική περιοχή, του είπε: "Δήμο, όχι μόνο θα σας φθάσω , αλλά θα σας ξεπεράσω κιόλας, έτσι για να το ξέρετε! Τράβα μπροστά και εγώ θα σε περιμένω σε λίγο στη αρχή του χωριού Μεγάλο Μοναστήρι . " Εκείνη τη στιγμή, ένας ανεμοστρόβιλος σηκώθηκε και αμέσως εξαφάνισε την μπάμπου από τα μάτια του Δήμου. Η μπάμπου τον περίμενε στην αρχή του χωριού όπως του είχε υποσχεθεί!! Και του είπε «Έλα, Δήμο, πόσο καιρό θα σε περιμένω ακόμα να έρθεις?» . Ο γαμπρός ήταν αμήχανος και της είπε: «Μπάμπο, δεν πίστευα στη δύναμή σου μέχρι τώρα, αλλά τώρα πίστεψα ».

Λίγα χρόνια πριν από την Απελευθέρωση από την τουρκική δουλεία, η γιαγιά Σρεμπρά είπε σε έναν από τους Τούρκους : «Πασά, πακετάρετε τις αποσκευές σας, σύντομα θα πάτε στην Ανατολία. Δεν υπάρχει πλέον εδώ τίποτα για εσάς. Το βασίλειό σας έχει τελειώσει . "

Ο Πασάς ήταν θυμωμένος και έτοιμος να την σκοτώσει με το σκοινί του, αλλά η γιαγιά Σρεμπρά του είπε: «Εσύ, Πασά, θές να με σκοτώσεις, αλλά να ξέρεις ότι ο γιος σου πέθανε πριν από λίγα λεπτά ». Μετά από λίγο καιρό, ο Τούρκος έλαβε ένα μήνυμα ότι ο γιος του είχε πράγματι πεθάνει. Τότε πίστεψε την πρόβλεψη της γιαγιάς Σρεμπρά και με τη σειρά του την κάλεσε και της είπε: "Συγχώρεσέ με, γιαγιά, έχω αμαρτήσει και ο Αλλάχ με τιμώρησε ".

Οι προβλέψεις της γιαγιάς της για τα μελλοντικά γεγονότα ,θυμούνται και μεταφέρονται από γενιά σε γενιά στο χωριό Ak Bunar (σήμερα General Inzovo), αλλά και σε όλη την Ελλάδα όπου κατοικούν Ανατολικορωμελίωτες.

Πολλές ήταν οι προβλέψεις της ανάμεσα σε αυτές ήταν « θα φύγουν οι κλέφτες από τα βουνά και θα μπούν σε σπίτια όπου θα σας κλέβουν με τα καλαμάρια» ή κάποια άλλη «θα σταματήσετε να ζυμώνετε ψωμιά , και θα πηγαίνετε σε μαγαζιά όπου θα τα αγοράζετε έτοιμα»

Η Γιαγιά Άργυρώ προέβλεψε πότε θα ξεσπούσε ένας τρομερός πόλεμος, πιθανό ο τρίτος παγκόσμιος . Σύμφωνα με την πρόβλεψη οι μεγαλύτερες μάχες θα γίνουν στα Ιεροσόλυμα, μέχρι την Ερυθρά Θάλασσα. Τα στρατεύματα όλων των μεγάλων δυνάμεων θα συγκεντρωθούν εκεί και θα υπάρξει ένας παγκόσμιος πόλεμος.

Θα υπάρχει πλήρες χάος, καθώς η πυκνή ομίχλη που θα πέσει κατά τη διάρκεια του πολέμου θα φημιουργήσει τέτοιο περιβάλλον που κανείς δεν θα βλέπει ποιόν πολεμά και ποιόν σκοτώνει!!.

Ο πόλεμος θα διαρκέσει μόνο τρεις ημέρες. Οι σωρός των δολοφονημένων θα φτάσουν στο ύψος μιας καμήλας, Θα υπάρχουν ποτάμια αίματος στα οποία θα μπορεί να κολυμπήσει ένα άλογο τριών ετών.

Στη συνέχεια, όσοι θα μείνουν ζωντανοί θα είναι τόσο δύσκολα που θα παρακαλούν τους νεκρούς να αναστηθούν για να πάρουν οι ζωντανοί την θέση τους.

Την τέταρτη μέρα θα έρθει η ειρήνη!!! Θα απομείνει μόνο ένα άτομο ζωντανό για κάθε χίλια άτομα. Οι άνθρωποι θα ταξιδεύουν σε πόλεις και χωριά και πολύ σπάνια θα μπορούν να ανταμώσουν συνάνθρωπο!!

Θα υπάρξει μια μεγάλη πλημμύρα αλλά το νερό θα είναι πόσιμο , και θα αναγκάζονται να πηγαίνουν εκατοντάδες μίλια για να ψάξουν για πόσιμο νερό.

Θα βλέπουν ότι σε μερικά μέρη λάμψεις και θα νομίζουν ότι είναι νερό, αλλά όταν θα φθάνουν εκεί, θα βλέπουν ότι ήταν χρυσός και ασήμι.

Με την κατάπαυση του πυρός, ένα άσπρο περιστέρι θα προσγειωθεί στο κεφάλι ενός συνηθισμένου ανθρώπου και θα γίνει βασιλιάς.

Θα υπάρχει ένας βασιλιάς στη γη και ένας Θεός στον ουρανό.

Όποιος καταφέρει και ζήσει, θα φάει με χρυσό κουτάλι σε ασημένιο τηγάνι.

Άλλες προβλέψεις : « θα περάσουν χρόνια και θα έρθει ένας τέτοιος χρόνος όπου τα βόδια θα περπατούν στους δρόμους χωρίς βόδια και οι άνθρωποι θα πετούν στον ουρανό.» (πιθανόν προβλέπει τα αυτοκίνητα και τα αεροπλάνα) Θα έρθει μια εποχή που 10 οικογένειες θα καλλιεργούν τη γη τους με ένα ζευγάρι βοοειδών.(πιθανή πρόβλεψη του τρακτέρ)

Ο Μπάμπα Σρέμπρα προέβλεψε επίσης ότι θα έρθει ο καιρός όπου όλος ο κόσμος θα χωριστεί σε δύο μεγάλες ομάδες. Οι Τούρκοι θα φτάσουν και πάλι στα Βαλκάνια. Ο Τούρκος θα μείνει στα βουνά των Βαλκανίων για τρεις ημέρες ή τρεις μήνες. Όταν θα έρθει, θα περάσει χωρίς σκοτωμούς , αλλά όταν θα φύγει από εκεί , όλα θα γίνουν σκόνη και στάχτες.

Η γιαγιά Αργυρώ πέθανε στην εκκλησία του St. Spa "στο όρος Bakajik το 1886. Σύμφωνα με αυτήν, προέβλεψε τον τόπο του θανάτου της και ζήτησε να ταφεί εκεί, γιατί σε διαφορετική περίπτωση αυτός που θα την μετέφερε αλλού θα πέθαινε μεσα σε σαράντα ημέρες.

Αν και ήξερε, ο γαμπρός της πήρε το σώμα της και το έθαψε στο νεκροταφείο του Ak Bunar, μέσα σε σαράντα ημέρες πέθανε και ο ίδιος!!

Το 2008, με πρωτοβουλία του Γενικού Δημαρχείου του Inzovo και με τη συγκέντρωση χρημάτων από τους κατοίκους του χωριού, αντικαταστάθηκε η μνημειακή πλάκα του τάφου της γιαγιάς της Srebra.

Συχνά, λεωφορεία από την Ελλάδα και τη Σερβία έρχονται στον τάφο της για λατρεία.

Τελευταία προέβλεψε και την γέννηση της μπάμπας Ιβάνκας!!

Η έκδοση έγινε με τη βοήθεια του Πλαμέν Πετρόφ

Διορθώσεις και συμπληρώσεις από το αρχικό κείμενο , έγιναν από τον Καλημέρη Νικόλαο.