Στη μνήμη του παππού μου Δημήτρη Παπαμιχαήλ....
Μάρτιος 5
έτος 1949
Ώρα 5:00 το βράδυ η σάλπιγγα βάρεσε συγκέντρωση Οι Ιππείς βγήκαν από τα σοκάκια....
Ο Ζιούτος ζούσε έντονα αυτή τη στιγμή έβλεπε τα άλογα άκουγε τα ποδοβολητά τους!
ο ίλαρχος Παπανδρέου με την ψαριά φοράδα του βγήκε από το κάτω σοκάκι ....από τις μύτες της φοράδας του έβγαινε πούση.
παγωνιά
Έσκισε την ταξιαρχία στη μέση και δήλωσε: < παιδιά ξεκινάμε ίλαρχοι επίλαρχοι ουλαμάρχες και ιππείς , λάβαμε θέσεις .
Η φάλαγγα θα ξεκίναγε στο δρόμο για τον του Ντομπρούζί, ως 500 Ιππείς ώς 400 οι πεζοί -όλη η ταξιαρχία ,
Η Θεσσαλία έκλαιγε δεν ήταν μαζί μας ,,
Εκείνη τη στιγμή έφτασε καλπάζοντας ,ήταν ο Αίας, ο νεαρότερος ιππέας της ταξιαρχίας ...όλοι ήταν δυσαρεστημένοι,.
Ρυάκια βροχής τρέχαν στα καπούλια των αλόγων ! οι κάπες έσταζαν!
Κανένας δεν ξέρει και δεν θα μάθει ποτέ τι ήταν εκείνο το θέμα που έφερε δύο ώρες καθυστέρηση!!
Δύο ώρες, δύο αιώνες , μία καταστροφή!!
Στις 7 Μάρτη συμπληρώνονται 69 χρόνια από τη μάχη που έδωσε το Ιππικό Θεσσαλίας του ΔΣΕ υπό τη διοίκηση του Γαζή ενάντια στις υπέρτερες δυνάμεις του εχθρού που τους εξόπλιζαν οι Αγγλοαμερικανοί ιμπεριαλιστές με τα πιο σύγχρονα όπλα της εποχής. Την αποφράδα εκείνη μέρα στο θεσσαλικό κάμπο, στη μάχη του Ντομπρούζι, στα χωριά Κουτσιάρι (Ιτέα), Σιάμπαλι (Φύλλο), Αλμαντάρ (Αμπελώνας) και Ηλιά του νομού Καρδίτσας, στη σύγκρουση του Ιππικού του Γαζή με τις εχθρικές δυνάμεις, πάνω από τριάντα θύματα Ελληνόπουλα και Ελληνοπούλες, αξιωματικοί και απλοί μαχητές, έδωσαν τη ζωή τους για μια Ελλάδα ελεύθερη, ανεξάρτητη, χωρίς βάσεις θανάτου και αφέντη τον ίδιο το λαό.
Στήν ίδια μάχη ο Μοναστηριώτης Δημήτριος Παπαμιχαήλ θα τραυματισθεί απο ριπή οπλοπολυβόλου με οχτώ σφαίρες , Τα τραύματα βαριά θα τον αφήσουν σχεδόν ετοιμοθάνατο! Συνελήφθει απο τον στρατό και μεταφέρθηκε στο Νοσσοκομείο Λάρισας όπου αφού νοσυλεύτηκε ανακρίθηκε απο τον Αμερικανό στρατηγλο Βάν Φλίτ! Στήν συνέχεια δικάστηκε απο το στρατοδικείο Λάρισας πεντάκις σε θάνατο!! Με παρέμαβαση του αδελφού του Μαραθέα πρώην Στρατηγού θα γλιτώσει το απόσπασμα και θα σταλεί για αναμόρφωση πενταετίας στις Φυλακές Αίγινας.
Στήν ίδια μάχη θα χαθεί και ο Γαζής
Ο Περικλής Οικονόμου, γεννήθηκε στο Λεοντάρι Καρδίτσας το 1922 σε μια φτωχή αγροτική οικογένεια. Βιοπαλαιστής από μικρός, έμαθε να κερδίζει με τον ιδρώτα του το ψωμί του στα λιγοστά κτήματα του πατέρα του.
Με την τριπλή κατοχή της Ελλάδας και τις συνθήκες να έχουν γίνει ιδιαίτερα δύσκολες, ο Περικλής Οικονόμου εντάσσεται στον ΕΛΑΣ της περιοχής και παίρνει μέρος σε διάφορες επιχειρήσεις στην νότια Πίνδο με το ιππικό του ΕΛΑΣ. Με την απελευθέρωση, το αγγλόδουλο αστικό κράτος, τον κυνηγά ανηλεώς και τον εξαναγκάζει, μετά από απανωτές συλλήψεις και βασανιστήρια, σε νέα έξοδο στο βουνό.
Ο Γαζής, όπως είναι γνωστός στους συντρόφους και συμπολεμιστές του, πρωτοστατεί στην πρωτοβουλία του ΔΣΕ για δημιουργία μάχιμου ιππικού τμήματος. Έτσι με κόπο και αγώνα δημιουργείται η ταξιαρχία ιππικού του ΔΣΕ. Ο επίλαρχος (βαθμός του στον ΕΛΑΣ) Γαζής τοποθετείται επικεφαλής της. Η Ταξιαρχία Ιππικού του ΔΣΕ, διαφέρει από τα τμήματα ιππικού του ΕΛΑΣ στο ότι τις τάξεις της θα στελεχώσουν και γυναίκες. Η Ταξιαρχία Ιππικού αποτελείται από δύο επιλαρχίες που η κάθε μία διέθετε δύο ίλες με δύο ουλαμούς των 30 ατόμων. Ο Γαζής θα φέρει το μάχιμο τμήμα του ιππικού όχι μόνο υποστηρικτικά στις μάχες του πεζικού του ΔΣΕ, αλλά και σε επιχειρήσεις μέσα σε χωριά και κωμοπόλεις της πεδινής και ορεινής Καρδίτσας. Το ιππικό του ΔΣΕ προελαύνει αστραπιαία συγκρουόμενο με παρακρατικές ληστοσυμμορίες, ΜΑΥ και τμήματα χωροφυλακής. Η φράση "Έρχεται ο Γαζής!" θα ακούγεται για ακόμη τρία χρόνια σκορπώντας τρόμο στους δυνάστες του λαού.
Η φρικτή μοίρα που θα χτυπήσει τον έφιππο καπετάνιο του ΔΣΕ, ξεκινά τον Μάρτη του 1949, όταν ο Γαζής θα χάσει την γυναίκα του Ανάστα Σφήκα στο απόσπασμα του μοναρχοφασισμού στην περιοχή Μιζούρλο. Αργότερα, το δράμα θα συμπληρωθεί την αποφράδα ημέρα 7η Μαρτίου του 1949. Η Ταξιαρχία Ιππικού θα εμπλακεί σε συντονισμένη κυκλωτική επιχείρηση πεζικού και πυροβολικού στην θέση Ντομπρούζι ή Τομπρούζι Παλαμά Καρδίτσας. Εκεί η Ταξιαρχία θα υποστεί ανεπανόρθωτες απώλειες που θα υπερβούν τους 30 μαχητές και θα προκαλέσουν την ουσιαστική της διάλυση. Μέσα στους ήρωες νεκρούς συγκαταλέγεται και ο Περικλής Οικονόμου, που τάφηκε με τους συντρόφους του έξω από το νεκροταφείο της Καρδίτσας...
Μάρτιος 5
έτος 1949
Ώρα 5:00 το βράδυ η σάλπιγγα βάρεσε συγκέντρωση Οι Ιππείς βγήκαν από τα σοκάκια....
Ο Ζιούτος ζούσε έντονα αυτή τη στιγμή έβλεπε τα άλογα άκουγε τα ποδοβολητά τους!
ο ίλαρχος Παπανδρέου με την ψαριά φοράδα του βγήκε από το κάτω σοκάκι ....από τις μύτες της φοράδας του έβγαινε πούση.
παγωνιά
Έσκισε την ταξιαρχία στη μέση και δήλωσε: < παιδιά ξεκινάμε ίλαρχοι επίλαρχοι ουλαμάρχες και ιππείς , λάβαμε θέσεις .
Η φάλαγγα θα ξεκίναγε στο δρόμο για τον του Ντομπρούζί, ως 500 Ιππείς ώς 400 οι πεζοί -όλη η ταξιαρχία ,
Η Θεσσαλία έκλαιγε δεν ήταν μαζί μας ,,
Εκείνη τη στιγμή έφτασε καλπάζοντας ,ήταν ο Αίας, ο νεαρότερος ιππέας της ταξιαρχίας ...όλοι ήταν δυσαρεστημένοι,.
Ρυάκια βροχής τρέχαν στα καπούλια των αλόγων ! οι κάπες έσταζαν!
Κανένας δεν ξέρει και δεν θα μάθει ποτέ τι ήταν εκείνο το θέμα που έφερε δύο ώρες καθυστέρηση!!
Δύο ώρες, δύο αιώνες , μία καταστροφή!!
Στις 7 Μάρτη συμπληρώνονται 69 χρόνια από τη μάχη που έδωσε το Ιππικό Θεσσαλίας του ΔΣΕ υπό τη διοίκηση του Γαζή ενάντια στις υπέρτερες δυνάμεις του εχθρού που τους εξόπλιζαν οι Αγγλοαμερικανοί ιμπεριαλιστές με τα πιο σύγχρονα όπλα της εποχής. Την αποφράδα εκείνη μέρα στο θεσσαλικό κάμπο, στη μάχη του Ντομπρούζι, στα χωριά Κουτσιάρι (Ιτέα), Σιάμπαλι (Φύλλο), Αλμαντάρ (Αμπελώνας) και Ηλιά του νομού Καρδίτσας, στη σύγκρουση του Ιππικού του Γαζή με τις εχθρικές δυνάμεις, πάνω από τριάντα θύματα Ελληνόπουλα και Ελληνοπούλες, αξιωματικοί και απλοί μαχητές, έδωσαν τη ζωή τους για μια Ελλάδα ελεύθερη, ανεξάρτητη, χωρίς βάσεις θανάτου και αφέντη τον ίδιο το λαό.
Στήν ίδια μάχη ο Μοναστηριώτης Δημήτριος Παπαμιχαήλ θα τραυματισθεί απο ριπή οπλοπολυβόλου με οχτώ σφαίρες , Τα τραύματα βαριά θα τον αφήσουν σχεδόν ετοιμοθάνατο! Συνελήφθει απο τον στρατό και μεταφέρθηκε στο Νοσσοκομείο Λάρισας όπου αφού νοσυλεύτηκε ανακρίθηκε απο τον Αμερικανό στρατηγλο Βάν Φλίτ! Στήν συνέχεια δικάστηκε απο το στρατοδικείο Λάρισας πεντάκις σε θάνατο!! Με παρέμαβαση του αδελφού του Μαραθέα πρώην Στρατηγού θα γλιτώσει το απόσπασμα και θα σταλεί για αναμόρφωση πενταετίας στις Φυλακές Αίγινας.
Στήν ίδια μάχη θα χαθεί και ο Γαζής
Περικλής Οικονόμου, ο καπετάν Γαζής
Με την τριπλή κατοχή της Ελλάδας και τις συνθήκες να έχουν γίνει ιδιαίτερα δύσκολες, ο Περικλής Οικονόμου εντάσσεται στον ΕΛΑΣ της περιοχής και παίρνει μέρος σε διάφορες επιχειρήσεις στην νότια Πίνδο με το ιππικό του ΕΛΑΣ. Με την απελευθέρωση, το αγγλόδουλο αστικό κράτος, τον κυνηγά ανηλεώς και τον εξαναγκάζει, μετά από απανωτές συλλήψεις και βασανιστήρια, σε νέα έξοδο στο βουνό.
Ο Γαζής, όπως είναι γνωστός στους συντρόφους και συμπολεμιστές του, πρωτοστατεί στην πρωτοβουλία του ΔΣΕ για δημιουργία μάχιμου ιππικού τμήματος. Έτσι με κόπο και αγώνα δημιουργείται η ταξιαρχία ιππικού του ΔΣΕ. Ο επίλαρχος (βαθμός του στον ΕΛΑΣ) Γαζής τοποθετείται επικεφαλής της. Η Ταξιαρχία Ιππικού του ΔΣΕ, διαφέρει από τα τμήματα ιππικού του ΕΛΑΣ στο ότι τις τάξεις της θα στελεχώσουν και γυναίκες. Η Ταξιαρχία Ιππικού αποτελείται από δύο επιλαρχίες που η κάθε μία διέθετε δύο ίλες με δύο ουλαμούς των 30 ατόμων. Ο Γαζής θα φέρει το μάχιμο τμήμα του ιππικού όχι μόνο υποστηρικτικά στις μάχες του πεζικού του ΔΣΕ, αλλά και σε επιχειρήσεις μέσα σε χωριά και κωμοπόλεις της πεδινής και ορεινής Καρδίτσας. Το ιππικό του ΔΣΕ προελαύνει αστραπιαία συγκρουόμενο με παρακρατικές ληστοσυμμορίες, ΜΑΥ και τμήματα χωροφυλακής. Η φράση "Έρχεται ο Γαζής!" θα ακούγεται για ακόμη τρία χρόνια σκορπώντας τρόμο στους δυνάστες του λαού.
Η φρικτή μοίρα που θα χτυπήσει τον έφιππο καπετάνιο του ΔΣΕ, ξεκινά τον Μάρτη του 1949, όταν ο Γαζής θα χάσει την γυναίκα του Ανάστα Σφήκα στο απόσπασμα του μοναρχοφασισμού στην περιοχή Μιζούρλο. Αργότερα, το δράμα θα συμπληρωθεί την αποφράδα ημέρα 7η Μαρτίου του 1949. Η Ταξιαρχία Ιππικού θα εμπλακεί σε συντονισμένη κυκλωτική επιχείρηση πεζικού και πυροβολικού στην θέση Ντομπρούζι ή Τομπρούζι Παλαμά Καρδίτσας. Εκεί η Ταξιαρχία θα υποστεί ανεπανόρθωτες απώλειες που θα υπερβούν τους 30 μαχητές και θα προκαλέσουν την ουσιαστική της διάλυση. Μέσα στους ήρωες νεκρούς συγκαταλέγεται και ο Περικλής Οικονόμου, που τάφηκε με τους συντρόφους του έξω από το νεκροταφείο της Καρδίτσας...
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου