Φαρσαλινός ένας απο τους επιστήμονες που βρήκαν το νερό στον Άρη!!

Φαρσαλινός ο επιστήμονας- συνεργάτης της ομάδας του καθηγητή βιοχημείας του πανεπιστημίου Πατρών κ Χρήστου Γεωργίου που μετά απο έρευνες ετών και σε συνεργασία με την NASA ανακάλυψαν νερό στονΆρη. Πρόκειται φια τον 37χρονο μοριακό βιολόγο , γενετιστή, βιοτεχνολόγο, και υποψήφιο διδάκτορα του πανεπιστημίου Πατρών Ιωάννη Παπαποστόλου του Γρηγορίου ο οποίος τα τελευταία χρόνια ζεί και εργάζεται στην πάτρα σύμφωνα με το δημοσίευμα της pelopo.gr

<«Φρένο» σε όσους ήδη άρχισαν να οραματίζονται τη μετοίκηση ανθρώπων στον Αρη, μετά την προχθεσινή ανακοίνωση της ΝΑΣΑ ότι ρέει αλμυρό νερό κατά τους θερινούς μήνες, βάζει η επιστημονική κοινότητα.
Κι αυτό διότι η ύπαρξη νερού δεν σημαίνει και την ύπαρξη ζωής, όπως υπογραμμίζει στην «Π» ο καθηγητής Βιοχημείας του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών Χρήστος Γεωργίου, που με την ερευνητική του ομάδα (αποτελούμενη από τους Ιωάννη Παπαποστόλου, Κωνσταντίνο Γκρίντζαλη, Δημήτριο Ζησιμόπουλο και Κωνσταντίνο Παναγιωτίδη) έχει συμμετάσχει στην ανάλυση εδαφολογικών υλικών που υπάρχουν στον κόκκινο πλανήτη, και θα πρέπει να γίνουν μελέτες επί εξειδικευμένων βιολογικών αποτυπωμάτων ζωής, ώστε να οδηγήσουν σε ασφαλή συμπεράσματα.
«Οι επιστήμονες μέσω ενός φασματοφωτόμετρου, το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο από ένα όργανο που μετράει την ακτινοβολία του ορατού φωτός, αυτού δηλαδή που βλέπουν και τα μάτια μας και είναι αυτό που δεν απορροφούν όλα τα άλλα αντικείμενα γύρω μας, επί χρόνια είχαν παρατηρήσει κατά περιόδους και συγκεκριμένα τις θερινές, κάποιες ρωγμές, σκιές σαν ταινίες, σε πλαγιές του Αρη να κινούνται προς τα κάτω με τη βαρύτητα, οι οποίες εξαφανίζονταν κατά τις χειμερινές περιόδους. Είχαν υποψιαστεί λοιπόν -λόγω του ότι ο Αρης πλησιάζει κοντά στον ήλιο- την πιθανότητα νερού, που βρίσκεται υπό μορφή πάγου κάτω από τις επιφανειακές στρώσεις, να λιώνει και να ρέει στις πλαγιές υπό αυτή τη μορφή. Εκείνο που εντόπισαν και το απέδειξαν τελικά με την έρευνά τους και το ανακοίνωσαν τελευταία είναι ότι αυτές οι ταινίες ή "γλώσσες" που εμφανίζονται, στην ουσία αποτελούνται από ένα ενυδατωμένο ορυκτό αλάτι του υπερχλωρικoύ. Αυτό λειτουργεί σαν σφουγγαράκι και όπως το αλάτι που ρουφάει το νερό, αυτό το ορυκτό έχει την ιδιότητα να κρατάει το νερό» εξηγεί ο καθηγητής και προσθέτει:
«Οπως το νερό έβγαινε και κυλούσε, το ορυκτό που υπάρχει παντού στον Αρη σε μεγάλη έκταση και ποσότητα, ξέρουμε μάλιστα πόση είναι η ποσότητά του μέσω των ρομπότ που είχαν στείλει οι Αμερικάνοι κι έκαναν αναλύσεις στο χώμα, αυτό λοιπόν το ενυδατωμένο υγρό σφουγγαράκι απορροφά ορισμένα χρώματα και ανακλά κάποια άλλα. Αυτό εντόπισαν με το όργανο - φασματοφωτόμετρο. Ετσι απέδειξαν ότι ο Αρης έχει νερό που λιώνει κι επομένως οδηγούνται στο συμπέρασμα αφού υπάρχει νερό, κάπου εκεί κοντά μπορεί να υπάρχει και ζωή».
Στο σημείο αυτό ξεκινάει η εμπλοκή του Πανεπιστημίου Πατρών και ειδικότερα του εργαστηρίου του κ. Γεωργίου. Οπως εξηγεί ο καθηγητής, μέσω της συνεργασίας του με τη ΝΑΣΑ ανέλυσε το υλικό αυτό στο εργαστήριό του. «Kάναμε τις σχετικές έρευνες, τα αποτελέσματα των οποίων δεν τα έχουμε δημοσιεύσει ακόμα» μας είπε ο καθηγητής εξηγώντας ότι: «Πήραμε το υλικό αυτό, το ανακατέψαμε με νερό, όπως βλέπουμε να συμβαίνει αυτή τη στιγμή στον Αρη και βρήκαμε νέα στοιχεία, τοξικά, τα οποία δείχνουν ότι δεν μπορεί να υπάρχει ζωή στον Αρη κοντά σε αυτό το επιφανειακό υλικό, διότι παράγει τοξικές μορφές οξυγόνου, κατά την ακτινοβόλησή του με κοσμική ακτινοβολία, που εμποδίζουν την ανάπτυξη ζωής. Αυτό αποτελεί ένα δείγμα ότι απαιτείται περαιτέρω μελέτη και έρευνα για να οδηγηθούμε σε ασφαλή συμπεράσματα περί ύπαρξης ζωής στον Αρη».
Ο κ. Γεωργίου ανέφερε επίσης ότι με τα συνεργαζόμενα ερευνητικά εργαστήρια της ΝΑΣΑ πρόκειται να καταθέσουν σχετική πρόταση στη ΝΑΣΑ «για την ανάπτυξη ενός ειδικού οργάνου το οποίου να έχει τη δυνατότητα να "καθίσει" στον Αρη κι εκεί να μετρηθεί επιτόπου η ύπαρξη αυτών των οξειδωτών».
Υπογραμμίζουμε ότι η ερευνητικό ομάδα του κ. Γεωργίου έχει διαγράψει μέχρι σήμερα μία σημαντική επιστημονική πορεία, οι καρποί της οποίας μάλιστα έχουν δημοσιευτεί στα πιο έγκριτα επιστημονικά περιοδικά, όπως το Nature Communications.
Share on Google Plus

About kalimerisnikos

Author Details