Η π α ν ή γ υ ρ ι ς τ η ς Α γ ί α ς Τ ρ ι ά δ ο ς
Επιβάλλουσα και πανηγυρική ετελέσθη η εορτή της Πεντηκοστής και του Αγίου Πνεύματος εν τη Μονή της Αγίας Τριάδος. Η ιερά αύτη μονή κειμένη εν γραφικωτάτη θέσει εντός χλοεράς και συνδένδρου κοιλάδος,κατά την επέτειον αυτής εορτήν καθίσταται κέντρον συναθροίσεως των πέριξ αυτής αγροτικών δήμων, μηδ’ αυτού του Καβακλή εξαιρουμένου. Η ετήσια πανήγυρις της εξ αμνημονεύτων ετών υφιστάμενης μονής υπήρξεν εκάστοτε μεγαλοπρεπής και πάνδημος εορτή των κατοίκων της επαρχίας Καβακλή, εν ή συρρέουσι πολλοί προσκυνηταί εξ αμφοτέρων των φύλων πανηγυρίζοντες εν αληθεί θρησκευτική αγγαλιάσει και χαρμονή. Η άλλωτε ακμάζουσα πανήγυρις αύτη από τινων ετών είχε περιέλθει εις παρακμήν συνεπεία των χαλεπών καιρών και δυσχερών περιστάσεων των δημιουργηθέντων υπό συνεχούς δυσετηρίας. Άλλ’ εφέτος πάντη απρόοπτως και παρά πάσαν προσδοκίαν ,επειδή εμειδίασεν, ως φαίνεται, η φύσις προς τους αγροτικούς πληθυσμούς, και η θρησκευτική αύτη πανήγυρις
υπήρξε λαμπρά, όσον και δημοφιλής, δυναμένη να συγκριθή προς τάς των προγενεστέρων χρόνων.
Κατά την κοινήν ταύτην εορτήν οι επισκέπται και πανηγυρισταί μένοντες εν υπαίθρω διέρχονται εν αμεταπτώτω διαχύσει τάς ώρας έχοντες ως μόνον άσυλον τάς άμαξας,διότι ,κατ΄επικρατήσαν έθος,εκάστη οικογένεια μεταβαίνει εις αύτην έφ’ ΄αμάξης. Έκαστος έκ των της πανηγύρεως μετεχόντων
δήμων κέκτηται εν ιδιαίτερον ωρισμένον διαμέρισμα, κύκλω του ιερού ενδιαιτήματος της μονής, ένθα καταλύουσι πάντες υπό την αύραν των ευσκιόφυλλων πανάρχαιων δένδρων.
Κάθ’ άπασαν την διάρκειαν της τριημέρου εορτής διοργανούνται χοροί υπό ποικίλας μορφάς εν τοις διαδρόμοις και ταίς πλατείαις υπό τους ήχους των άσκαυλων,αυλών και τυμπάνων , άπερ διαδέχονται τα των αφελών νεανίδων άσματα αδόμενα έξ υπαμοιβής υπό δύο αντιμετώπων χορών, ως είθισται παρά
τοις αγροτικοίς λαοίς, οίτινες διατηρούσιν αναλλοίωτα τα των αρχαίων πάτρια ήθη.
Ό μέγιστος όμως και πολυπλοκώτατος των δημοσίων τούτων χορών λαμβάνει χώραν έν τώ περιβόλω της μονής αριθμών πλέον των διακοσίων χορευτών και χορευτριών πολυειδών και ποικίλων αμφιέσεων.
Αξία μνείας τυγχάνει και η περιγραφή των υπαιθρίων πρατηρίων και κυλικείων πλουσίων είς εδέσματα και αναψυκτικά ποτά ,όπου υπό τάς δίκην αναδενδράδων τεχνητάς σκιάς των παραπηγμάτων οι πολυάριθμοι θαμώνες έν άσματι και αλαλαγμοίς δροσίζουσι τους λάρυγγας των δί ακράτου ,
καθιστώντες ούτω έτι μάλλον φαιδροτέρα την όψιν της πολυταράχου και θορυβώδους ταύτης συναθροίσεως.
‘Εν ενί λόγω η Μελπομένη, η Τερψιχόρη και ο Βάκχος,εξυμνούμενοι έν ευρεία κλίμακι υπό των πανηγυριστών ,φιλομειδείς περιίπτανται υπεράνω των συνευοχουμένων αυτών λάτρεων.
Ή θέα της πανηγύρεως ταύτης έν ώρα νυκτός υπό τον γαλήνιον και αστερόεντα ουρανόν είναι πλέον η μαγευτική.
Η λάμψις της φωτοβόλλου σελήνης συναμιλλωμένη προς το αμυδρόν φώς των λαμπτήρων,φανών και λοιπών φώτων, αί σκιεραί υψικάρηνοι αίγειροι,δρύς και πτελέαι , το υπερηφάνως υψούμενον αγλαόν άλσος , παρά τάς υπωρείας του οποίου εύρηται το ιερόν καθίδρυμα της μονής της Αγ. Τριάδος,το
αδιάκοπον κελάηδημα των ωδικών πτηνών, οι φθόγγοι των μουσικών οργάνων και η αέναος κίνησης,πάντα ταύτα απεικονίζουσι το φαιδρόν της εορτής.
Το συρρέον πλήθος των πανηγυριστών είναι τοσούτον,ώστε αποβαίνει έν μέρει αδύνατος η διάσπασις του συνοστιζομένου πολυπληθούς όχλου και κατ΄ακολουθίαν η κυκλοφορία δυσχερής.
Πάς όθεν ό κατά πρώτην φοράν παριστάμενος ως θεατής της εν λόγω πανηγύρεως αποκομίζεται
τάς ζωηροτέρας των εντυπώσεων.
Ανταπόκριση Καβακλί 26 Μαϊου 1892. Εφημερίδα «Φιλιππούπολις» Τρίτη 2 Ιουνίου 1892
Απο το βιβλίο της Παπασταϊκούδη Κωνσταντίνας "Το Δημοτικό τραγούδι της Ανατολικής Ρωμυλίας" .
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου