ΤΣΙΠΟΥΡΑΚΙ; ΝΑ ΚΕΡΑΣΟΥΜΕ;

Το τσίπουρο αποτελούσε και συνεχίζει να αποτελεί ένα προϊόν άρρηκτα συνδεδεμένο με τον τρόπο ζωής,
φιλοξενίας και διασκέδασης των Νεομοναστηριωτών. Πρόκειται για μια “συνήθεια” που έφεραν μαζί τους οι πρόγοινοί τους,
ώντας γνωστοί αμπελοκαλλιεργητές από την Ανατολική Ρωμυλία. Οι παππούδες έλεγαν ότι έφυγαν από την πατρίδα τους την Ανατολική Ρωμυλία,
φήνωντας τις απέραντες πεδιάδες, τα χαμηλά υψώματα και τις πλαγιές των λόφων κατάφυτες με αμπέλια. Με την εγκατάστασή τους στη νέα πατρίδα μεταφύτεψαν κλίματα και παραδόσεις αιώνων από τις πατρογονικές τους εστίες.
Στην Ελλάδα η πώληση αποσταγμάτων για απευθείας κατανάλωση ήταν απαγορευμένη μέχρι το 1988. Με την ψήφιση του νόμου το 1988, για την παραγωγή αποστάγματος σταφυλιών, επιτρέπεται η παραγωγή και η διάθεση τσίπουρου μόνο με ειδική άδεια και με τις προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος (η νομοθεσία για την παραγωγή τσίπουρου βρίσκεται στην 18795/493/24-10-88 υπουργική απόφαση (ΦΕΚ 789/27-10-88 τ.Ε').
Η διαδικασία της παραγωγής, για όσους εξακολουθούν μέχρι και σήμερα να ακολουθούν την παραδοσιακή πατροπαράδοτη μέθοδο, διέρχεται διάφορες φάσεις και αποτελεί ολόκληρο τελετουργικό. Από τα τέλη του Σεπτέμβρη με την διαδικασία του τρύγου, μέχρι και την τελική διαδικασία της απόσταξης από τα μέσα Οκτώβρη και μέχρι τα μέσα Δεκέμβρη, το Νέο Μοναστήρι βρίσκεται σε ανα - βρασμό. Μετά τον τρύγο ακολουθεί το πάτημα των σταφυλιών. Τα σταφύλια παραμένουν στα βαρέλια για περίπου ένα μήνα ώσπου να μεταφερθούν στα καζάνια για την απόσταξη και την παραγωγή του τσίπουρου.
Η διαδικασία της απόσταξης αποτελεί το αποκορύφωμα της όλης διαδικασίας και κατά τη διάρκειά της ξεκινάει η “γιορτή”. Σε προγενέστερα χρόνια σχεδόν όλες οι οικογένειες έπαιρναν μέρος στην διαδικασία. Τα καζάνια που υπήρχαν ήταν λίγα και εξυπηρετούσαν όλο το χωριό.
Τόσο παλιότερα όσο και στις μέρες μας η όλη διαδικασία είχε και έχει θα λέγαμε την μορφή πανηγυριού, αποτελώντας μια ευχάριστη εμπειρία για ανθρώπους κάθε ηλικίας. Αποτελούσε και αποτελεί μια συλλογική διαδικασία, η οποία εν μέσω των μεθυστικών αρωμάτων, των γεύσεων του αποστάγματος, καθώς και των απαραίτητων συνοδευτικών εδεσμάτων, ως κατάληξη είχε και έχει το γλέντι, το χορό και το τραγούδι...


... Εις Υγείαν...
Share on Google Plus

About kalimerisnikos

Author Details