«Μετά τις εκλογές» (σκέφτεται και γράφει ο Δημήτρης Ζάχος)
Η ώρα της πραγματικής δημοκρατίας, η ώρα της λαϊκής συμμετοχής, η ώρα της επιδοκιμασίας και της αποδοκιμασίας… πέρασε… Και τώρα όλοι μας περιμένουμε το αντίδωρο της πραγματικής ελπίδας και της πραγματικής αξιοπρέπειας. Αλίμονό μας… To αποτέλεσμα των εκλογών δεν δικαιώνει καμιά πολιτική και το σίγουρο είναι πως δεν υπαγορεύει καθαρές λύσεις
Όπως σε κάθε κρίση είτε οικονομική, είτε κοινωνική, έτσι και στην περίπτωση της παρούσης κρίσεως, όλοι μας είμαστε θύματα μιας σκληρής πολιτικής παρτίδας από άτεχνους και διοικητικά ανήμπορους πολιτικούς παίχτες. Άτεχνους διότι δεν διέθεταν στην συντριπτική πλειοψηφία τους, τόσο την στενή επαφή με την ευρύτερη κοινωνία, αλλά και γιατί δεν διέθεταν την ικανότητα της προσφοράς στην κοινωνίας μέσω της επαγγελματικής τους ενασχόλησης. Διοικητικά ανήμπορους, διότι στις δύσκολες στιγμές δεν χαρακτηρίσθηκαν από τόλμη και γενναιότητα. Και φθάσαμε στο σημείο να διευθύνουν τις τύχες μας, αλλά και τις τύχες των νέων, για αρκετά χρόνια, άτομα με μηδαμινή προσφορά.
Η προσφορά στην πολιτική αποτελεί ευλογία. Αποτελεί μία συνέχεια και συνέπεια λόγων και πράξεων. Όχι όμως με αντάλλαγμα.
Θυμάμαι πως από παλιά υπήρχαν φωνές που προειδοποιούσαν ψύχραιμα και εμπεριστατωμένα. Κανείς δεν άκουσε κανένας δεν αντέδρασε. Όμως η οικονομία έχει μνήμη και ποτέ της δεν ξεχνά. Είναι αμείλικτη, δεν μπορεί να συγχωρέσει εκείνους που παραβιάζουν τις βασικές της αρχές, που είναι αρχές κοινής λογικής και χρηστής διαχείρισης των περιορισμένων πόρων. Αυτό το δίλλημα το αντιμετωπίζουμε καθημερινά όλοι μας από τον μικρότερο καταναλωτή έως και τον υπουργό οικονομικών.
Άτεχνοι, ανήμποροι και φαύλοι πιστεύει ο Λαός μας πως τον κυβέρνησαν για χρόνια πολλά. Και τώρα ο μεγαλύτερός του φόβος είναι να μην ξαναρχίσει στη μετά το μνημόνιο εποχή το σύστημα που πολίτες και πολιτικοί θα συμπεριφέρονται και πάλι με τον ίδιο τρόπο, άκριτα και ανεύθυνα. Να μη διδαχθούμε δηλαδή από τα λάθη μας.
Δική μου ευχή είναι, η Κυβέρνηση και η αντιπολίτευση να μην αποφύγουν καθαρές προτάσεις και λύσεις και προσπαθήσουν ξανά με λαϊκίστικες τακτικές να διαμορφώσουν ένα κλίμα αδράνειας, αναβλητικότητας και παραλυσίας έχοντας το βλέμμα τους στραμμένο στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση όποτε κι αν αυτή γίνει. Τα προβλήματα είναι πολλά και περιμένουν κάποιους να τα λύσουν.
Και όπως λέει ο πατριάρχης της Δημοσιογραφίας Χρήστος Πασαλάρης, «ο Λαός μας έχει σιχαθεί οριστικά και αμετάκλητα τη σημερινή πολιτική μούχλα. Και ότι σίγουρα ζεσταίνει στον κόρφο του κάποιον Καποδίστρια, ή Τρικούπη, ή Βενιζέλο, ή Καραμανλή, να κάνει αυτός τη μεγάλη ΑΝΑΤΡΟΠΗ!... Γιατί η δόλια Ελλάδα μας θέλει να ζήσει και θα ζήσει!»…
Η ώρα της πραγματικής δημοκρατίας, η ώρα της λαϊκής συμμετοχής, η ώρα της επιδοκιμασίας και της αποδοκιμασίας… πέρασε… Και τώρα όλοι μας περιμένουμε το αντίδωρο της πραγματικής ελπίδας και της πραγματικής αξιοπρέπειας. Αλίμονό μας… To αποτέλεσμα των εκλογών δεν δικαιώνει καμιά πολιτική και το σίγουρο είναι πως δεν υπαγορεύει καθαρές λύσεις
Όπως σε κάθε κρίση είτε οικονομική, είτε κοινωνική, έτσι και στην περίπτωση της παρούσης κρίσεως, όλοι μας είμαστε θύματα μιας σκληρής πολιτικής παρτίδας από άτεχνους και διοικητικά ανήμπορους πολιτικούς παίχτες. Άτεχνους διότι δεν διέθεταν στην συντριπτική πλειοψηφία τους, τόσο την στενή επαφή με την ευρύτερη κοινωνία, αλλά και γιατί δεν διέθεταν την ικανότητα της προσφοράς στην κοινωνίας μέσω της επαγγελματικής τους ενασχόλησης. Διοικητικά ανήμπορους, διότι στις δύσκολες στιγμές δεν χαρακτηρίσθηκαν από τόλμη και γενναιότητα. Και φθάσαμε στο σημείο να διευθύνουν τις τύχες μας, αλλά και τις τύχες των νέων, για αρκετά χρόνια, άτομα με μηδαμινή προσφορά.
Η προσφορά στην πολιτική αποτελεί ευλογία. Αποτελεί μία συνέχεια και συνέπεια λόγων και πράξεων. Όχι όμως με αντάλλαγμα.
Θυμάμαι πως από παλιά υπήρχαν φωνές που προειδοποιούσαν ψύχραιμα και εμπεριστατωμένα. Κανείς δεν άκουσε κανένας δεν αντέδρασε. Όμως η οικονομία έχει μνήμη και ποτέ της δεν ξεχνά. Είναι αμείλικτη, δεν μπορεί να συγχωρέσει εκείνους που παραβιάζουν τις βασικές της αρχές, που είναι αρχές κοινής λογικής και χρηστής διαχείρισης των περιορισμένων πόρων. Αυτό το δίλλημα το αντιμετωπίζουμε καθημερινά όλοι μας από τον μικρότερο καταναλωτή έως και τον υπουργό οικονομικών.
Άτεχνοι, ανήμποροι και φαύλοι πιστεύει ο Λαός μας πως τον κυβέρνησαν για χρόνια πολλά. Και τώρα ο μεγαλύτερός του φόβος είναι να μην ξαναρχίσει στη μετά το μνημόνιο εποχή το σύστημα που πολίτες και πολιτικοί θα συμπεριφέρονται και πάλι με τον ίδιο τρόπο, άκριτα και ανεύθυνα. Να μη διδαχθούμε δηλαδή από τα λάθη μας.
Δική μου ευχή είναι, η Κυβέρνηση και η αντιπολίτευση να μην αποφύγουν καθαρές προτάσεις και λύσεις και προσπαθήσουν ξανά με λαϊκίστικες τακτικές να διαμορφώσουν ένα κλίμα αδράνειας, αναβλητικότητας και παραλυσίας έχοντας το βλέμμα τους στραμμένο στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση όποτε κι αν αυτή γίνει. Τα προβλήματα είναι πολλά και περιμένουν κάποιους να τα λύσουν.
Και όπως λέει ο πατριάρχης της Δημοσιογραφίας Χρήστος Πασαλάρης, «ο Λαός μας έχει σιχαθεί οριστικά και αμετάκλητα τη σημερινή πολιτική μούχλα. Και ότι σίγουρα ζεσταίνει στον κόρφο του κάποιον Καποδίστρια, ή Τρικούπη, ή Βενιζέλο, ή Καραμανλή, να κάνει αυτός τη μεγάλη ΑΝΑΤΡΟΠΗ!... Γιατί η δόλια Ελλάδα μας θέλει να ζήσει και θα ζήσει!»…
About kalimerisnikos
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου