στην πραγματικότητα δεν λύνεται κανένα πρόβλημα, πρώτα απ' όλα για εκείνους που έχουν το μεγαλύτερο πρόβλημα. Για εκείνους, δηλαδή, που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους και τα χωράφια τους λόγω των χρεών στις τράπεζες.
Γιατί; Επειδή, όπως προβλέπεται στο σχετικό νομοσχέδιο, από τις ρυθμίσεις των χρεών θα εξαιρούνται «όσα δάνεια είναι εγγυημένα», δηλαδή όσοι έχουν βάλει υποθήκη περιουσιακά τους στοιχεία. Για τους άλλους, όσους δεν έχουν υποθήκες και εμπράγματες ασφάλειες, αφαιρούνται οι τόκοι υπερημερίας και ανατοκισμού για δύο χρόνια και δίνεται η δυνατότητα να πληρώνονται μόνο οι τόκοι για δύο χρόνια, ενώ το δάνειο θα μπορεί να εξοφληθεί σε διάστημα όχι κάτω των πέντε ετών.
Οσοι τελικά μπουν σ' αυτή την ρύθμιση, θα τρέχουν πάλι στις τράπεζες, για να καταλάβουν τελικά ότι έκαναν μια τρύπα στο νερό. Το πρόβλημα των αγροτικών χρεών δε λύνεται με τέτοια τερτίπια και με «χαλάρωση» του «Τειρεσία».
Η μικρομεσαία αγροτιά καλείται να παλέψει για πάγωμα των αγροτικών χρεών για τρία χρόνια με παραγραφή όλων των πανωτοκίων, ενώ ακόμα πρέπει να σταματήσουν άμεσα οι πλειστηριασμοί. Αυτό που πρέπει να γίνει όμως, πάνω απ' όλα, είναι η ένταση του αγώνα για την ανατροπή της ακολουθούμενης αντιαγροτικής πολιτικής που οδηγεί τους φτωχούς και μικρούς αγρότες στην υπερχρέωση και στο ξεκλήρισμα. Γιατί όσο ακολουθείται αυτή η πολιτική, η αγροτιά δε θα δει άσπρη μέρα.(Ριζοσπάστης)
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου