Αυλακιώτης Νίκος..ενας πρωταθλητής μας

Συνεχίζουμε με παρουσιάσεις διακεκριμένων συνδημοτών και γεγονότων! Σήμερα σειρά έχει η παρουσίαση ενός συνδημότη αθλητή δρόμου απο το ΔΔ της Σοφιάδος, του Νίκου Αυλακιώτη.

Ο Αυλακιώτης αθλητής του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου συμμετείχε σε πολλούς αγώνες της περιόδου 1960 εως 1970. Διακρίθηκε ως πρωταθλητής Ελλάδος το 1968 και το 1969.

Το Πανελλήνιο πρωτάθλημα ανώμαλου δρόμου ανδρών 1965 διεξήχθη στις 7 Μαρτίου στην Αθήνα. Πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Μεσημέρτζης του Ολυμπιακού (απόσταση 12.000μ.), ενώ πρωταθλητές σύλλογοι αναδείχθηκαν ο Ολυμπιακός στην ομαδική ανδρών και ο Παναθηναϊκός στη γενική. Αυτή τη χρονιά, για πρώτη φορά διεξήχθη πρωτάθλημα παίδων.(ο Αυλακιώτης ήταν δεύτερος πρωταθλητής)
Γεώργιος Μεσημερτσής 39.27 Ολυμπιακός Σ.Φ.Π.
Νίκος Αυλακιώτης 39.47 Πανελλήνιος Γ.Σ.
Θεόδωρος Χαραμής 40.11 Ολυμπιακός Σ.Φ.Π.

Το NB΄ Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου ανδρών 1966 διεξήχθη από τις 2 ως τις 5 Ιουνίου 1966 στο Στάδιο Καραϊσκάκη, στον Πειραιά μαζί με το αντίστοιχο Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου γυναικών 1966. Πρωταθλητής αναδείχθηκε και πάλι ο Παναθηναϊκός Α.Ο. για δωδέκατη συνεχόμενη χρονιά.
Στους αγώνες δήλωσαν συμμετοχή 395 αθλητές και αθλήτριες από 34 σωματεία από όλη την Ελλάδα και από την Κύπρο. Το πανελλήνιο πρωτάθλημα μαραθωνίου διεξήχθη χωριστά, στις 17 Απριλίου, στην κλασική διαδρομή. Το αποτελέσμά του μέτρησε στην βαθμολογία. Αντίθετα δεν διαχωρίστηκαν από τη διοργάνωση το δέκαθλο και το βάδην.

Λόγω της μεγάλης συμμετοχής οι αγώνες απλώθηκαν σε τέσσερις ημέρες, από Πέμπτη ως Κυριακή. Την Πέμπτη έγιναν τα αγωνίσματα της πρώτης ημέρας του δεκάθλου και το απόγευμα η τελετή έναρξης, η παρέλαση, η ορκωμοσία και κάποιοι προκριματικοί. Την Παρασκευή ολοκληρώθηκε το δέκαθλο και έγιναν κυρίως προκριματικοί. Επίσης, λόγω της διεξαγωγής αγώνων ποδοσφαίρου στο γήπεδο, το Σάββατο και την Κυριακή οι αγώνες άρχισαν μια ώρα αργότερα και τα ποδοσφαιρικά ματς μια ώρα ενωρίτερα ώστε να εξυπηρετηθούν και οι δύο διοργανώσεις έπειτα από φιλική συνεννόηση του ΣΕΓΑΣ με την ΕΠΟ. Είναι χαρακτηριστικό πως στο ημίχρονο του ποδοσφαιρικού αγώνα του Σαββάτου δόθηκε η εκκίνηση του αγώνα βάδην. Η σφυροβολία διεξήχθη στο γήπεδο του Εθνικού Γ.Σ. Η γενική είσοδος ορίστηκε 20 δρχ, ώστε να υπάρξει μεγαλύτερη προσέλευση. Το Σαββατοκύριακο προσήλθαν 3.000 και 5.000 θεατές.

Πρωταθλητής σύλλογος αναδείχθηκε για άλλη μια χρονιά ο Παναθηναϊκός Α.Ο. με 43 βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο σύλλογο αλλά όχι τόσο μεγάλη όσο τα προηγούμενα χρόνια. Ο Μεσημερτζής με τρεις νίκες στα αγωνίσματα 1500μ, 5000μ και 3000μ στιπλ ήταν ο πολυνίκης αθλητής, ενώ ο δικός μας Νίκος Αυλακιώτης ανέβηκε στο πρώτο σκαλί των 10000 μέτρων και στέφθηκε πρωταθλητής Ελλάδος.

Αγώνισμα Νικητής Σωματείο Επίδοση
100μ Παναγιώτης Νικολαΐδης Πανελλήνιος Γ.Σ. 10.7
200μ Παναγιώτης Νικολαΐδης Πανελλήνιος Γ.Σ. 21.7
400μ Νίκος Ρεγκούκος Παναθηναϊκός 49.1
800μ Κώστας Μιχαηλίδης Πανελλήνιος Γ.Σ. 1.53.5
1.500μ Γεώργιος Μεσημέρτσης Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. 3.47.0
5.000μ Γεώργιος Μεσημέρτσης Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. 14.53.2
10.000μ Νίκος Αυλακιώτης Πανελλήνιος Γ.Σ. 31.11.8
Μαραθώνιος[1] Δημήτρης Βούρος Παναθηναϊκός 3:08.10
110μ εμπ. Νάσος Λαζαρίδης Πανιώνιος 14.7
400μ εμπ. Νάσος Λαζαρίδης Πανιώνιος 53.3
3.000μ στιπλ Γεώργιος Μεσημέρτσης Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. 9.24.8
20.000μ βάδην Δ. Μποντικούλης Παναθηναϊκός 1:39.11.4
4Χ100μ Πράντζος-Μιχαηλίδης
Κουτσούλης-Νικολαΐδης Πανελλήνιος Γ.Σ. 42.6
4Χ400μ 
Πανελλήνιος Γ.Σ. 3.18.2
Μήκος Μιχαήλ Καραγιάννης Παναθηναϊκός 7,16
Τριπλούν Ευάγγελος Βλάσσης ΑΕΚ 15,60
Ύψος Ιωάννης Κούσουλας ΑΟ Φιλοθέης 1,95
Επι κοντώ Χρήστος Παπανικολάου[2] Παναθηναϊκός 4,80
Σφαίρα Γιώργος Τσακανίκας Α.Ο. Παλαιό Φάληρο 17,11
Δίσκος Αντώνης Κουνάδης Εθνικός Γ.Σ. 51,33
Ακόντιο Χρήστος Πιερράκος Εθνικός Γ.Σ. 64,29
Σφύρα[3] Γιώργος Μπαμπανιώτης Πανελλήνιος Γ.Σ. 63,14
Δέκαθλο Τάκης Επιτρόπουλος Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. 6.074 β.

Το Πανελλήνιο πρωτάθλημα ανώμαλου δρόμου ανδρών 1968 διεξήχθη στις 25 Φεβρουαρίου στην Αθήνα, στο Άλσος Συγγρού Αμαρουσίου με συμμετοχή 800 αθλητών και αθλητριών όλων των ηλικιών από 33 σωματεία από όλη την Ελλάδα. Στους άνδρες μετείχαν 134 δρομείς από 25 συλλόγους και στους εφήβους 218 δρομείς από 28 συλλόγους.

Πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Νίκος Αυλακιώτης του Πανελληνίου (απόσταση 10.000μ.), ενώ πρωταθλητής σύλλογος αναδείχθηκε ο Παναθηναϊκός στην ομαδική αλλά και στην πολλαπλή.

1. Νίκος Αυλακιώτης 32.07 Πανελλήνιος Γ.Σ.
2. Δημήτρης Βούρος 32.11 Παναθηναϊκός Α.Ο.
3. Ευάγγελος Βαγιανός 32.25 Πειραϊκός Σύνδεσμος
Το 1969 συμμετείχε στο πανευρωπαικό πρωτάθλημα στο αγώνισμα του Μαραθωνίου.
<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/KwyDddxj-gM" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen></iframe>

το 1969 συμμετείχε στον τρίτο μαραθώνιο της Αθήνας μεταξύ 51 δρομέων απο 10 χώρες..
Ας δούμε όμως μια περιγραφή της εποχής 
Ο αντιπρόεδρος του ΣΕΓΑΣ Νικόλαος Παπαρέσκος είχε γράψει τότε στο περιοδικό του ΣΕΓΑΣ (τεύχος Μαρτίου – Απριλίου – Μαΐου 1969):

“…Η ηλιόλουστη και άνυδρη ημέρα, η γεμάτη χρώματα και ευωδιές, με το ανοιξιάτικο βοριαδάκι της, με όλα τα χρώματα του κυανού στον Ευβοϊκό, και όλα του πρασίνου στα κράσπεδα του δρόμου, προδίκαζαν από το πρωί την αλησμόνητη συνέχεια.

 Για πρώτη φορά τέτοια συμμετοχή – 51 δρομείς από 10 έθνη. Για πρώτη φορά τέτοια επιμέλεια οργανώσεως, τόσο φιλότιμο κρίσεως, τόσος συντονισμός υπηρεσιών. Για πρώτη φορά τέτοια διαμερισμάτωσις της διαδρομής, τέτοιος χιλιομετρικός έλεγχος, τόσοι σταθμοί και ποικιλία αναψυκτικών. Για πρώτη φορά ο τροχός παραμέρισε στον πεζό και έδωσε πρωτοπορία στο πέρασμα του διαγγελέως του μεγάλου και ιστορικού για την ανθρωπότητα μηνύματος. Για πρώτη φορά τέτοια παλλαϊκή συμμετοχή, τόσα σχολεία τόση σημαία από όλες τις κοινότητες. Ως και οι Αμερικανικές Μονάδες ντύθηκαν στα γιορτινά τους και ύψωσαν τις πολυάστερες σημαίες των εις ανάμνησιν της νίκης κατά του βαρβαρισμού και της θυσίας του πολεμιστού ταχυδρόμου.

 Και τώρα η τεχνική πλευρά: Για πρώτη φορά τέτοια φρενήρης κούρσα, τέτοιος συναγωνισμός ποιος θα πάει το άγγελμα πρώτος. Η συμμετοχή των 5 Ολυμπιονικών του Μεξικού προδίκαζε τον συναγωνισμό, τέτοια όμως ποιότητα αγωνιστικής ήτο δύσκολο να φανταστεί κανείς.

 Όταν ο ντυμένος κατάμαυρα Νεοζηλανδός Ryan, τρίτος Ολυμπιονίκης του Μεξικού περνούσε τα 5000 μ σε 15.21 αφήνοντας πίσω του ένα σκληρό συγκρότημα με επικεφαλής τον Adcoks, Kimihara, Wolde, Aksay και άλλους 5 σε 15.44 ήταν φανερό ότι ο μαραθώνιος αυτός θα περάσει με τους χρόνους του στην ιστορία. Οι μικρές γνωστές συντροφιές που η ψυχολογία του αγωνίσματος συνθέτει αναλόγως των δυνατοτήτων των αθλητών ακολουθούσε διαδοχικά σε προοδευτικώς αυξανόμενους χρόνους για να φτάσομε στον τελευταίο που πέρασε τα 5000 μ σε 22.14. Επτά δηλαδή ολόκληρα λεπτά και 1500 μ πίσω από τον πρώτο στα πρώτα 5000 μ. με τον ίδιο φρενήρη ρυθμό και με ελάχιστες ανακατατάξεις, με τον Νεοζηλανδό να προσπαθεί πάντα να διατηρήσει τον εξουθενωτικό του ρυθμό, φθάσαμε στα 20.000 μ, όπου πια αναγκάζεται να παραδώσει τα πρωτεία στους μετέπειτα νικητές του, αφού πρώτα έκανε ότι ήταν δυνατό για να είναι αυτός ο μέγας νικητής και αφού προσέφερε τη μεγάλη υπηρεσία του βηματοδότου στον τρομερό ρυθμό της διαδρομής. Σε 1 ώρα 02 λεπτά πέρασαν τα 20 χιλιόμετρα χρόνο που δεν άφηνε πλέον αμφιβολία ότι και η μάχη ως και οι τελικοί χρόνοι θα είναι μεγάλοι.

 Εν τω μεταξύ δυο μεγάλες μορφές ξεχωρίζουν: ο Ιάπων Κιμιχάρα και ο Άγγλος Adcoks, 2ος και 5ος στο Μεξικό αντιστοίχως. Μερικοί Ιάπωνες της Ελλάδος και άλλοι που είχαν συνοδεύσει τον συμπαθητικό και μαχητή συμπατριώτη τους εδώ, αραδιασμένοι στη διαδρομή έστηναν κάθε τόσο έναν σταθμό ενθαρρύνσεως με τις χαρακτηριστικές φωνές και τις σημαίες τους. Με αυτήν την ενθάρρυνσιν ο Κιμιχάρα έκανε την μεγάλη προσπάθεια μεταξύ 25 και 30 χιλιομέτρου για να ξεφύγει από τον άγγλο. Ήταν ένα δυνατό, πολύ δυνατό ντεμαράζ, στο οποίον ο Άγγλος – ο οποίος από την αρχήν είχε εντυπωσιάσει με το χαλαρό, το αρμονικό, το τέλειο τρέξιμο του και το ασφαλές ύφος του – αντεπεξέρχεται με άνεση. Και αρχίζει πια ένας αγών στήθος με στήθος επί πέντε χιλιόμετρα, μεταξύ 30 και 35 χιλιομέτρου που θα μείνει αλησμόνητος και που τον έχασαν όσοι ασχολούνται με την αθλητική ψυχολογία και δεν τον είδαν. Ο Ιάπων με αποτυπωμένη στο πρόσωπο του την φιλοτιμία, την αποφασιστικότητα και το πείσμα της φυλής του και ο Άγγλος με το απέραντο αίσθημα της ασφαλείας, το οικονομικό τρέξιμο, τον αυτοέλεγχο και την ανεξάντλητη καρδιοπνευμονική λειτουργία.

 Αλησμόνητα στάθηκαν τα λεπτά που πετούσαν στη νίκη τρέχοντας. Επί 5 χιλιόμετρα κοντά – κοντά οι δύο τους. Είχαν συμπλέξει τα γρήγορα βήματα τους και τις ρυθμικές αναπνοές τους με έναν τέτοιο ρυθμικό τρόπο που θαρρούσες πως βρισκόσουν μπροστά σε μια δίδυμη μηχανή, μια και μόνη και αδιαίρετη. Τα βλέμματα τους , ο ιδρώς τους, το ύφος της συνέπειας και αυτό το ασύλληπτο σε ομορφιά, ρυθμός αρμονία και χάρη τρέξιμο τους είχαν τόσο πολύ συντονιστεί ώστε όταν ο Άγγλος στο 35ο χλιόμετρο ξέφυγε πετώντας για το τέρμα διέλυε και αποσυνέθετε το ζεύγος αυτό των δυνάμεων που είχε δημιουργήσει την αλησμόνητη αρμονική ενότητα, μας έκανε να φανταζόμεθα ότι επανερχόμεθα από έναν άλλο μεγαλειώδη κόσμο. Σπανίως ο αθλητισμός βρήκε πιστότερη έκφραση και πιο μεγαλοπρεπή ερμηνεία από τις στιγμές εκείνες.

 Εν τω μεταξύ ο Άγγλος συνεπής στην αρχή ότι οι δικοί του χάνουν όλες τις μάχες και κερδίζουν την τελευταία, προχωρεί ακάθεκτος στο τέρμα, έχει διατρέξει τα 10 χιλιόμετρα μεταξύ 30 και 40 σε 30 λεπτά και το ένα πεντάρι σε 14:58.

Μπαίνει στο στάδιο ενώ όλοι εφαίνοντο ανέτοιμοι να τον υποδεχθούν και έκπληκτοι δια την πρόωρη εμφάνησι του, διαρέχει την μέχρι του νήματος διαδρομή ελαφρά, άνετα, ξεκούραστα και το κόπτει σε 2ωρ 11:07.8. Τον ακολουθεί ο γενναίος Ιάπων σε 2ωρ13:25.8, ο Τούρκος Ακτσάι, όσο ποτέ δυνατός σε 2ωρ15:07.3, ο Αιθίοψ Μάμο Βόλντε σε 2ωρ15:17.2, ο άλλος Τούρκος Ακτάς σε 2ωρ 16:43.4 με έκτο τον Ντεμίσιε Βόλντε με 2ωρ 19:27.0, ενώ ακολουθούν 32 ακόμη δρομείς εις την μεγάλη πλειοψηφίαν με νέα ατομικά – και εθνικά αν υπάρχουν – ρεκόρ.

 Από τους Έλληνες ο Βούρος έτρεξε με θαυμαστή ψυχολογική αυτονομία μακρυά από γκρουπ και επηρεασμούς, άριστα δε όπως απεδείχθη, προετοιμασμένος τερμάτισε 9ος με τον εξαίρετο χρόνο 2ωρ 23:33.8 που είναι και το ανεπίσημο εθνικό μας ρεκόρ – εις ό μέτρον οι κανονισμοί επιτρέπουν την ύπαρξιν του. Αξιόλογος η εμφάνισις και των άλλων Ελλήνων δρομέων, Μουζοπούλου 2ωρ 39:04.8. Φακιολά 2ωρ 37:41.0, Αυλακιώτη 2ωρ 39:06, Μοσχονά 2ωρ 42:10.8, Χόρτη 2ωρ 57:30.0 και Μπεθάνη 2ωρ 58:34.0, που σημαίνει 7 Έλληνες αθληταί κάτω των 3 ωρών – του ευτελούς αυτού φράγματος των Ελληνικών μαραθωνίων. Όλες αυτές οι επιδόσεις των 7 αθλητών είναι νέες ατομικές.

Τερμάτισαν ακόμα άλλοι 8 έλληνες αθλητές μέσα στους ξένους με χρόνους άνω των 3 ωρών, καλιτέρους όμως ως τώρα ατομικούς και ενθαρρύνοντας έτσι τους δημιουργούς των για μια νέα μελλοντική προσπάθεια.

 Θα μπορούσε κανείς πολλά να γράψει για τον “αλησμόνητον μαραθώνιον”. Για όσους αρέσκονται στην μελέτη ακριβεστέρων χρονικών στοιχείων της διαδρομής παραθέτομεν πίνακα με τα ονόματα, την εθνικότητα, των εκκινησάντων, τους ενδιάμεσους χρόνους και την τάξιν αφίξεως όσων φυσικά αφίχθησαν.

Και κλείομεν επισημαίνοντας ως χαρακτηριστικά της διαδρομής την μεγάλη συμμετοχή, την ποιότητα των επιδόσεων, την άριστη διοργάνωση, τον ακριβή συντονισμό ενεργειών, την ευρεία λαϊκή και κοινοτική συμμετοχή, τον ελεύθερο από κυκλοφορία δρόμο, τις εξαιρετικές καιρικές συνθήκες, το υψηλότατο επίπεδο των πρώτων νικητών, την λαμπρή ομαδική εμφάνιση των Τούρκων (3ος, 5ος, 8ος και 12ος , όλοι κάτω από 2ωρ 27 λεπτά) και μια ανεπανάληπτη εικόνα από το απέριττο και αρμονικό στυλ του νικητή που θύμιζε δρομέα ημιαντοχής σε κούρσα περιπάτου”.

<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/dyj8yIvFM90" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen></iframe>