Τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει ένας διάλογος ανάμεσα στους κλάδους της αρχαιολογίας και του θεάτρου αποτέλεσμα του οποίου υπήρξε η δημιουργία ενός νέου «υβριδικού» κλάδου ο οποίος χρησιμοποιεί τα μέσα του θεάτρου για να εξετάσει το αρχαιολογικό υλικό και τα μέσα της αρχαιολογίας για να προσεγγίσει την τέχνη του θεάτρου.
Η performance που παρουσιάστηκε στο Ρέθυμνο αποτελεί μέρος του ερευνητικού προγράμματος στην Κουτρουλού Μαγούλα Φθιώτιδας και είναι μια από τις πρώτες προσπάθειες να διερευνηθούν τα όρια της επικοινωνίας θεάτρου και αρχαιολογίας στην Ελλάδα με στόχο μια νέα, βιωματική σχέση με τον αρχαιολογικό χώρο τόσο από την τοπική κοινότητα όσο και από τους ερευνητές.
Η δράση, που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το Σεπτέμβριο του 2011 στον ίδιο τον χώρο της ανασκαφής, αντλεί τα υλικά της από τα αρχαιολογικά ευρήματα και από την ιδιαίτερη τοπική μουσική παράδοση και προσεγγίζει το πολύπλευρο ζήτημα της τροφής και το ρόλο του γεύματος ως διαχρονικού κοινωνικού φαινομένου και ως εμπειρίας. Στο Ρέθυμνο παρουσιάστηκε σε ένα χώρο αυτονόητο ως προς το θέμα της παράστασης, στο εστιατόριο Το Καπηλειό.
Το πρόγραμμα της Κουτρουλού Μαγούλας ξεκίνησε το 2009 σε μία συνεργασία του Πανεπιστημίου του Southampton με την Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας-Σπηλαιολογίας Ν. Ελλάδας (υπό την διεύθυνση των Γ. Χαμηλάκη και Ν. Κυπαρίσση-Αποστολίκα). Επικεντρώνεται στην ανασκαφή της Μέσης Νεολιθικής (περ. 5800-5300 π.Χ.) στο Νέο Μοναστήρι Φθιώτιδας. Πρόκειται για μία μεγάλη και πλούσια σε ευρήματα αρχαιολογική θέση που βρίσκεται 2 χιλιόμετρα ΒΑ του σημερινού χωριού. Η ανασκαφή και οι γεωφυσικές έρευνες έχουν αποκαλύψει την παρουσία ορισμένων μεγάλων σπιτιών με τοίχους από πέτρα και πλίνθους, ορισμένα με πλακόστρωτα δάπεδα, τα οποία χτίστηκαν και ξαναχτίστηκαν στην ίδια θέση, για πολλές γενιές.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου