Σ Η Μ Ε Ρ Α
ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές
έχει δύo
δουλεύαμε οχτώ ώρες
έχουμε χάσει το μέτρημα
είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας
τα λέμε μέσω MSN και Skype
είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοιχτές, όπως και τις καρδιές μας
κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε και 5-6 λυκόσκυλα για να μην αφήσουμε κανένα να μας πλησιάσει. Είτε είναι καλός είτε κακός
πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά
πίνουμε εμφιαλωμένο και… αρρωσταίνουμε
παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες
παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation
είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να δούμε
έχουμε 100 κανάλια και δε μας αρέσει κανένα πρόγραμμα
κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1.000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι
κυκλοφορούμε με τζιπ 2.000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ… 3.000 κυβικών
είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας
δεν έχουμε χρόνο για κανένα…
η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό
είναι βλακεία…
λέγαμε «καλημέρα» σε έναν περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό
μας τα λέει ο navigator
ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και ήμασταν ευτυχισμένοι
ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δε χωράμε μέσα…
είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάιδημα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος
τα βλέπουμε στην τηλεόραση
ζητούσαμε «συγγνώμη» από κοντά
το λέμε και με SMS
αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια
τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο
τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από ανθρώπους όπως ο Σεφέρης
παίρνουν από τον Καρβέλα
ξυπνούσαμε πρωί πρωί την Κυριακή για να πάμε στην εκκλησία
δεν πάμε, γιατί είναι… μπανάλ και γιατί οι παπάδες έγιναν μεσίτες και επιχειρηματίες
μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι
έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και δε βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ…
οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν με τη φωνή
τραγουδούν με κάτι άλλο
ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη
ντοκουμέντο είναι ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου
είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε «έκανα λάθος»
λέμε «αυτός φταίει»…
Τα παιδιά έβλεπαν στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραμόλα
βλέπουν τους Power Rangers και τους Monsters με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν… τους κακούς
νοιαζόμασταν για το γείτονα
τσατιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς
ζούσαμε με ένα μισθό
ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε
κάποτε περνούσαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιό
μιζεριάζουμε σε ακριβά εστιατόρια
τα δανεικά τα έδινε ο αδερφός
μας δανείζουν οι τράπεζες
δουλεύαμε για να ζήσουμε
ζούμε για να δουλεύουμε
δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα ήμασταν τόσο, μα τόσο αισιόδοξοι, ακόμη κι ευτυχισμένοι
έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας…
αυτό το «κάποτε» το έλεγαν Ζωή…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου