Αι Μηνας στην Ανατολική Ρωμυλία.

 Georgia Bairami  έθιμα , Ιστορία , Παράδοση

Σαμπάλια σαμπάλια ( πρωί πρωι :έκφραση της ανατολικορωμυλιώτικης διαλέκτου.) ξύπνησε η μπάμπω η Στέριενα σήμερα. Ο παπα Μιχάλης ακόμα δεν είχε χτυπήσει την καμπάνα. 11 Νοέμβρη ανέφερε το ημερολόγιο και η εκκλησία γιόρταζε τον Αιγύπτιο μάρτυρα της χριστιανοσύνης , Άι Μηνά. Ό Άγιος γεννήθηκε στην Αίγυπτο 300 χρόνια μετά το θάνατο του Χριστού από γονείς ειδωλολάτρες κι έζησε στην εποχή του βασιλιά Μαξιμιανού. Όντας η πατρίδα του υπό ρωμαϊκή κατοχή ο ίδιος όταν ενηλικιώθηκε προσχώρησε στο ρωμαϊκό στρατό κι υπηρέτησε το μεγαλύτερο μέρος της θητείας του στη ΜΙκρά Ασία όπου και καταξιώθηκε για την ανδρεία του .Ως πιστός και καταξιωμένος στρατιωτικός υπηρέτησε τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία έως το διωγμό (303- 311)εναντίον των Χριστιανών που διέταξαν ο Διοκλητιανός και ο Μαξιμιανός. Αυτός ο διωγμός υπήρξε το οριακό σημείο στη ζωή του Αγίου ο οποίος εγκαταλείπει το ρωμαϊκό στρατό και τη λαμπρή σταδιοδρομία του και από διώκτης όπως έπραξε στο παρελθόν κι ο απόστολος Παύλος μετατράπηκε σε ένα πράο και πιστό Χριστιανό.Την αφοσίωσή του στο Χριστό την πλήρωσε με τον αποκεφαλισμό του . Παρόλο που του ζητήθηκε να “εκλογικευτεί “ ο ίδιος προτίμησε να θυσιάσει τη ζωή του έχοντας στο τέλος έναν από τους πιο μαρτυρικούς θανάτους στην ιστορία της εκκλησίας. 

Έτσι σήμερα ο Παπα Μιχάλης θα χτυπήσει τη καμπάνα γι’ αυτόν τον θαρραλέο στρατιώτη του Κυρίου και θα καλέσει τους χωριανούς να θυμηθούν όλοι μαζί τη θυσία ενός ανθρώπου που πίστεψε σε μια ζωή υπερβατική , μη συγκρίσιμη με τη θνητή ζωή. 

Αυτή τη ζωή την απλή που έβγαλε σήμερα το πρωί από το ζεστό στρώμα τη μπάμπω και την οδήγησε έξω από ντάμι (αχυρώνας/αποθήκη) να πράξει κάτι απόκοσμο και μη κατανοητό στη κοινή λογική. Είναι περίεργος εξάλλου ο τρόπος που πολλές φορές σκέφτονται οι άνθρωποι. Τις περισσότερες φορές οι πράξεις ακολουθούν τα σενάρια του μυαλού τα οποία είναι αποκύημα πολλών πληροφοριών μα και συγκυριών μαζί. Δεν θα ήταν κι εκτός πραγματικότητας να σκεφτεί κανείς πως μια τελική πράξη αρκετές φορές είναι συν αποφασισμένη ήδη και κυκλοφορεί μέσα από το DNA μας από γενιά σε γενιά. Κάπως έτσι διαμορφώνονται στη πάροδο του χρόνου τα ήθη κι έθιμα. Το τελικό μόρφωμα με το οποίο κάποιος έρχεται σε επαφή ίσως και να μη θυμίζει σε τίποτα την αρχική του προέλευση αλλά κι ούτε τη πρωτεύουσα χρηστικότητά του. Αυτή είναι και η μαγεία της ζωής . πλάθεται ,ανακατασκευάζεται συνεχώς χωρίς ποτέ να μένει στάσιμη όπως διαπίστωσε κάποτε κι ο περίφημος σοφός Ηράκλειτος. Αυτή η παράξενη πληροφόρηση που μετατράπηκε σε ένα αλλόκοτο έθιμο έκανε τη μπάμπω σήμερα να σφάξει τον κόκορα , να αφαιρέσει το κεφάλι και τα πόδια του και σαν μια κακιά μάγισσα των παραμυθιών να αρχίσει το ανατριχιαστικό κέντημα. Κόκκινη κλωστή και βελόνι τα σύνεργα. Παίρνει και δένει η γιαγιά τα πόδια με τη κλωστή και τα κρεμάει στο καρφί δίπλα εκεί στη πόρτα του αχυρώνα, Μετά έρχεται η σειρά του κεφαλιού και το παράξενο εγχείρημα συνεχίζεται . Σαν φλογίτσες κρέμεται η κλωστή περασμένη στο μεγάλο βελόνι.. Η μπάμπω αρχίζει να ράβει .Πρώτα τα μάτια και μετά τα αυτιά .Ακολουθεί τελευταίο αλλά όχι ευκαταφρόνητο το στόμα ενώ παράλληλα βγαίνουν από το στόμα της οι στίχοι ,ρυθμικοί κάτι σα τραγούδι” Ράβω του λύκου τα μάτια , να μη βλέπει , του λύκου τα αυτιά να μην ακούει και του λύκου το στόμα να μην τρώει “ . Τούτο το λέει τρεις φορές ενώ ταυτόχρονα συνεχίζει το ιδιότυπο κεντίδι. Μετά αφού τελειώσει το κρεμά κι αυτό στο ίδιο καρφί αντάμα με τα δεμένα πόδια. Θα μείνουν εκεί μερικές μέρες με τη κόκκινη κλωστή δεμένα και φιμωμένα ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ!!

Share on Google Plus

About kalimerisnikos