ΤΕΛΟΣ ΑΝΑΣΚΑΦΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΥΤΡΟΥΛΟΥ ΜΑΓΟΥΛΑ

Με την καθιερωμένη γιορτή-Ενημέρωση τελείωσε την Παρασκευή η ανασκαφική εργασία στην κουτρουλού Μαγούλα στο Δήμο Δομοκού.

Προηγήθηκε το απόγευμα ξενάγηση Όπου παραβρέθηκαν ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού κ Καλημέρης , ο πρόεδρος του πολιτιστικού οργανισμού κ Ζώτος και η τοπική πρόεδρος της Βαρδαλής κ Λεμονιά Γάκα, ακολούθησε ενημέρωση από των καθηγητή κ Χαμηλάκη και στην συνέχεια αναγνώσθηκε το ημερολόγιο του αρχαιολόγου..που παρατίθεται και παρακάτω:

Κουτρουλού Μαγούλα Ημερολόγιο 2017

Κυριακή, 4 Ιουνίου

Το ταξίδι μου ως την Ελλάδα ήταν μια μεγάλη περιπέτεια. Ξύπνησα στις 3 η ώρα το βράδυ και μετά από λίγο έφυγα για το αεροδρόμιο. Το μετρό ήταν γεμάτο με μεθυσμένους που γύριζαν σπίτι απ’ έξω. Με κοίταζαν και νόμιζαν ότι φεύγω για διακοπές και εγώ σκεφτόμουνα, δεν έχετε ιδέα που πηγαίνω… ένα μήνα ανασκαφής σε ένα χωρίο στη μέση της Ελλάδας. Η πρώτη ανασκαφή της ζωής μου. Το πρώτο μου ταξίδι στην Ελλάδα. Αφού πέρασα το βράδυ να κοιμάμαι στα παγκάκια του αεροδρομίου για 5 ώρες λόγω καθυστέρησης, έφυγα από το Πεκίνο και αισίως έφτασα στο αεροδρόμιο της Αθήνας το πρωί της Κυριακής μετά από ?? ώρες ταξίδι. To ραντεβού με την υπόλοιπη ομάδα ήταν στις 2 η ώρα το μεσημέρι. Ήμαστε συνολικά 17 άτομα. Έξι φοιτητές από το Πανεπιστήμιο του Brown στην Αμερική, οκτώ φοιτητές από το Πανεπιστήμιο UCL στο Λονδίνο και τρεις καθηγητές. Όλοι μαζί λοιπόν μαζί με τα μηχανήματα της ανασκαφής και τις βαλίτσες μας φορτωθήκαμε σε 2 βάν και ξεκινήσαμε για το Νέο Μοναστήρι, τρισήμισι ώρες δρόμο από την Αθήνα.

Όταν φτάνουμε στο χωριό μας δίνουν τα κλειδιά των σπιτιών που θα μείνουμε και κάνουμε όλοι ένα γρήγορο μπάνιο. Τώρα που γράφω είναι 10 η ώρα το βράδυ και όλοι κοιμούνται για να είναι φρέσκοι αύριο για τη δουλειά. Πέφτω κι εγώ.

Δευτέρα, 5 Ιουνίου

Πρώτη μέρα δουλειάς πάνω στην ανασκαφή. Έβαλα το ξυπνητήρι στις 5:15 και λόγω του τζετ λαγκ ξύπνησα σχετικά εύκολα ευτυχώς. Μαζευτήκαμε όλοι μαζί για πρωινό σε ένα μικρό καφέ στον κεντρικό δρόμο του χωριού που λέγεται Σαλούν. Το πρωινό μ’αρέσει γιατί τα νεκταρίνια είναι το αγαπημένο μου φρούτο! Κι ο καφές είναι ωραίος. Επίσης το γάλα στην Ελλάδα είναι για κάποιο λόγω πάρα πολύ νόστιμο είναι περίεργο αλλά ακόμη και το άπαχο έχει τέλεια γεύση!

Στις 6 ανεβαίνουμε στη Μαγούλα. Επειδή η ανασκαφή έχει σταματήσει για ένα χρόνο οι περισσότερες τομές είναι καλυμμένες με χώμα και χόρτα επομένως όλη σχεδόν η πρώτη μέρα φεύγει με καθάρισμα. Στεκόμαστε σε γραμμή στη μία πλευρά της τομής με σκαλιδάκια και φαράσια στα χέρια και συστηματικά προχωράμε ως την άλλη άκρη καθαρίζοντας.

Α ξέχασα το πιο σημαντικό. Οι παλιές τομές δέχτηκαν επίθεση ζώων τον χειμώνα! Υπάρχουν παντού τρύπες μέσα στο χώμα από ζώα. Ο Ήθαν ένας από τους φοιτητές του Brown μας είπε ότι βάσει του σχήματος και του μεγέθους της τρύπας είναι από ασβούς και αλεπούδες. Έφτιαξαν ουσιαστικά μια πόλη κάτω από ολόκληρη την τομή. Έιναι λίγο άσχημο αλλά και καθησυχαστικό να σκέφτεσαι ότι μερικά πράγματα απλά δεν μπορείς να τα ελέγξεις! Αυτό νομίζω ήταν το πιο σημαντικό της σημερινής μέρας!

Τρίτη 6 Ιουνίου

Μετά τη χθεσινή κούραση το πρωινό ξύπνημα είναι πιο δύσκολο! Σήμερα στην ανασκαφή χωριζόμαστε σε 4 ομάδες από φοιτητές και εργάτες και με έναν μεταπτυχιακό φοιτητή για επίβλεψη σε κάθε ομάδα. Η μία ομάδα θα σκάψει στην κορυφή του λόφου στους τοίχους των νεολιθικών σπιτιών. Η άλλες ομάδες θα σκάψουνε χαμηλά στο λόφο. Έρευνες που μας επιτρέπουν να βλέπουμε τι υπάρχει κάτω από το έδαφος έδειξαν ότι εκεί υπάρχει περίπτωση να βρούμε ένα ακόμη νεολιθικό σπίτι, ένα Βυζαντινό ίσως μεγάλο κτήριο και ένα χαντάκι το οποίο κύκλωνε το λόφο και λειτουργούσε μάλλον σαν όριο. Εγώ σκάβω με την ομάδα που ψάχνει το βυζαντινό κτήριο. Σήμερα το μόνο που προλαβαίνουμε να κάνουμε είναι να αφαιρέσουμε μία στρώση χώματος περίπου 15 εκατοστών. Δεν φάνηκε κάτι από το κτήριο.

Το απόγευμα μετά το εργαστήριο πηγαίνω μία βόλτα στο χωριό. Μία πρώτη εντύπωση από το χωριό είναι ότι όλα εδώ πηγαίνουν πάρα πολύ αργά! Και το μεσημέρι είναι σαν το χωριό να σταματάει τελείως! Όλοι εξαφανίζονται στα σπίτια τους. Το απόγευμα όμως είναι πολύ ωραία. Οι παππούδες κάθονται στα καφενεία και παίζουν τάβλι και μας χαιρετάνε. Γενικά οι άνθρωποι είναι πολύ φιλικοί και το χωριό ήρεμο. Α πρέπει να πω για τις γάτες ! Οι γάτες στο Νέο Μοναστήρι είναι τρελές! Και τα σκυλιά! Έχει ένα σκύλο στο βενζινάδικο που είναι τέλειος! Εγώ τον φωνάζω Μπερνάρντ! Έχει ένα κουτσό πόδι και γαβγίζει σε όλα τα αυτοκίνητα που πάνε στο βενζινάδικο! Γιατί να έχει κάποιος ένα σκυλί που γαυγίζει σε όλους τους πελάτες του;! Πήγα και τον είδα σήμερα και του φώναζα Μπερνάρ Μπερνάρ αλλά νομίζω ο σκύλος δε με συμπαθεί καθόλου!

Αυτά για σήμερα!

Τετάρτη 7 Ιουνίου

Η ζέστη και η κούραση αρχίζουν να κάνουν τα πράγματα πολύ δύσκολα! Στην ανασκαφή αφαιρέσαμε ακόμη μία στρώση χώματος 15 εκατοστών. Δεν βρήκαμε τίποτα από το κτήριο που ψάχνουμε. Το πιο ενδιαφέρον που συνέβη σήμερα ήταν ότι με κουτσούλισε ένα πουλί. Ένας από τους εργάτες με κοίταξε και άρχισε να μου κάνει σήμα με τα δάχτυλα και να χαμογελά. Ο Βασίλης μου εξήγησε ότι στην Ελλάδα το να σε κουτσουλίσει ένα πουλί είναι καλή τύχη! Τι να πω..!

Πέμπτη 8 Ιουνίου

Σήμερα κατεβήκαμε ακόμη 15 εκατοστά στην ανασκαφή και ακόμη δεν εμφανίστηκαν οι τοίχοι από το Βυζαντινό κτήριο που ψάχνουμε. Στη διπλανή τομή βρήκαν το πρώτο τους ειδώλιο. Είναι μια καθισμένη χοντρή γυναίκα, σαν παλαιστής του σούμο. Εμείς συνεχίζουμε να βρίσκουμε μόνο μικρές πέτρες και λίγα όστρακα.

Γενικά η μέρα κυλάει ως εξής:

Ξυπνάω στις 5.15

Στις 6 παρα τέταρτο πάμε για πρωινό και στις 6.20 είμαστε στην ανασκαφή και αρχίζουμε δουλειά

9.30 με 10 έχουμε διάλειμμα και τρώμε ό, τι έχει μείνει από το πρωινό και μετά συνεχίζουμε δουλειά ως τη 1.30.

1.30 με 2.20 μεσημεριανό στη Βαρδαλή και μετά ξεκούραση.

4.30 πηγαίνουμε στο εργαστήριο για δουλειά και μένουμε ως τις 8. Μετά βόλτα στο χωριό και φαϊ και εγω γενικά προσπαθώ να πέσω για ύπνο γύρω στις 10. Σύνολο 11 ώρες δουλειά τη μέρα!

Αύριο είναι Παρασκευή το Σαββατοκύριακο πλησιάζει! Έμαθα ότι θα πάμε για μπάνιο! Τέλεια!

Παρασκευή 9 Ιουνίου

Συνεχίζουμε την ανασκαφή για να βρούμε το Βυζαντινό κτήριο και συνεχίζουμε να μην βρίσκουμε κανέναν τοίχο αλλά μάλλον ήμαστε κοντά.

Στην τομή σκάβω με ένα από τους Έλληνες εργάτες. Σκάβουμε και κοσκινίζουμε παρέα όλη τη μέρα και ενώ δεν μιλάμε την ίδια γλώσσα δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, κάνουμε ήχους ααα ή ωωω ή μιλάμε εγώ αγγλικά και αυτός ελληνικά και συνεννοούμαστε μια χαρά. Έχω μάθει κάποια βασικά ελληνικά για να λέω όταν σκάβουμε. Ευχαριστώ, ή παρακαλώ όταν κάνω κάτι λάθος ή «τίπατο» όταν δε βρίσκουμε τίποτα στο κόσκινο. Που είναι το πιο συχνό. Λέει ότι είναι ο παππούς μου και γενικά είναι υπέροχος και γελάμε πολύ.

Σάββατο 10 Ιουνίου

Λοιπόν μετά από πέντε μέρες σκληρής δουλειάς δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να φτάνει το Σαββατοκύριακο. Ξυπνήσαμε αργά και πήγαμε να βρούμε κάτι για μεσημεριανό στο σουπερμάρκετ. Ευτυχώς τα περισσότερα πράγματα στο σουπερμάρκετ είναι εύκολο να καταλάβεις τι είναι, ακόμα και αν δεν μπορείς να διαβάσεις τις ταμπέλες. Οπότε αγοράσαμε διάφορα για να κάνουμε σάντουιτς, και μερικά παγωτά και τα φάγαμε στην αυλή.

Το βράδυ πήγαμε στο τεκίλα-Αρίμπα και ήταν ωραία τα λέγαμε μεταξύ μας και με τους ντόπιους. Προσπαθήσαμε να κάνουμε κάποια απ’ τα αγόρια του χωριού να χορέψουν μαζί μας - με μικρή επιτυχία- αλλά προσπαθούσαν να μιλήσουν μαζί μας στα αγγλικά, και έτσι συζητήσαμε λίγο για διάφορα. Γενικά μπορώ να πω πως περάσαμε ένα πολύ πολύ ωραίο βράδυ. Αύριο θα πάμε για μπάνιο στη Λάρισα! Επιτέλους!

Κυριακή 11 Ιουνίου

Βρέχει! Αλήθεια βρέχει! Δεν είμαστε και πολύ τυχεροί. Ξυπνήσαμε σήμερα το πρωί και είχε συννεφιά και ψιχάλιζε συνέχεια. Άρα άκυρη η παραλία. Παρ’ όλα αυτά πήγαμε στη Λάρισα στο Μουσείο και ήταν ωραία η εκδρομή. Γενικά ήταν μία όμορφη και χαλαρή μέρα και ήταν ωραία που βρεθήκαμε όλοι μαζί σε ένα άλλο περιβάλλον από το χωριό και την ανασκαφή. Αλλά κρίμα για το μπάνιο. Αύριο επιστροφή στο σκάμμα.

Δευτέρα 12 Ιουνίου

Έβρεξε τόσο πολύ στο χωριό που οι υπεύθυνοι της ανασκαφής κάλυψαν τις τομές με τεράστια νάιλον για να τις προστατέψουν. Όντως το νερό δεν πέρασε για να καταστρέψει τα ευρήματα αλλά όταν ανεβήκαμε σήμερα στην Μαγούλα βρήκαμε 4 μεγάλες πισίνες γεμάτες νερό να μας περιμένουν. Φτιάξαμε λοιπόν αλυσίδα ο ένας δίπλα στον άλλο και με τους κουβάδες να πηγαίνουν από χέρι σε χέρι αδειάσαμε τις τομές από το νερό. Στην αρχή είχε πλάκα αλλά σιγά σιγά έγινε πολύ κουραστικό. Μετά συνεχίσαμε την δουλειά και έκπληξη… ακόμη να εμφανιστεί το μεγάλο Βυζαντινό κτήριο. Ευτυχώς σήμερα τα σύννεφα ήταν με το μέρος μας και η ανασκαφή κύλισε πολύ πιο εύκολα.

Τρίτη 13 Ιουνίου

Είμαι στο Νέο Μοναστήρι 10 μέρες και ως τώρα έχω φάει δέκα κιλά φέτας… Ευτυχώς δεν την βαρέθηκα… Ακόμη! Το να είσαι χορτοφάγος είναι γενικά δύσκολο, αλλά το να εισαι χορτοφαγος στην Ελλάδα είναι ακόμη πιο δύσκολο. Φαίνεται ότι τα περισσότερα φαγητά έχουν μέσα κρέας. Για το λόγο αυτό λατρεύω το μεσημεριανό στην ταβέρνα και τα φαγητά της κας Βαγγελίτσας τις μέρες που δεν έχουμε κρέας ή ψάρια. Αλλιώς η μόνη μου επιλογή είναι η φέτα! Η ζωή λοιπόν εδώ στην Ελλάδα μπορεί να συνοψιστεί σε 3 πράγματα: ζέστη, σκόνη και πάρα μα πάρα πολύ φέτα! Σήμερα στην ανασκαφή πάλι δεν εμφανίστηκαν τοίχοι από το βυζαντινό κτήριο που ψάχνουμε. Εχω αρχίσει να χάνω τις ελπίδες μου οτι θα βρούμε κάτι ενδιαφέρον στην τομή μας.

Τετάρτη 14 Ιουνίου

Είναι πια επίσημο! Μετά 9 μέρες δουλειάς και έχοντας αφαιρέσει 80 εκατοστά χώμα εγκαταλείπουμε την τομή Ψ21. το μεγάλο βυζαντινό κτήριο δεν βρέθηκε. Συζητάμε όμως ότι η απουσία ευρημάτων είναι και αυτή ένα εύρημα! Τι μάθαμε από την ανασκαφή εδώ; Για κάποιο λόγο αυτή η περιοχή είχε επιλεγεί να μείνει άχτιστη, ή καθαρίστηκε κάποια στιγμή στην Ιστορία της, ή κάτι άλλο. Ίσως είναι και πιο ενδιαφέρον από το να είχε βρεθεί κάτι. Λέμε τώρα. Η ομάδα μας μεταφέρεται στην διπλανή τομή που ψάχνει το χαντάκι που περιέβαλε την μαγούλα. Από αυτά που έχω καταλάβει η κατάσταση έχει ως εξής: Η μαγούλα κατά τη νεολιθική περίοδο είχε ένα μικρό χωριό με σπίτια. Αυτά βρίσκονταν στην κορυφή του λόφου και στις πλαγιές. Γύρω λοιπόν από αυτό το χωριό είχαν ανοίξει όλοι μαζί ένα χαντάκι με νερό που κύκλωνε τον λόφο σαν όριο, για να μη φεύγουνε τα ζώα κτλ. Στην καινούργια μας τομή λοιπόν ψάχνουμε να βρούμε αυτό το χαντάκι. Μέχρι στιγμής τα παιδιά δεν έχουν εντοπίσει τίποτα και σκάβουν ένα ανοιχτό καστανό σχετικά σκληρό χώμα χωρίς πολλά ευρήματα.

Πέμπτη 15 Ιουνίου

Σήμερα είχαμε μία εξέλιξη στην ανασκαφή. Φτιάξαμε τέντες πάνω από τις τομές για τον ήλιο! Λένε ότι αύριο θα κανει πάρα πολύ ζέστη επομένως οι τέντες δεν είναι πολυτέλεια αλλά ανάγκη! Συνεχίζουμε το σκάψιμο στην καινούργια τομή! Συνεχίζουμε να βρίσκουμε το ίδιο ανοιχτό καστανό χώμα χωρίς πολλά ευρήματα.

Παρασκευή 16 Ιουνίου

Συνειδητοποίησα ότι δεν εχω γράψει τιποτα για το σπίτι που μένουμε! Λοιπόν στο ένα σπίτι μένουν τα αγόρια, σε ένα άλλο σπίτι τα κορίτσια και οι υπεύθυνοι σε ένα τρίτο σπίτι. Εμείς μένουμε 6 άτομα σε ένα σπίτι. τρεις σε ένα δωμάτιο, δύο σε ένα άλλο και ένας μόνος. Γενικά είναι οκ άλλα στο δικό μας το δωμάτιο κάνει πολύ ζέστη! Ειδικά το βράδυ! Και τα κουνούπια! Τα κουνούπια! Το σπρέι μου φαίνεται ότι είναι πεταμένα λεφτά! Και για κάποιο λόγο υπήρχαν στην αρχή άπειρες πεταλούδες! Κάτι μικρές καφέ πεταλούδες που πετούσαν παντού αλλα ευτυχώς τώρα είναι καλύτερα. Έχουμε μία μικρή κουζίνα και μπορούμε και μαγειρεύουμε κάποια πράγματα και ένα ψυγείο που το βράδυ κάνει ένα δυνατό θόρυβο και κάθε φορά πετάγομαι πάνω! Γενικά είναι οκ αν και είναι λίγο περίεργο που είναι γεμάτο πράγματα ανθρώπων που λείπουν. Είναι λίγο σαν να κοιμάσαι στο κρεβάτι κάποιου άλλου στα κρυφά.

Στην ανασκαφή συνεχίσαμε να σκάβουμε ψάχνοντας για το χαντάκι. Τέρμα η δουλειά όμως για αυτή τη βδομάδα!

Σάββατο 17 και Κυριακή 18 Ιουνίου

Επιτέλους πήγαμε για μπάνιο! Με τους υπόλοιπους φοιτητές πήραμε το λεωφορείο και πήγαμε στον Βόλο για το διήμερο! Ο καιρός ήταν τέλειος και περάσαμε ολόκληρη τη μέρα στην παραλία με ηλιοθεραπεία και βουτιές. Το βράδυ βγήκαμε έξω για ποτό και χορό. Στην Ελλάδα οι άνθρωποι μάλλον βγαίνουν πολύ αργά όλα ξεκινούσαν μετά τις δώδεκα. Προσπαθήσαμε να μπούμε σε ένα κλαμπ αλλά γενικά οι άνθρωποι ήταν καλοφτιαγμένοι, μας είδαν με τα ρούχα της ανασκαφής και βρεγμένους από μια μπόρα που έπιασε και φάγαμε πόρτα. Παρ’ όλα αυτά περάσαμε υπέροχα και κοιμηθήκαμε κατά τις 4 το πρωί.

Την Κυριακή το πρωί πήγαμε στο μουσείο του Βόλου και η υπόλοιπη μέρα πέρασε με μπάνιο στην παραλία και τσίπουρο σε ταβέρνες. Ένα τέλειο Ελληνικό καλοκαιρινό σαββατοκύριακο!

Δευτέρα 19 Ιουνίου

Επιστροφή στην ανασκαφή με νέες δυνάμεις μετά από την εκδρομή του Σαββατοκύριακου! Έχω γεμίσει ενέργεια και νομίζω ότι μπορώ να σκάψω όλο τον λόφο!

Στην ανασκαφή συνεχίζουμε να σκάβουμε ψάχνοντας το χαντάκι.

Το απόγευμα πηγαίνουμε για 3μησι όπως κάθε μέρα στο εργαστήριο για δουλειά. Κάνουμε πάνω κάτω το ίδιο πράγμα κάθε μέρα: πλένουμε τα ευρήματα και κάτι που λέγεται επίπλευση. Τα ευρήματα τα πλένουμε με οδοντόβουρτσες μέσα σε λεκάνες. Τα αφήνουμε να στεγνώσουν για μια μέρα και μετά τα βάζουμε σε σακουλάκια.

Η επίπλευση είναι βρώμικη δουλειά και δεν αρέσει σχεδόν σε κανέναν. Μέσα σε ένα βαρέλι πλένουμε μεγάλα δείγματα χώματος από την ανασκαφή ώστε να φύγει το χώμα και να μείνουν τα πολύ μικρά ευρήματα, σπόροι κόκαλα κτλ. Αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την επίπλευση πρέπει να περάσουν το απόγευμα με τα χέρια τους χωμένα στο βαρέλι με το νερό και τη λάσπη και να το ανακατεύουν συνέχεια! Βρίσκεις πολλά πράγματα μ’αυτό τον τρόπο αλλά δεν είναι και η καλύτερη δουλεια!

Τρίτη 20 Ιουνίου

Ε ναι λοιπόν, μετά από δύο εβδομάδες ανασκαφή και μπόλικο σκάψιμο βρήκαμε το χαντάκι που ψάχναμε. Κάποια στιγμή εκεί που σκάβαμε το χώμα άρχισε να γίνεται πολύ πιο μαλακό σχεδόν υγρό και αρκετά πιο σκούρο. Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν η κούραση και ο ήλιος που με έκανε να το βλέπω διαφορετικό αλλά στο τέλος της ημέρας φαίνεται πιο καθαρά σε όλη την τομή! Επιτυχία!

Μετά τη δουλειά πήγαμε για μεσημεριανό όπως κάθε μέρα στη Βαρδαλή. Το αυτοκίνητό μας έφτασε πρώτο στο μαγαζί. Έχει καταντήσει αγώνας δρόμου ποιος θα πιάσει την καλύτερη καρέκλα, στην τέλεια θέση σε σχέση με την φέτα, τη σαλάτα και το ψωμί έτσι σήμερα έκανα την καλύτερη επιλογή. Το μενου είχε φακές που ήταν πολύ νοστιμές και στο τέλος καρπούζι!

Τετάρτη 21 Ιουνίου

Συνεχίζουμε το σκάψιμο στο χαντάκι. Ουσιαστικά τι βρήκαμε; ένα πιο σκούρο χώμα χωρίς σχεδόν τίποτα μέσα. Όμως δεν έχει σημασία μπροστά μας έχουμε ένα έργο μίας κοινότητας ανθρώπων που έζησαν πριν χιλιάδες χρόνια εδώ και το οποίο όριζε το χωριό τους. Δεν ξερω γιατί αλλά το βρίσκω συγκινητικό. Ίσως είναι η αναμονή όλων αυτών των ημερών. Ίσως ο ήλιος και η κούραση! Μάλλον χρειάζομαι διακοπές

Πέμπτη 22 Ιουνίου

Σήμερα ξύπνησα πάρα πολύ κουρασμένη και πονούσε όλο το σώμα μου, πράγμα που είναι περίεργο γιατί κοιμήθηκα πολύ νωρίς. Το μεσημέρι φάγαμε γεμιστά. Το βράδυ φάγαμε γύρο.

Παρασκευή 23 Ιουνίου

Τελευταία ημέρα της βδομάδας. Και τελείωσε επεισοδιακά! Την ώρα που πήγαμε να αδειάσουμε κάτι χώματα έσχισα το πόδι μου σε μία λαμαρίνα. Νομισα ότι ήταν μόνο γδάρσιμο αλλά όταν το έπλυνα έβλεπα μέσα το κρέας. Με πήγαν στο γιατρό και τώρα έχω τέσσερα ράματα και πρέπει να προσέχω στη δουλειά! Τα δύσκολα του επαγγέλματος.

Σάββατο 24 και Κυριακή 25 Ιουνίου

Το Σάββατο είχε γλέντι στο χωριό. κι αυτό σημαίνει ένα πράγμα! Χορός χορός χορός! Και δεν απογοητεύτηκα καθόλου. Πήγαμε όλοι μαζί το βράδυ και γρήγορα βρέθηκα να χορεύω συμπιεσμένος ανάμεσα σε δύο γριούλες κυρίες οι οποίες δεν μιλούσαν λέξη αγγλικά και οι οποίες προσπαθούσαν να μας δείξουν τα βήματα! Το φαγητό στο γλέντι ήταν υπέροχο. Έφαγα δύο λουκάνικα περασμένα σε καλαμάκι. Παρόλα αυτά το καλύτερο ήταν η συνέχεια. Το επιδόρπιο. Ήταν μία πορτοκαλί κομμάτι που λέγονταν χαλβάς και το οποίο μπορώ να το περιγράψω ως τη γέμιση ενός αγγλικού κέικ τζάφα. Ήταν ένα κομμάτι σκέτο τζάφα. Τέλειο! Αμέσως μετά πήγαμε στο Τεκίλα και το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ήπια περισσότερο από όσο έπρεπε! Την Κυριακή ξύπνήσαμε όλοι αργά και η μέρα πέρασε ήρεμα αναρώνοντας από το Γλέντι!

Αύριο ξεκινά η τέταρτη και τελευταία εβδομάδα της ανασκαφής!

Δευτέρα 26 Ιουνίου

Δεν ήμουν στα καλύτερά μου σήμερα. Ήμουν ακόμη λίγο άρρωστη, κρύωσα το σαββατοκύριακο. Έκανα ό, τι μπορούσα στην ανασκαφή. Για κάποιο λόγο φέρνανε διάφοροι φαγητό στη Μαγούλα. Λίγο μετά το κολατσιό, κάποιος από το χωριό μας έφερε μια κολοκυθόπιτα που έφτιαξε η πεθερά του. Μετά, ήρθε η συντηρήτρια με κάτι άσπρα γλυκά που τα έλεγαν «μπαζέδες». Λίγη ζάχαρη για δύναμη είναι πάντα ευπρόσδεκτη.

Τριτη 27 Ιουνίου

Δεν αντέχω άλλο με τη ζέστη! Η θερμοκρασία είναι κοντά στους 40 βαθμούς και λένε ότι θα ανέβει κι άλλο! Πως γίνεται να άλλαξε ο καιρός τόσο απότομα!

Συνεχίσαμε να σκάβουμε το χαντάκι το χώμα στο οποίο ευτυχώς είναι αρκετά μαλακό.

Αυτή τη στιγμή που γράφω είναι απόγευμα, έχει πιάσει μια μπόρα για ένα λεπτό και μετά σταμάτησε! Ο καιρός έχει τρελαθεί τελείως.

Τετάρτη 28 Ιουνίου

Άλλη μία ζεστή μέρα, άλλη μία δύσκολη μέρα. Πρέπει να ξεκουραστώ αν θέλω να τα βγάλω πέρα. Δύο μέρες ακόμη δουλειάς! Η αλήθεια είναι ότι δεν μου έχει λείψει ακόμη τόσο το σπίτι μου. Ή βασικά μου λείπουν οι φίλοι μου γιατί τώρα τελειώνουν κανονικά οι εξετάσεις και γίνονται διάφορα πάρτυ και τέτοια. Με τον φίλο μου μιλάμε στο σκάιπ το βράδυ και μου λέει πράγματα του τύπου αχ ήταν κουραστικά σήμερα στη δουλειά! Και με εκνευρίζει και του λέω ναι έλα να σκάβεις και να πλένεις 11 ώρες τη μέρα στον ήλιο και θα σου πω. Αλλά μου λείπει, χαίρομαι που θα ήμαστε μαζί σε λίγες μέρες.

Πέμπτη 29 Ιουνίου

Η Θερμοκρασία είναι κοντά στους 43 βαθμούς. Περπατάω στο δρόμο και είμαι σαν μεθυσμένος από τη ζέστη! Σήμερα ήταν η τελευταία μέρα ανασκαφής και στην διπλανή τομη βρήκαν το πρώτο ολόκληρο αγγείο που έχει βρεθεί ποτέ στην Κουτρουλού! Αύριο το πρόγραμμα έχει πακετάρισμα στα ευρήματα και πακετάρισμα στα πράγματα στο δωμάτιο. Πάει κι αυτό. Θα πάω στην Κυρία Κατερίνα στην πλατεία να τη χαιρετίσω και να φάω Σουβλάκια!