Πραγματοποιήθηκε σήμερα το ετήσιο μνημόσυνο για τους εκτελεσθέντες Μοναστηριώτες

Πραγματοποιήθηκε σήμερα το ετήσιο μνημόσυνο για τους εκτελεσθέντες Μοναστηριώτες απο τα Ιταλικά φασιστικά στρατεύματα στις 26 Μαΐου του 1942. Το παρών έδωσαν στην εκδήλωση ο Δήμαρχος Δομοκού κ Τζιαχρήστας , ο αντιδήμαρχος κ Καλημέρης ο αρχηγός της ελάσσονος μειοψηφίας κ Νιάνιος οι Δημοτικοί σύμβουλοι κ Ιτούδης και Γκανίδης, η τοπική πρόεδρος κ Βουβαλούδη, ο Διοικητής του Πυροσβεστικού σώματος Δομοκού, και οι Ιερείς κ Βασιλακάκος και κ Κωνσταντέλος. Το ιστορικό ανέλυσε σε ομιλία του ο αντιδήμαρχος κ Καλημέρης.

Η Ομιλία:

<Αιδεσιμότατοι

Κύριε Δήμαρχε, κύριοι Δημοτικοί σύμβουλοι, κυρία Πρόεδρος, κυρίες και κύριοι..

Τα γεγονότα , και κυρίως τα ιστορικά γεγονότα που σημαδεύουν την πορεία της ζωής των ανθρώπων πρέπει να τα εξετάζουμε μέσα στις ίδιες τις ιστορικές συνθήκες που αυτά διαδραματίστηκαν και όχι ξεκομμένα .

Έτσι πρέπει να δούμε και την θυσία των 11 συμπατριωτών μας στις 26 Μάιου του 1942.

Ήδη από το 1939 έχει αρχίσει ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος.

Αιτία του, η ανάγκη των μεγάλων κρατών για το ξαναμοίρασμα των σφαιρών επιρροής παγκοσμίως σαν αποτέλεσμα της αλλαγής του συσχετισμού δύναμης μεταξύ των νικητών και των ηττημένων του πρώτου παγκοσμίου πολέμου.

Η χώρα μας έχει μπεί πλέον στον πόλεμο στο πλευρό των Εγγλέζων με την εισβολή του Ιταλικού φασιστικού κράτους στις 28 Οκτωβρίου 1940.

Ήδη από την δεκαετία του 20 , έχουν εμφανισθεί σε αρκετές χώρες της Ευρώπης Εθνικιστικά κινήματα που στην Γερμανία και την Ιταλία αρκετά νωρίτερα παίρνουν την εξουσία

Μετά την εισβολή των Ναζιστικών χιτλερικών στρατευμάτων , και παρά των ηρωικό αγώνα των Ελλήνων στρατιωτών , εγκαθίσταται στην Ελλάδα η τριπλή κατοχή Γερμανία- Ιταλία- Βουλγαρία.

Στα δεινά του Ελληνικού λαού που από το 1936 έχει αντιμετωπίσει την δικτατορία του Μεταξά, τον Ελληνοιταλικό μέτωπο και την εισβολή και κατοχή των Γερμανών ναζιστών , προστίθενται και νέα.

Η χώρα έχει γονατίσει από την φτώχεια, την ερήμωση λόγω του πολέμου και της κατοχής.

Η έλλειψη τροφίμων λόγω της συγκέντρωσης από τους κατακτητές για την φροντίδα των στρατευμάτων τους είναι τεράστια.

Οι εκπρόσωποι των αστικών πολιτικών κομμάτων στο σύνολο τους εγκατέλειψαν τον λαό μόνο του στην τύχη του.

Άλλοι έφυγαν με τους Εγγλέζους στο Κάιρο και στο Λονδίνο.

Μία μερίδα της αστικής τάξεως και των εκπροσώπων τους συνεργάστηκαν με τους κατακτητές και βέβαια αμείβονταν για αυτό.

Μια Τρίτη μερίδα έμειναν αμέτοχοι περιμένοντας ουσιαστικά για το που θα γύρει η πλάστιγγα ώστε να βγούν ωφελημένοι.

Δεν αληθεύει λοιπόν πως όλοι μαζί οι Έλληνες σύσσωμα πολέμησαν ενάντια στην κατοχή .

ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΟΛΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Δεν έκαναν αντίσταση οι συνεργάτες των Γερμανών , οι μαυραγορίτες , οι δοτοί πρωθυπουργοί , ούτε τα τάγματα ασφαλείας που κατέδιδαν και σκότωναν Έλληνες πατριώτες που αγωνίζονταν ενάντια στον κατακτητή.

Και ήταν αυτοί που συμβούλευαν τον Ελληνικό λαό να μην αντισταθεί ενάντια στον κατακτητή.

Αυτοί οι προδότες και οι ελεεινές τους πράξεις , δεν πρέπει να αποκρύβονται. Πρέπει να μεταδίδεται η γνώση των πράξεων τους ώστε σε κάθε περίπτωση ο λαός να γνωρίζει και να παίρνει τα μέτρα απέναντι τους.

Η πείνα του 41-42 ήταν ουσιαστικά μια γενοκτονία. Εκατοντάδες χιλιάδες έχασαν τότε την ζωή τους εξαιτίας της. Ήταν και η τιμωρία του λαού μας γατί τόλμησε να σταθεί όρθιος απέναντι στον ΑΞΟΝΑ που θεωρούνταν ανίκητος , και να δώσει στους λαούς όλου του κόσμου το παράδειγμα ότι όταν ο λαός θέλει , μπορεί να αντιμετωπίσει κάθε αντίπαλο.

Ταυτόχρονα την περίοδο εκείνη άρχισε να φουντώνει και η αντίσταση του λαού με πρωτεργάτη την εργατική ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ που πρωτοστάτησε στον αγώνα για την διάσωση του λαού από την πείνα. Με συλλαλητήρια , διαβήματα στην κυβέρνηση αλλά και επίταξη και διανομή τροφίμων από εμπόρους και μαυραγορίτες.

Σε αυτά τα πλαίσια εντάσσεται και η ενέργεια των συμπατριωτών μας να απευθυνθούν κατά αρχήν στον τσιφλικά Μαραθέα για τρόφιμα, προκειμένου να επιβιώσουν μέχρι τον θέρο και με το αλώνισμα να του τα επιστρέψουν.

Στην άρνηση του Μαραθέα οι πατριώτες δεν το βαλαν κάτω , ΚΑΙ δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια.

Οργανωμένο το χωριό με πρωτεργάτη τον Σιδέρη Γιαλαμούδη και άλλους πήγε στο κονάκι. Εκεί αφού αφόπλισε τους φρουρούς του Μαραθέα μπήκε στις αποθήκες.

Αυτή η πράξη αντίστασης από τις πρώτες κιόλας στην χώρα μας δεν έπρεπε να μείνει ατιμώρητη . Δεν μπορούσε αυτό να το επιτρέψει ο κατακτητής και οι ντόπιοι συνεργάτες του γιατί θα αποτελούσε κακό παράδειγμα που θα το ακολουθούσαν και άλλοι και θα κινδύνευε η εξουσία τους.

Για αυτό και πάρθηκε η απόφαση για την τιμωρία του χωριού και κυρίως των πρωτεργατών αυτής της πράξεως ώστε να τσακιστεί το λαϊκό κίνημα που φούντωνε πια και στην ύπαιθρο και με την εμφάνιση των πρώτων ένοπλων αντάρτικων ομάδων όπως αυτή του ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ που την ίδια περίοδο βγήκε στο βουνό μετά από την ιστορική σύσκεψη πατριωτών στην ΚΑΛΥΒΑ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΗ στην Σπερχειάδα.

Όπως είναι γνωστό σε όλους μας το 1924 με την ανταλλαγή των προσφύγων με την Βουλγαρία το κράτος απαλλοτρίωσε ένα μέρος από το τσιφλίκι του Μαραθέα και εκεί εγκαταστάθηκαν οι Μοναστηριώτες στην παλιά τζιόμπα. Με τον Μαραθέα όμως δεν τα πήγαιναν καθόλου καλά και ο Μαραθέας ζητούσε πάντα αφορμή για επεισόδια με σκοπό να τους διώξει και να πάρει πίσω τα κτήματα του.

Έπρεπε να βρεθεί μια αφορμή , και η αφορμή δόθηκε με την γνωστή υπόθεση της κλοπής των κουκιών.

Πεινασμένοι Μοναστηριώτες πήραν λίγα κουκιά για να καταφέρουν να επιβιώσουν .

Ο Μαραθέας αφού είχε βάλει αγροφύλακες εντόπισε τους πρόσφυγες Μοναστηριώτες και φώναξε το τάγμα των Αθανάτων , με σήμα την νεκροκεφαλή που αποτελούσαν τα επίλεκτα τμήματα του Ιταλικού Στρατού να τιμωρήσουν παραδειγματικά τους δράστες.

Στις 25 Μάιου του 1942 τις μεσημεριανές ώρες το τάγμα των Ιταλών μπαίνει στο χωριό.

Σταματά μπροστά στο μαγαζί του Δρούγου, εκεί βρίσκετε τυχαία ο πρόεδρος της κοινότητας Βουβαλούδης Αργύρης, ο οποίος σηκώνετε και ζητά από τον επικεφαλή του τάγματος τον λόγω της επίσκεψης.

Σαν απάντηση ο επικεφαλής Ιταλός δίνει διαταγή να τον δέσουν στο κάρο του Δρούγου που ήταν μπροστά στο καφενείο.

Για αρκετή ώρα , μπροστά στα μάτια των άλλων συγχωριανών τον έδερναν αλύπητα.

Οι υπόλοιποι Ιταλοί στρατιώτες αναζητούσαν από σπίτι σε σπίτι , όχι μόνο αυτούς που είχαν πάρει τα κουκιά αλλά και τους δράστες που είχαν αρχικά προκαλέσει τα επεισόδια με μπροστάρη τον Γιαλαμούδη.

Αφού συνέλαβαν όσους βρήκαν έδωσαν εντολή με το πιστόλι στον κρόταφο σε δύο Μοναστηριώτες να ανοίξουν τον λάκκο στο σχολείο του χωριού.

Εκεί αφού τους ξεγύμνωσαν παρουσία όλου του χωριού , έναν έναν τους έδερναν με αγκαθωτό βούρδουλα και ύστερα τους εκτελούσαν .

Στην συνέχεια χωρίς οίκτο άρχισαν να καίνε τα σπίτια του χωριού για παραδειγματισμό των άλλων.

Η εκδίκηση ήρθε κοντά στο σαρανταήμερο μνημόσυνο των αδικοχαμένων συγχωριανών μας.

Ο Μαραθέας έπρεπε να πληρώσει μια μέρα για τα εγκλήματα του.

Ο Αρης Βελουχιώτης μαθαίνει τα συμβάντα στην Τζιόμπα και ξεκινά με τους λιγοστούς άντρες του να κάνει την πρώτη πολεμική επιχείρηση του αντάρτικου στην Ελλάδα.

Εκτελεί τον Μαραθέα με την ομάδα του και παίρνει μαζί ως ομήρους δύο παιδιά, ένα του Μαραθέα και ένα του επιστάτη τράκκα.

Στην συνέχεια με επιστολή ζητά να κατατεθούν από την χήρα Μαραθέα χρήματα ως αποζημίωση για τα θύματα.

Μετά την επιχείρηση αυτή , δημιουργήθηκε μια νέα κατάσταση στα μυαλά των ανθρώπων της εποχής.

ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΣΗΚΩΘΗΚΑΝ, ΤΑ ΚΟΡΜΙΑ ΤΕΝΤΩΘΗΚΑΝ, ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ ΤΩΝ ΧΩΡΙΚΩΝ ΦΥΤΕΥΤΗΚΕ Ο ΣΠΟΡΟΣ ΠΟΥ ΚΑΜΜΙΑ ΠΑΓΩΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΨΕΙ. Ο ΣΠΟΡΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΩΞΙΜΟ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΚΑΙ ΝΤΟΠΙΩΝ ΔΥΝΑΣΤΩΝ.

Φίλοι και φίλες

Οι επετειακές εκδηλώσεις όπως τούτη η σημερινή, είναι καλές και χρήσιμες.

Βοηθούν την συλλογική μνήμη, τιμούν τους άξιους, αλλά κυρίως προσφέρονται για την εξαγωγή συμπερασμάτων

που χρησιμεύουν για να βαδίζουμε στο παρόν και να χαράζουμε το μέλλον.

Σήμερα βλέπουμε ένα γύρω στη χώρα μας απ'την Ουκρανία,την Μέση Ανατολή και μέχρι την Βόρεια Αφρική,να έχουν ανάψει πολεμικές εστίες.

Δεν πρέπει να γελιόμαστε πως είναι αλλού, πως είναι μακριά από μας . Μια γειτονιά έγινε ο κόσμος.

Στη Συρία ο πόλεμος συνεχίζεται.

Αιτία όλων αυτών των πολεμικών συγκρούσεων είναι ο ανταγωνισμός μεγάλων και μικρών κρατών για τον έλεγχο των πηγών ,των δρόμων και των αγωγών μεταφοράς της ενέργειας.

Οι λαοί απ'όλα αυτά δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα!Γι'αυτό και δεν έχουν τίποτα να μοιράσουν!

Οι λαοί ήταν,είναι και θα είναι τα θύματα τέτοιων πολέμων!Η ιστορία το έχει αποδείξει αυτό περίτρανα!

Πολύ κρίσιμη είναι η κατάσταση στο Αιγαίο.Η Τούρκικη κυβέρνηση, συνεχίζει και εντείνει τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου.

Με δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών αλλά και του ίδιου του Ερντογάν,αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάνης που χάραξε τα σημερινά σύνορα.

Αμφισβητεί την ελληνικότητα ενός νησιού στα Δωδεκάνησα.Γκριζάρει το Αιγαίο.Προκαλεί με δηλώσεις για πόλεμο αν η Κύπρος προχωρήσει στην εκμετάλλευση της Α.Ο.Ζ.

Ένα θερμό επεισόδιο από τύχη ή πρόθεση δεν πρέπει να αποκλειστεί!

Ο ελληνικός λαός θα πρέπει να επαγρυπνεί και να αγωνιστεί ενάντια στις αιτίες που γεννούν τον πόλεμο!

Το παράδειγμα των συγχωριανών μας,που τιμούμε σήμερα , δείχνει τον δρόμο!

Οι λαοί έχουν την δύναμη!

Όταν το συνειδητοποιήσουν μπορούν να ανατρέψουν κάθε τύραννο και εκμεταλλευτή όσο δυνατός και να φαντάζει!!

Οι νεκροί περιμένουν με το χέρι στης καμπάνας το σχοινί.- Προσμένουν να σημάνουν την ΑΝΑΣΤΑΣΗ.

Κεριά και λιβάνια, δεν περιμένουν και δεν επιθυμούν οι ήρωες και οι μάρτυρες.

Δεν νοιάζονται για μεγάλα λόγια και τιμές. Θέλουν αποδείξη.

Θέλουν να βλέπουν ότι το αίμα τους δεν πήγε χαμένο και ότι η θυσία τους έπιασε τόπο.

Θέλουν να βλέπουν εμάς τους απογόνους τους να συντηρούμε το έργο τους και να το ολοκληρώνουμε με τα δικά μας έργα για να ανθρωπέψει κάποτε ο άνθρωπος και η λευτεριά να γίνει κάποτε καθημερινός σύντροφος του ανθρώπου όπως το ψωμί στο τραπέζι του μεσημεριού.