Ιδρυση υποκαταστήματος της Δημοτικής βιβλιοθήκης στο Νέο Μοναστήρι!

Με το καταστατικό της Δημοτικής βιβλιοθήκης του Δήμου Δομοκού προβλέπετε η ίδρυση υποκαταστημάτων της Βιβλιοθήκης.
 Ένα τέτοιο υποκατάστημα αρχίζει να στήνετε σιγά σιγά στο Δημοτικό Διαμέρισμα Ν Μοναστηρίου σε αίθουσα του παιδικού σταθμού και αν όλα πάνε καλά η λειτουργία του θα πραγματοποιηθεί στα μέσα Σεπτεμβρίου 2015.
 Η τράπεζα Πειραιώς παραχώρησε βιβλιοθήκες ενώ αρκετοί είναι οι Δημότες που παραχωρούν βιβλία για την ίδρυση της.
Γιά όσους θέλουν να δωρίσουν ένα; η και περισσότερα βιβλία όπου θα αναγράφετε το όνομα του Δωρητή μπορούν να επικοινωνούν με τους παρακάτω : κ Νικόλαο Καλημέρη, Αναστάσιο Τερζίδη, Βουβαλούδη Βέτα  και Βασιλική Μπίμπου.( δεκτά και παλιά βιβλία)
Share on Google Plus

About kalimerisnikos

6 comments:

Unknown είπε...

Αν κάποιος θέλει να επικοινωνήσει μαζί μας μπορεί να μας γράψει στο email

manospolitisgr@gmail.com

Μπορείτε να στέλνεται τυχόν παρατηρήσεις ,παράπονα,καταγγελίες,προβλήματα που αφορούν τον δήμο .
Στόχος μας η επίλυση των προβλημάτων μεταξύ δήμου και δημότη,η εξάλειψη της κακοδιοίκησης και η βελτίωση της δημοτικής διοίκησης και των σχέσεών της με το κοινό.
Δημότη μην απελπίζεσαι και μην παρακαλάς, η διεκπεραίωση του δίκαιου αίτημα σου
είναι υποχρέωση του Δημάρχου

Είμαστε στην διάθεση σας, για οτιδήποτε μπορούμε να σας φανούμε χρήσιμοι....

Unknown είπε...

Η δική μας δωρεά προς την δημοτική βιβλιοθήκη είναι τα ποιήματα του πάντα επίκαιρου Γεωργιου Σουρή.


«Τ’ αγγειά γινήκαν θυμιατά/και τα σκατά λιβάνι/οι γύφτοι γίναν δήμαρχοι/κι οι κλέφτες καπετάνιοι»


Γεώργιος Σουρής ( 1853-1919 , Έλληνας σατιρικός ποιητής)
Ένας από τους μεγαλύτερους σατιρικούς συγγραφείς της νεώτερης Ελλάδας. χαρακτηρίστηκε και ως «ο σύγχρονος Αριστοφάνης».
Από τις 2 Απρίλη 1883 και για 36 συνεχή χρόνια, έγραφε μόνος του κάθε βδομάδα την τετρασέλιδη εφημερίδα του "Ο Ρωμηός"
Το 1932 στήθηκε η προτομή του στον κήπο του Ζαππείου.


Ποιός είδε κράτος λιγοστό
σ’ όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά’χει επτά Πρωθυπουργούς,

ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;

Νά ’χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Κλέφτες φτωχοί και άρχοντες με άμαξες και άτια,
κλέφτες χωρίς μια πήχυ γη και κλέφτες με παλάτια,

ο ένας κλέβει όρνιθες και σκάφες για ψωμί
ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή.

Όλα σ’αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.

Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που 'χει
στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.

Δυστυχία σου, Ελλάς,
με τα τέκνα που γεννάς!
Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,
τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;


Ο Έλληνας δυό δίκαια ασκεί πανελευθέρως,
συνέρχεσθαί τε και ουρείν εις όποιο θέλει μέρος.

Σκατά εδώ, σκατά εκεί, σκατά κι ο κόσμος όλος
κι απ’ τα πολλά πια τα σκατά μου πιάστηκε κι ο κώλος.

Έρχεται ο ένας ο σκατάς, θαρρούμε πως σωθήκαμε,
σαν φύγει όμως βλέπουμε πως αποσκατωθήκαμε.

Unknown είπε...

Εκεί που κρεμούσαν οι καπετάνιοι τ’ άρματα, κρεμάν οι γύφτοι τα νταούλια!

Unknown είπε...

Χαρά στους χασομέρηδες! χαρά στους αρλεκίνους!
σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.
------------------------------------------------


Γι’ αυτό το κράτος, που τιμά τα ξέστρωτα γαϊδούρια,
σικτίρ στα χρόνια τα παλιά, σικτίρ και στα καινούργια!
------------------------------------------------

Unknown είπε...

o Γεώργιος Σουρής είχε εξαιρετική ευκολία στη στιχουργία, ιδιοφυΐα στην εύρεση του κωμικού, κέφι και καλοπροαίρετη σατιρική διάθεση.
Χτυπώντας τη φαυλότητα όπου την έβρισκε και στο λαό και στους άρχοντες νουθετούσε και δίδασκε, χωρίς να υβρίζει και να δημιουργεί εχθρούς.

Να πώς σατιρίζει το ρωμηό σ' ένα ποίημά του:

Στον καφενέ απέξω σα μπέης, ξαπλωμένος
Του ήλιου τις ακτίνες αχόρταγα ρουφώ
Και στων εφημερίδων τα νέα βυθισμένος
Κανένα δεν κοιτάζω, κανένα δεν ψηφώ.

Σε μια καρέκλα τόνα ποδάρι μου τεντώνω,
Το άλλο σε μιάν άλλη, κι ολίγο παρεκεί,
Αφήνω το καπέλο και αρχινώ με πόνο
Τους υπουργούς να βρίζω και την πολιτική!

Ψυχή μου! Τι λιακάδα! Τι Ουρανός! Τι φύσις!
Αχνίζει εμπροστά μου ο καϊμακλής καφές
Κι εγώ κατεμπνευσμένος για όλα φέρνω κρίσεις
Και μόνος μου τις βρίσκω μεγάλες και σοφές.

Unknown είπε...

Έρμα μαντριά γιομάτα λύκους.

Author Details