ένας άνθρωπος που διαφημίζει την Ελλάδα!

Μέσα απο την σελίδα http://www.godimitris.gr/ παρακολουθήστε τον γύρο του κόσμου μέσα απο τα μάτια ενός Έλληνα δημοσιογράφου του Δημήτρη Παρούση!

Βολιβία, Tarija, 13 Απριλίου 2010

Εχω χάσει τον μπούσουλα. Δύο μέρες είμαι στην Ταρίχα, πόλη της Βολιβίας κοντά στα σύνορα με την Βόρεια Αργεντινή και στο δωμάτιό μου έχω μείνει ελάχιστες ώρες.




Αν μείνω λίγες μέρες ακόμη εδώ, με βλέπω να παντρεύομαι…



Εχω να γράψω ιστορίες, να απαντήσω σε e-mail, να βάλω σε τάξη το αρχείο μου και όλα όσα ζήσαμε τις τελευταίες μέρες με τη Βούλα και τον Ακη εδώ στη Βολιβία. Ακόμη να πλύνω τα ρούχα μου και το σάκο μου που τον βαραίνει η σκόνη από τις χωμάτινες διαδρομές μέχρι να φτάσω εδώ.



Ακούγεται παράξενο, αλλά σε αυτή την πόλη ζουν 4 ξεχασμένες οικογένειες Ελλήνων. Με το που με ανακάλυψαν δε με αφήνουν σε ησυχία. Η κάθε φαμίλια με καλεί στο σπίτι της για φαγητό και εγώ σα να μη φτάνει αυτό τους μαγειρεύω ελληνικά φαγητά που για πρώτη φορά στη ζωή τους δοκιμάζουν.



Συνολικά γνώρισα 60 απόγονους Ελλήνων που βρέθηκαν σε αυτή την απομακρυσμένη γωνιά του κόσμου. Και μέσα σε όλα αυτά έχουμε συναντηθεί και με δικηγόρους για να ιδρύσουμε την πρώτη ελληνική κοινότητα στη Βολιβία. Όλα αυτά μέσα σε 48 ώρες…



Για την μικρή αυτή πόλη η άφιξή μου αποτέλεσε γεγονός και ήδη έχω δώσει συνεντεύξεις σε τρία τηλεοπτικά κανάλια το ένα τοπικό, το άλλο εθνικής εμβέλειας και το τρίτο δορυφορικό. Δύο εφημερίδες με βρήκαν και μου πήραν συνέντευξη και αύριο με ψάχνουν δύο ραδιόφωνα.



Δεν ξέρω τι έγινε, για το μόνο που είμαι σίγουρος είναι ότι δεν έχω ούτε μια ώρα ελεύθερη για να ασχοληθώ με την ιστοσελίδα και να απαντήσω στα ηλεκτρονικά μηνύματα. Επίσης αυτό που διαισθάνομαι είναι ότι μετά την τόση δημοσιότητα, και αφού πια χαιρετώ δεκάδες ανθρώπους στο δρόμο, ή με χαιρετούν λόγω της… δημοσιότητας, είναι ότι είμαι ένας περιζήτητος γαμπρός.



Η πόλη φημίζεται για τις ωραιότερες γυναίκες της Βολιβίας.



Δύο μέρες είμαι εδώ και έχουν συμβεί τόσα, που πρέπει να απομονωθώ για να τα αποτυπώσω σε τούτες τις γραμμές. Είναι σα να είμαι χρόνια σε αυτή την πόλη. Παράξενο συναίσθημα. Και που νόμιζα ότι επιτέλους θα μείνω για λίγο μόνος…



Ετσι θα κάτσω ακόμη μερικές μέρες εδώ. Αν χαθώ από το προσκήνιο, μην ανησυχήσετε, μάλλον θα είμαι σε καλά χέρια, θα αποφύγω όμως τα… στέφανα.



Αν και το ίντερνετ είναι αργό, κατάφερα να ανεβάσω ένα απόσπασμα μιας εκ των τριών τηλεοπτικών συνεντεύξεων που μόλις έδωσα. Η διάρκειά της ήταν κάπου 40 λεπτά, αλλά μπόρεσα και έβαλα μόνο τα δέκα.



Ετσι αντί ιστοριών, δείτε σήμερα αυτό το βίντεο. Συγνώμη που δεν έχει υπότιτλους, αυτό σίγουρα δεν μπορώ να το κάνω.



Περισσότερα αυτής της παράξενης εμπειρίας εδώ στην Ταρίχα, αύριο.



Το ταξίδι συνεχίζεται, πάρε ένα σάκο κι έλα…

Share on Google Plus

About kalimerisnikos

Author Details