Οι σφαγές του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων και ο εγκλεισμός μεγάλου πληθυσμού τους σε μικρές περιοχές μου θυμίζουν γκέτο και πογκρόμ. Η βιαιότητα με έβαλε σε σκέψεις, πώς είναι δυνατόν ο τέταρτος δυνατότερος στρατός στον κόσμο να εξαπολύει τα F16 και τα Apache εναντίων κτηρίων και άμαχου πληθυσμού; Όπως επαναλαμβάνω συχνά είναι πιστεύω καίριας σημασίας να μπορούμε να δούμε λίγο βαθύτερα αναζητώντας τις αιτίες των προβλημάτων.
Και η αιτία που οι Ισραηλινοί συμπεριφέρονται όπως ο Χίτλερ νομίζω βρίσκεται πολύ πιο πίσω από την Αραβο-Ισραηλινή διένεξη.
Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι θα σοκαριστούν με τα παρακάτω στοιχεία που θα παραθέσω.
1) Αρχαιότητα
Από τους πρώτους κατακτητές των Εβραίων ήταν οι Βαβυλώνιοι, οι Πέρσες και οι Μακεδόνες. Σε γενικές γραμμές τα χρόνια αυτά ήταν τα καλύτερα που έζησαν οι Εβραίοι στην ιστορία τους αφού αυτοί οι κατακτητές ήταν ιδιαίτερα ανεκτικοί απέναντί τους για τα δεδομένα της εποχής. Ο πληθυσμός τους το 63 π.κ.χ. (προ κοινής χρονολόγησης) έφτανε περίπου τα 10 εκατομμύρια. Από εκείνο το έτος και μετά οι Εβραίοι έζησαν υπό τη Ρωμαϊκή κυριαρχία. Το 63 μκχ ξέσπασε η πρώτη επανάσταση εναντίον των Ρωμαίων που διήρκεσε 7 έτη και οδήγησε σε φοβερές καταστροφές για τους Εβραίους. Το 132 μκχ (μετά κοινής χρονολόγησης) ξεσπά η δεύτερη επανάσταση των Εβραίων της Παλαιστίνης με επικεφαλής τον Μπαρ Κόχμπα (Βαρχοχέβα) οι οποίοι πολέμησαν για τρία χρόνια. Η επανάσταση αυτή κατέληξε στο θάνατο 580,000 Εβραίων από τους Ρωμαίους. Από τότε η Παλαιστίνη καταστρέφεται και ο Ιουδαϊσμός περιορίζεται στην διασπορά.
2) Μεσαίωνας
Τα δεινά των Εβραίων μετά την σφαγή το 132 μκχ ξεκινάνε με την αύξηση της δύναμης της χριστιανικής εκκλησίας. Ο Χριστιανισμός προσπαθώντας να ξεπεράσει την Εβραϊκή του καταγωγή στράφηκε με μένος κατά των Εβραίων και από τον τέταρτο έως τον έκτο αιώνα δημιουργήθηκαν οι χριστιανικές βάσεις κατά των Εβραίων με πληθώρα απαγορεύσεων και περιορισμών. Το θεοκρατικό Βυζάντιο και η θεοκρατική δύση ανέπτυξε γρήγορα αντισημιτικά χαρακτηριστικά. Ο Θεοδοσιανός κώδικας το 439, οι σύνοδοι του Clermont το 535, του Τολέδου το 589 απαγόρευσαν το διορισμό Εβραίων σε οποιαδήποτε θέση ισχύος ενώ η εκκλησιαστική σύνοδος της Ορλεάνης το 538 επέβαλε μεγαλύτερους περιορισμούς. Το 560 οι χριστιανοί της Ορλεάνης πυρπολούν την Εβραική συναγωγή. Το 581 ο βασιλιάς Χιλπερίκος αναγκάζει τους Εβραίους είτε να γίνουν χριστιανοί είτε να χάσουν το ένα τους μάτι.
Όταν το 614 μκχ η Ιερουσαλήμ καταλήφθηκε από τους Πέρσες οι Εβραίοι τους δέχτηκαν ως απελευθερωτές, ο Ηράκλειος όμως λίγα χρόνια αργότερα το 632 ανακατέλαβε την πόλη για να πάρει πίσω τον "τίμιο σταυρό". Τότε ήταν και το σημείο καμπής όπου ο αντισημιτισμός που είχε ήδη καλλιεργηθεί για αιώνες από την εκκλησία μετατράπηκε σε κάτι χειρότερο: η φυλετική καταγωγή του Εβραίου συνιστούσε πλέον έγκλημα! Από εκεί και πέρα τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται όλο και πιο εφιαλτικά. Όλη η χριστιανική μανία στράφηκε εν μέρει εναντίον των Εβραίων με την εκκλησία να υποθάλπει και να προσπαθεί να αυξήσει τον αντισημιτισμό. Οι πάπες σχεδόν πάντοτε ήταν οι σκληρότεροι διώκτες των Εβραίων τους οποίους είχαν καταδικάσει ιστορικώς σε υποταγή στους χριστιανούς επειδή σταύρωσαν τον Ιησού...
Οι σταυροφορίες βοήθησαν μαζί με όλα τα παραπάνω στις μαζικές σφαγές Εβραίων και έφτιαξαν στην κοινή γνώμη της εποχής την εικόνα των Εβραίων ως απεχθών όντων που ο κάθε ένας είχε δικαίωμα να κλέψει, να σκοτώσει ή να βιάσει.
Τις εποχές αυτές οι Εβραίοι προσπάθησαν να επιβιώσουν με το διεθνές εμπόριο λόγω της μεγάλης διασποράς που είχαν σαν λαός σε όλο τον δυτικό κόσμο. Την περίοδο αυτή απαγορευόταν ο έντοκος δανεισμός από την χριστιανική εκκλησία η οποία δεν επέτρεπε την ταφή των τοκογλύφων (Να ένα μέτρο που θα ήταν χρήσιμο να εφαρμοσθεί στις μέρες μας....). Αυτή η απαγόρευση είχε καταστήσει τον δανεισμό κεφαλαίων που ήταν απαραίτητα για την λειτουργία του εμπορίου πολύ επικίνδυνη ενασχόληση, τα επιτόκια στην Ισπανία ήταν 20%, στην Ιταλία 37% και στη Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία 43%. Οι Εβραίοι ως εκδιωγμένοι ήταν αυτοί που αναλάμβαναν τα μεγαλύτερα ρίσκα ιδιαίτερα μεταξύ 1100 μκχ και 1300 μκχ αφού μετά αναπτύχθηκαν έντονα οι Ιταλικές τράπεζες. Τα υψηλά επιτόκια επέτρεψαν στους Εβραίους να γίνουν ιδιαίτερα πλούσιοι. Οι Εβραίοι κατάφεραν με τα χρήματα να εξαγοράζουν κυριολεκτικά τη ζωή τους ενώ συχνό ήταν το φαινόμενο δήμευσης των περιουσιών τους για να γλιτώσουν τη ζωή τους. Για παράδειγμα κατά την ενθρόνιση του Ριχάρδου του Α' το 1190 στο Λονδίνο μια ομάδα ευγενών που χρωστούσε μεγάλα ποσά σε Εβραίους προκάλεσε με διάφορες ψευδείς αιτίες τον σφαγιασμό 350 Εβραίων μεταξύ των οποίων και οι δανειστές τους. Παρομοίως, το 1144 με αφορμή έναν φόνο που διαδόθηκε ότι έγινε από Εβραίο κατεδαφίστηκε και κάηκε η εβραϊκή συνοικία μαζί με πολλούς Εβραίους.
Το 1235 στο Baden της Γερμανίας σφάζεται ολόκληρος ο πληθυσμός της πόλης, το 1243 στο Belitz επίσης καίγεται ζωντανός ολόκληρος ο εβραϊκός πληθυσμός, το 1283 γίνεται μεγάλη σφαγή στο Mainz, το 1285 καίγονται στο Μόναχο 180 Εβραίοι. το 1298 καίγονται όλοι οι Εβραίοι του Rottinger με ταυτόχρονη εξόντωση των πληθυσμών στο Wurzburg και Nuremberg. Οι λίγοι Εβραίοι που έμειναν από τη Γερμανία έφυγαν έντρομοι για άλλα μέρη του κόσμου.
Ανάμεσα στο 1257 και 1267 εξοντώθηκαν οι εβραϊκές κοινότητες στο Λονδίνο, Kanterbury, Northampton, Winchester, Camridge, συνολικά επέζησαν μόνο λίγες χιλιάδες Εβραίοι σε όλη την Αγγλία οι οποίοι διατάχτηκαν από τον Εδουάρδο Α' το 1290 να εγκαταλείψουν τις περιουσίες τους και να φύγουν από τη χώρα.
Στην Γαλλία αναπτύχθηκε το έθιμο όπου την Μεγάλη Εβδομάδα κάθε έτους οι χριστιανικοί πληθυσμοί έκαναν πογκρόμ στις εβραικές συνοικίες. Το 1171 καίγονται ζωντανοί οι Εβραίοι της πόλης Blois, ο βασιλιάς Φίλιππος-Αύγουστος το 1180 εκμεταλλεύεται οικονομικά και κατάσχει τις εβραϊκές περιουσίες. Το 1236 σταυροφόροι σκοτώνουν και λεηλατούν τις εβραϊκές συνοικίες στο Bordeaux και Angouleme. Ο Λουδοβίκος Θ' (Saint-Louis) προτρέπει τους χριστιανούς να επιλύουν τις θεολογικές τους διαφορές με τους Εβραίους βυθίζοντας το σπαθί τους στην κοιλιά του συνομιλητή τους.
Μετά από τους παραπάνω διωγμούς και καταστροφές ο πληθυσμός των Εβραίων μειώθηκε στο 1% του Ευρωπαϊκού πληθυσμού (κάποτε ήταν το 10%) ενώ οι Εβραίοι γίνονται και πάλι φτωχοί. Σε γενικές γραμμές οι Εβραίοι όλα αυτά τα χρόνια αντιμετωπίζουν λιγότερα δεινά στο Βυζάντιο και ακόμη λιγότερα στον Αραβικό κόσμο....Οι Εβραίοι είναι και πάλι μια πολύ μικρή μειοψηφία που μένει στην αφάνεια για κάποια χρόνια. Αυτά τα χρόνια και για 100-200 χρόνια οι Εβραίοι ανασυντάσσονται και αυξάνονται.
3) Από την Αναγέννηση έως τις μέρες μας
Η Αναγέννηση βρίσκει τους Εβραίους κλεισμένους μέσα σε γκέτο. Εκεί τους επιτρεπόταν να ασκούν "κατώτερα" επαγγέλματα, ήταν υποχρεωμένοι να φορούν διακριτικά για να τους ξεχωρίζουν, επιτρεπόταν να παντρεύεται μόνο ο πρωτότοκος γιος κάθε οικογένειας ενώ από το 1600 και μετά είχε γίνει συνήθεια το βίαιο παιδομάζωμα. Τις απόκριες υπήρχε το έθιμο να αναγκάζουν τους Εβραίους να τρέχουν γυμνοί στους κεντρικούς δρόμους ενώ το πλήθος τους κραύγαζε και τους πετούσε αντικείμενα. Τα παραπάνω φαίνονται εξευτελιστικά και οι συνθήκες ζωής άθλιες αλλά ήταν πρόοδος για τους Εβραίους σε σχέση με αυτά που υπέστησαν στο Μεσαίωνα.
Η πρώτη ένδειξη ανοχής απέναντι στους Εβραίους ήρθε μετά την Γαλλική επανάσταση και τον Διαφωτισμό που απομάκρυναν την επιρροή της εκκλησίας και της θρησκείας κάτι που επεκτάθηκε σε όλη την Ευρώπη μέσω τον Ναπολεόντειων κατακτήσεων. Ήταν τόσο το μίσος έναντι των Εβραίων που ακόμη και ο Βολταίρος, ο Γκαίτε, ο Κάντ, ο Φίχτε ήταν φανατικοί αντι-εβραίοι !! Στη Γαλλία μάλιστα που μετά την Γαλλική επανάσταση και για κάποιο διάστημα μηδενίστηκε η δύναμη της εκκλησίας οι Εβραίοι εξομοιώνονται με τους υπόλοιπους Γάλλους πολίτες!! Το ίδιο γίνεται αργότερα και σε άλλες χώρες αφομοιώνοντας σιγά, σιγά τους Εβραίους και κάνοντάς τους πολίτες των χωρών στις οποίες κατοικούσαν.
Παρόλα αυτά, ο γαλλογερμανικός πόλεμος του 1870 και η πολιτική των Τσάρων ξαναφέρνουν τους Εβραίους υπό διωγμό. Τα χρόνια του τσάρου Νικολάου Α' το 1850 οι Εβραίοι υποχρεώνονται να υπηρετούν 25 χρόνια στο στρατό ενώ ξανάρχισαν τα παιδομαζώματα. Η εκκλησία αρχίζει και επαναποκτά μέρος της δύναμής της και ακόμη και στην Δυτική Ευρώπη τα δικαιώματα των Εβραίων περιστέλλονται. Τα πογκρόμ αρχίζουν να κερδίζουν και πάλι έδαφος.
Το 1882 γίνεται το αντισημιτικό συνέδριο της Δρέσδης και εκδίδονται αντισημιτικά βιβλία και άλλα έντυπα.
Το 1871 στην Οδησσό έγινε το πρώτο μεγάλο νεότερο πογκρόμ κατά το οποίο σφάχτηκαν χιλιάδες Εβραίοι και οι υπόλοιποι εκδιώχτηκαν. Ακολουθούν τα πογκρόμ της Μόσχας και του Kichinev το 1903 ενώ μέχρι το 1905 έχουμε άλλα 50 πογκρόμ και δημιουργείται η οργάνωση "Αληθινοί Ρώσοι", μια οργάνωση τύπου Κου-Κλούξ-Κλάν τα μέλη της οποίας βασάνιζαν και σκότωναν οτιδήποτε εβραϊκό ήταν ζωντανό..... Το 1906 γίνεται το πογκρόμ του Bialystock το οποίο θεωρείται ότι ήταν φρικτής σκληρότητας. Οι σφαγές συνεχίζονται με τον Πετλιούρα που εξόντωσε στην Ουκρανία 30,000 Εβραίους αφού πρώτα τους βασάνισε αλύπητα ενώ το 1917 ο Ντενίκιν των Λευκορώσων εξόντωσε άλλες 75,000 Εβραίους!
Όλο αυτό το διάστημα οι Εβραίοι εγκαταλείπουν μαζικά την Ευρώπη και βρίσκουν καταφύγιο στις ΗΠΑ. Μετά τη Ρωσική επανάσταση οι Εβραίοι αποκτούν ξαφνικά πολιτικά δικαιώματα και γνωρίζουν πολιτιστική άνθηση εντός της Σοβιετικής Ένωσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ρωσική επανάσταση εξαφάνισε και πάλι την εξουσία της εκκλησίας...Παρόλα αυτά κατά την περίοδο του Στάλιν οι Εβραίοι ηγέτες διώκονται μαζί με άλλους "υπόπτους".
Τα ίδια χρόνια πριν από τον Β' παγκόσμιο πόλεμο ο αντισημιτισμός φουντώνει και πάλι σε όλη την Ευρώπη, ακόμη και στην Γαλλία, λόγω της ανόδου των δεξιών κομμάτων που βοηθήθηκε και από την οικονομική κρίση του 1929. Η τελευταία μεγάλη δίωξη των Εβραίων έγινε από τον Χίτλερ και είναι η μόνη ιδιαίτερα γνωστή.
Είναι επίσης εντυπωσιακό ότι στις ΗΠΑ, όπου βρίσκουν καταφύγιο διωγμένοι και κατασφαγμένοι από τους Ευρωπαίους φανατικούς, οι Εβραίοι αντιμετωπίζονται με μεγάλη δυσπιστία. Κάποια μεγάλα αμερικανικά πανεπιστήμια αρνούνται να εγγράφουν Εβραίους και μιλάμε για μια χώρα που φτιάχτηκε από πρόσφυγες και μετανάστες! Οι Βρετανοί προσπάθησαν να αποτρέψουν τα σχέδια ίδρυσης Εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη που προωθούσε το Σιωνιστικό σχέδιο και προς αυτό τον σκοπό οι Βρετανοί εξόπλιζαν τους Άραβες ενώ εξέδωσαν την "Λευκή Βίβλο" που απαγόρευε την μετανάστευση Εβραίων από όλο τον κόσμο στο Ισραήλ. Αυτό επέτρεψε στους Γερμανούς να εξοντώσουν πολλά εκατομμύρια Εβραίων που θα είχαν την ευκαιρία, αν οι Βρετανοί δεν προέβαλαν ισχυρές αντιρρήσεις, να σώζονταν. Τα ιστορικά στοιχεία που έχουμε δείχνουν ότι οι ελεύθερες χώρες της εποχής κατά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο αντέδρασαν με πλήρη αδιαφορία για το σχέδιο των Ναζί για την "Τελική Λύση" εναντίων των Εβραίων που οδήγησε στο Ολοκαύτωμα. Πολλές μάλιστα χώρες βοήθησαν σε αυτή την "Τελική Λύση".
Οι συμμαχικές δυνάμεις αρνήθηκαν να βομβαρδίζουν τις σιδηροδρομικές γραμμές που θα καθυστερούσαν τη μεταφορά Εβραίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το μίσος απέναντι στους Εβραίους ήταν τόσο μεγάλο που ακόμη και μετά την απελευθέρωση της Πολωνίας και την αποκάλυψη των ανατριχιαστικών λεπτομερειών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης συνέβησαν πολλά μικρά πογκρόμ στο έδαφος της Πολωνίας ενώ οι συμμαχικές δυνάμεις αρνούνταν στην αρχή να αναγνωρίσουν τις σφαγές ενάντια στους Εβραίους από τον Χίτλερ.
Μετά από όλα τα παραπάνω μπορεί εύκολα κανείς να καταλάβει πώς οι Εβραίοι δεν είχαν τίποτα να χάσουν όταν πολεμούσαν με απίστευτα τολμηρό και σκληρό τρόπο κατά τους πρώτους Αραβο-Ισραηλινούς πολέμους. Ιδίως όταν έξι αραβικές χώρες μαζί, Αίγυπτος, Λίβανος, Ιορδανία, Ιράκ, Σαουδική Αραβία και Συρία προσπάθησαν να καταστρέψουν τον εισβολέα.
4) Συμπεράσματα
Τι συμπέρασμα μπορεί να βγει από αυτή την ιστορία; Πώς να εξηγηθεί ότι οι Ισραηλινοί κάνουν στους Παλαιστίνιους ό,τι είχαν και οι ίδιοι υποστεί επί αιώνες και χιλιάδες χρόνια; Πόσο όμοια είναι τα τείχη που χτίζουν οι Ισραηλινοί στην Παλαιστίνη με αυτά που τους έχτιζαν κατά τον Μεσαίωνα οι χριστιανοί. Και πόσο όμοιες είναι οι σφαγές που κάνουν σήμερα έναντι αμάχων με τα πογκρόμ που υπέστησαν και οι ίδιοι. Οι ρίζες του προβλήματος βρίσκονται πολύ βαθιά μέσα στην ανθρώπινη ιστορία. Ένας σίγουρος ηθικός αυτουργός που μπορώ να διακρίνω ξεκάθαρα είναι ο θρησκευτικός φανατισμός, το Παλαιστινιακό πρόβλημα είναι μια από τις συνέπειες θρησκευτικού φανατισμού πολλών αιώνων ως κατάλοιπο στη σημερινή εποχή. Ένα άλλο συμπέρασμα αφορά την ανθρώπινη στόφα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Ένα τρίτο συμπέρασμα έχει σχέση με τους ισχυρούς που όσο σοφοί και αν είναι από τα βάσανα που πέρασαν θα πρέπει να μας κάνουν να αναρωτηθούμε για τη νομιμότητα της εξουσίας τους και για την προσπάθεια που θα έπρεπε να υπάρχει για το μετριασμό κάθε είδους ισχύος: πολιτικής, οικονομικής, θρησκευτικής.
Βιβλιογραφία
Το κείμενο αυτό βασίστηκε στον βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών Γιώργο Παμπούκη και το βιβλίο του: Στην τροχιά του ενός θεού, εκδόσεις Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό αρχείο, Αθήνα 1999, σσ. 553-602.
Επειδή ο αντισημιτισμός είναι μεγάλος λόγω θρησκευτικών καταλοίπων και μεγάλης ακόμη επιρροής στην Ελλάδα από την εκκλησία διευκρινίζω ότι ούτε ο Παμπούκης ούτε βέβαια και εγώ έχουμε καμία σχέση με Εβραίους και Σιωνιστές ούτε καταγόμαστε από Εβραϊκές οικογένειες και δεν έχουμε κανένα σχετικό συμφέρον.
Η παρούσα ανάλυση έγινε για να δείξω την μεγάλη αντίφαση του ότι οι Ισραηλινοί κάνουν ακριβώς ό,τι τους έκαναν, κάτι που τους καθιστά διπλά ενόχους, παράλληλα αυτό είναι και ένα ιστορικό ψυχαναλυτικό φαινόμενο που δεν μπορούσε να με αφήσει αδιάφορο όπως πολλά άλλα ιστορικά φαινόμενα που με κάνουν και αναρωτιέμαι.
Για περισσότερες πληροφορίες δείτε και τα παρακάτω:
1) Το Παλαιστινιακό πρόβλημα: Σύντομη ιστορική επισκόπηση (Cynical)
2) Το ασύμμετρο κόστος της Ισραηλινο-Παλαιστινιακής διένεξης (Cynical)
3) Ισραήλ vs Παλαιστίνιοι: η ιδιότυπη συγκρουσιακή "φύση" της διένεξης (Homo-Sapiens)
4) Χαμάς μια πολιτική μορφή οργάνωσης από το μέλλον (Left Liberal Synthesis)
5) Σιωνισμός vs Παιλαιστίνης η αιμμοραγία της Μέσης Ανατολής (Το παιδί της πλατείας)
6) Η Γάζα, θύμα της γεωπολιτικής απανθρωπιάς (Ελευθεροτυπία)
7) Άρθρο Φωτόπουλου στην Ελευθεροτυπία
8) Η "καταστροφή" και η Σιωνιστική μυθολογία (Φωτόπουλος)
9) Και ένα εντυπωσιακό λίνκ: Γυναίκες στον Ισραηλινό στρατό (Τι είδε η Αλίκη μέσα από τον καθρέπτη)
10) Περί Βίας (Οξύ)
11) Boycott Israeli Goods ! (Omadeon)
12) Οι βασιλικότεροι του βασιλέως.. (Α! μπε μπα Blog!)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου